Η Κοινωνική Γενοκτονία στην Ελλάδα

Θεοφάνης Μαλκίδης*

  

Η Κοινωνική Γενοκτονία στην Ελλάδα και η Σύμβαση του ΟΗΕ για την Πρόληψη και την Καταστολή του Εγκλήματος της Γενοκτονίας

«Οι στόχοι ενός τέτοιου σχεδίου (Γενοκτονίας) …είναι η διάλυση των πολιτικών και κοινωνικών θεσμών, του πολιτισμού, της γλώσσας, των εθνικών αισθημάτων, της θρησκείας, καθώς και της οικονομικής ύπαρξης εθνικών ομάδων, καθώς και η καταστροφή της προσωπικής ασφάλειας, της ελευθερίας, της υγείας, της αξιοπρέπειας….». Ραφαήλ Λέμκιν Θεμελιωτής του όρου Γενοκτονία ( AxisRule in Europe. Washington 1944, p. 79- 95)

«Ο Μιγέλ Οβάλδο Ετσεκολάζ αστυνομικός διευθυντής στο Μπουένος Άιρες, κηρύχθηκε ένοχος, αφού σύμφωνα με το δικαστήριο, διέπραξε «εγκλήματα εναντίον της ανθρωπότητας στα πλαίσια μίας γενοκτονίας που συντελέστηκε μεταξύ 1976 και 1983».

(Ομοσπονδιακό Δικαστήριο Αργεντινής Νο1 υπόθεση 2251/06, Σεπτέμβριος 2006).

1. Η Γενοκτονία

Η νομική έννοια της «Γενοκτονίας»εφαρμόστηκε στην δίκη της Νυρεμβέργης και αναφέρεται σε έναν ορισμένο τύπο εγκλήματος που έως τότε ήταν σχεδόν ασήμαντος, και αποδίδεται στην πρώτη νομικά καταχωρημένη διάπραξη αυτού του εγκλήματος: την συστηματική εξόντωση των Εβραίων και των άλλων Λαών από τους Ναζί.

Στη Δίκη της Νυρεμβέργης, απαγγέλθηκαν κατηγορίες για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας (εγκλήματα εις βάρος άμαχου πληθυσμού λόγω «φυλής», θρησκείας,πολιτικών πεποιθήσεων ή σωματικής κατάστασης).

Η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ ασχολείται από την πρώτη της σύνοδο το 1946, με το ζήτημα που τιτλοφορεί: «Η πρόληψη και η καταστολή του εγκλήματος της γενοκτονίας» επιφορτίζοντας το

Οικονομικό και Κοινωνικό Συμβούλιο να αναλάβει μελέτες εν όψει της προετοιμασίας ενός σχεδίου σύμβασης. Το σχέδιο σύμβασης είναι έτοιμο δυο χρόνια αργότερα σύμφωνα με μια διαδικασία που προκαλεί την παρέμβαση, εκτός του ίδιου του Οικονομικού και Κοινωνικού Συμβουλίου, της επιτροπής ανθρωπίνων δικαιωμάτων, και μίας ειδικής επιτροπής και συμβουλών ειδικών, στους οποίους ανήκε και ο καθηγητής Ραφαήλ Λέμκιν. Ο Λέμκιν εισήγαγε το νέο όρο Genocide (Γενοκτονία), από τις ελληνικές λέξη γένος καικτείνω.

Ο Λέμκιν είχε ήδη παρουσιάσει την έννοια της Γενοκτονίας στο έργο του για τον «Άξονα στην κατεχόμενη Ευρώπη», όπου είχε αναφέρει τα εξής: «Σε γενικές γραμμές,η γενοκτονία δεν συνεπάγεται απαραίτητα την άμεση καταστροφή ενός έθνους, εκτός εάν επιτυγχάνεται με μαζικές δολοφονίες όλων των μελών ενός έθνους. Σκοπός είναι μάλλον να σημάνει ένα συντονισμένο σχέδιο των διαφόρων δράσεων που αποσκοπούν στην καταστροφή των βασικών θεμελίων του ζωής των εθνικών ομάδων, με στόχο να αφανίσει τις ίδιες τις ομάδες. Οι στόχοι ενός τέτοιου σχεδίου είναι διάλυση των πολιτικών και κοινωνικών θεσμών, του πολιτισμού, της γλώσσας, των εθνικών αισθημάτων, της θρησκεία,καθώς και της οικονομικής ύπαρξης εθνικών ομάδων, καθώς και η καταστροφή της προσωπικής ασφάλειας, της ελευθερίας, της υγείας, της αξιοπρέπειας, και ακόμη και των ζωών των ατόμων που ανήκουν σε αυτές τις ομάδες.

Η Γενοκτονία στρέφεται κατά της εθνικής ομάδας ως μία οντότητα, καθώς και οι ενέργειες που εμπλέκονται στρέφεται κατά ιδιωτών, όχι ως ιδιώτες, αλλά ως μέλη της εθνικής ομάδας. H Γενοκτονία έχει δύο φάσεις: Μία, την καταστροφή του εθνικού προτύπου των καταπιεσμένων ομάδας και την άλλη, η επιβολή του εθνικού προτύπου του καταπιεστή. Η επιβολή, με τη σειρά τους, μπορούν να πραγματοποιηθούν κατόπιν των καταπιεσμένων πληθυσμού που επιτρέπεται να παραμείνουν ή να φύγει από την περιοχή. Μετά την απομάκρυνση του πληθυσμού και ο αποικισμός από τους πολίτες του καταπιεστή».

Ο ΟΗΕ ψηφίζει στη Γενική Συνέλευση της 9/12/1948 (αρ.απόφασης 260- ΙΙΙ-Α)- τέθηκε σε ισχύ από την 12ηΙανουαρίου 1951-τη συνθήκη για την πρόληψη και τιμωρίας του εγκλήματος της γενοκτονίας, η οποία αποτελείται από 19 άρθρα. Στο προοίμιό της αναφέρονται τα εξής: «αναγνωρίζοντας ότι σε όλες τις ιστορικές περιόδους η γενοκτονία έχει προκαλέσει μεγάλες ανθρωπιστικές απώλειες..», «για την πρόληψη απαιτείται παγκόσμια συνεργασία..»

2. Η Σύμβαση του ΟΗΕ για την Πρόληψη και την Καταστολή του Εγκλήματος της Γενοκτονίας και οι ευθύνες του θύτη

Τα βασικά σημεία της συνθήκης για τη γενοκτονία έχουν ως εξής:

«Τα συμβαλλόμενα μέρη επιβεβαιούν ότι η γενοκτονία. συντελουμένη είτε εν καιρώ ειρήνης είτε εν καιρώ πολέμου, τυγχάνει έγκλημα διεθνούς δικαίου και αναλαμβάνουν την υποχρέωσιν να προλαμβάνουν και να τιμωρούν τούτο». (Άρθρο 1)

«Γενοκτονία σημαίνει οποιαδήποτε από τις ακόλουθες πράξεις οι οποίες διαπράττονται με την πρόθεση καταστροφής, εν όλω ή εν μέρει, μίας εθνικής, εθνοτικής, φυλετικής ή θρησκευτικής ομάδας ως τέτοιας α) ανθρωποκτονία μελών της ομάδας, β) πρόκληση βαρείας σωματικής ή διανοητικής βλάβης σε μέλη της ομάδας γ) με πρόθεση επιβολή επί της ομάδας συνθηκών ζωής υπολογισμένων να επιφέρουν τη φυσική καταστροφή της εν όλω ή εν μέρει, δ) επιβολή μέτρων που σκοπεύουν στην παρεμπόδιση των γεννήσεων εντός της ομάδας ε) δια της βίας μεταφορά παιδιών της ομάδας σε άλλη ομάδα». (Άρθρο 2).

Επίσης σε επόμενα άρθρα της Συνθήκης αναφέρονται τα εξής: «Οι παρακάτω αξιόποινες πράξεις τιμωρούνται»: α) γενοκτονία, β) συνωμοσία προς διάπραξη γενοκτονίας, γ) άμεσα ή έμμεσα η υποκίνηση διάπραξης γενοκτονίας, δ) απόπειρα διάπραξης γενοκτονίας, ε)συμμετοχή σε γενοκτονία».( Άρθρο 3).«Τιμωρούνται τα άτομα που συνωμοτούν και πράττουν τα προαναφερόμενα στο άρθρο 3, ανεξαιρέτως αν έδρασαν με συνταγματικότητα, με δημόσια εντολή ή ατομικά». (Άρθρο4). «Τα άτομα που διέπραξαν γενοκτονία ή μια οποιαδήποτε από τις άλλες πράξεις που απαριθμούνται στο άρθρο 3, θα τιμωρούνται ανεξάρτητα αν είναι μέλη κυβέρνησης, κρατικοί λειτουργοί ή ιδιώτες». (Άρθρο 5).

«Τα άτομα που ευθύνονται για πράξη γενοκτονίας ή άλλη πράξη όπως αναφέρεται στο 3ο άρθρο, πρέπει να δικαστούν στη χώρα που έχει διαπραχθεί το αδίκημα ή σε κάποιο διεθνές ποινικό Δικαστήριο που θα γίνει αποδεκτό από τους συμβαλλόμενους…..». (Άρθρο 6).

Σύμφωνα με τη Σύμβαση η γενοκτονία αφορά ένα έγκλημα που αποβλέπει στη συστηματική, με βίαια ως επί το πλείστον μέσα, επιδιωκόμενη εξόντωση ολόκληρης φυλής ή τμήματος αυτής σε ορισμένο τόπο και πρόκειται για ένα πρωτογενές έγκλημα, το οποίο δεν έχει συνάρτηση με πολεμικές συγκρούσεις. Είναι η καταστροφή ενός έθνους ή μιας εθνικής ομάδας, ένα συντονισμένο σχέδιο διαφόρων ενεργειών που τείνουν να καταστρέψουν τα ουσιαστικά θεμέλια της ζωής των εθνικών ομάδων, με στόχο να εξοντωθούν αυτές οι ομάδες.

Η γενοκτονία αποτελεί το πιο βαρύ έγκλημα, σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο, για το οποίο μάλιστα δεν υπάρχει παραγραφή. Αυτός ο οποίος διαπράττει τη γενοκτονία δεν εξοντώνει μια ομάδα για κάτι που έκανε, αλλά για κάτι που είναι.

Η λήξη του Ψυχρού Πολέμου έδειξε ότι οι Γενοκτονίες, με διάφορες μορφές δεν σταμάτησαν να υλοποιούνται, ενώ παλιές, αποσιωπημένες γενοκτονίες ήρθαν στην επιφάνεια.

Για παράδειγμα αναφέρουμε την περίπτωση του στρατιωτικού καθεστώτος στην Αργεντινή. Ένας εκ των βασανιστών του καθεστώτος, ο Μιγέλ Οβάλδο Ετσεκολάζ αστυνομικός διευθυντής στο Μπουένος Άιρες, κηρύχθηκε ένοχος,αφού σύμφωνα με το δικαστήριο, διέπραξε «εγκλήματα εναντίον της ανθρωπότητας στα πλαίσια μίας γενοκτονίας που συντελέστηκε μεταξύ 1976 και 1983». (Ομοσπονδιακό Δικαστήριο Νο1 υπόθεση 2251/06, Σεπτέμβριος 2006).

Ο δικαστής Ροσάνσκι, παρότι θεωρούσε ότι ο ορισμός της Γενοκτονίας ήταν νομικά τεκμηριωμένος, επισήμανε ότι ο ΟΗΕ, ως άμεση αντίδραση στο Ολοκαύτωμα, είχε υιοθετήσει ομόφωνα ένα ψήφισμα που καταδίκαζε ως γενοκτονία κάθε προσπάθεια «να καταστραφούν φυλετικές, θρησκευτικές, πολιτικές και άλλες ομάδες, ολικά εν μέρει».

Η φράση όμως «πολιτικές ομάδες» αφαιρέθηκε από τη Σύμβαση κατ΄ απαίτηση του Στάλιν, ο οποίος υποστηρίχθηκε και από άλλους ηγέτες, αφού η έκφραση θα μπορούσε να θεωρηθεί Γενοκτονία.

3. Αντί επιλόγου

Η Κοινωνική Γενοκτονία στην Ελλάδα είναι μία πραγματικότητα. Με εκβιασμούς και τρομοκρατία του τύπου «Χρεοκοπία», «θα φύγουμε από το ευρώ και θα γυρίσουμε στη δραχμή», «δεν θα έχουμε να πληρώσουμε μισθούς και συντάξεις», «θα υπάρξει πείνα», καταλύθηκε η εθνική κυριαρχία, λεηλατήθηκε η δημόσια περιουσία και καταστράφηκαν οι ζωές μας και οι ζωές των επόμενων γενεών.

Σύμφωνα με τον τύπο και με την ουσία της Σύμβασης του ΟΗΕ για την Πρόληψη και την Καταστολή του Εγκλήματος της Γενοκτονίας, με την αναφορά του Λέμκιν ότι Γενοκτονία αποτελεί, μεταξύ των άλλων, η διάλυση των πολιτικών και κοινωνικών θεσμών, του πολιτισμού, της γλώσσας, των εθνικών αισθημάτων, της θρησκείας, ….της οικονομικής ύπαρξης εθνικών ομάδων, …η καταστροφή της προσωπικής ασφάλειας, της ελευθερίας, της υγείας, της αξιοπρέπειας….» και με το νομικό προηγούμενο της Αργεντινής, οι υπεύθυνοι για την Κοινωνική Γενοκτονία στην Ελλάδα, οφείλουν να λογοδοτήσουν. Πριν είναι πολύ αργά!

πηγή: http://malkidis.blogspot.gr/2012/02/blog-post_8029.html

υπενθύμιση :

έχουν ήδη κατατεθεί τουλάχιστον  δυο προσφυγές στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο οι οποίες  αφορούν εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας και γενοκτονία των Ελλήνων σε εξέλιξη. Υπάρχει επίσης και  μια έκκληση συλλογής υπογραφών που αποσκοπεί στην  ευρύτερη γνωστοποίηση των εγκλημάτων αυτών, στην καθυστέρηση τους και στην άσκηση πιέσεων για την τάχιστη διερεύνησή τους από τον αρμόδιο Εισαγγελέα.http://www.gopetition.com/petitions/save-democracy-in-greece-save-the-cradle-of-western-c/sign.htmlΕνισχύστε και εσείς με την υπογραφή σας την πρωτοβουλία αυτή (justiceforgreece)

Βιογραφικό: 

* Ο Θε­ο­φά­νης Μαλ­κί­δης γεν­νή­θη­κε στην Α­λε­ξαν­δρού­πο­λη α­πό γο­νείς πρό­σφυ­γες α­πό την Α­δρια­νού­πο­λη της Α­να­το­λι­κής Θρά­κης. Εί­ναι δι­δά­κτωρ κοι­νω­νι­κών ε­πι­στη­μών και μέ­λος της Διε­θνούς Έ­νω­σης Α­κα­δη­μα­ϊ­κών για τη Με­λέ­τη των Γε­νο­κτο­νιών η ο­ποί­α το 2007 α­να­γνώ­ρι­σε, με­τά α­πό ψη­φο­φο­ρί­α με­τα­ξύ των με­λών της, τη Γε­νο­κτο­νί­α των Ελ­λή­νων, των Αρ­με­νί­ων και των Ασ­συ­ρί­ων.

Έ­χει πραγ­μα­το­ποι­ή­σει πα­ρεμ­βά­σεις για το ζή­τη­μα της Γε­νο­κτο­νί­ας των Ελ­λή­νων και των Αρ­με­νί­ων, ε­κτός και ε­ντός Ελ­λά­δας και για τη δρα­στη­ριό­τη­τά του έ­χει βρα­βευ­θεί α­πό δη­μό­σιους και άλ­λους φο­ρείς, τό­σο στο ε­σω­τε­ρι­κό ό­σο και το ε­ξω­τε­ρι­κό.

Το 2009 μί­λη­σε στην πρώ­τη εκ­δή­λω­ση των ελ­λη­νι­κών προ­σφυ­γι­κών σω­μα­τεί­ων και της Αρ­με­νι­κής κοι­νό­τη­τας για τη Γε­νο­κτο­νί­α, έ­ξω α­πό το κτί­ριο του Ο­Η­Ε στη Νέ­α Υόρ­κη, ε­νώ το 2010 προ­σκλή­θη­κε α­πό τη Δη­μο­κρα­τί­α της Αρ­με­νί­ας και μί­λη­σε στο Διε­θνές Συ­νέ­δριο για τη Σύμ­βα­ση, την Πρό­λη­ψη και την Κα­τα­στο­λή του Ε­γκλή­μα­τος της Γε­νο­κτο­νί­ας.

Το 2009 πραγ­μα­το­ποί­η­σε τις συ­νο­μι­λί­ες με την αρ­μό­δια ε­πι­τρο­πή του ι­δρύ­μα­τος που εί­ναι υ­πεύ­θυ­νο για τη λει­τουρ­γί­α της ε­λεύ­θε­ρης δια­δι­κτυα­κής ε­γκυ­κλο­παί­δειας wikipedia, το ο­ποί­ο έ­δω­σε την ά­δεια λει­τουρ­γί­ας της wikipedia στην πο­ντια­κή διά­λε­κτο (http//pnt.wikipedia.org.)

Με­τα­ξύ των κει­μέ­νων του εί­ναι τα ε­ξής:

«Η πο­λι­τι­κή της Ελ­λά­δας και της Τουρ­κί­ας για τη Θρά­κη, με­τά την έ­ντα­ξή τους στο ΝΑ­ΤΟ», «Η γε­νο­κτο­νί­α των Αρ­με­νί­ων», «Η Γε­νο­κτο­νί­α των Ελ­λή­νων» (στην αρ­με­νι­κή, ελ­λη­νι­κή, αγ­γλι­κή, ρω­σι­κή, ι­τα­λι­κή και ι­σπα­νι­κή γλώσ­σα).

Ε­πι­με­λή­θη­κε το δι­δα­κτι­κό εγ­χει­ρί­διο του Ρό­ναλ­ντ Λε­βί­τσκι για τη «Γε­νο­κτο­νί­α των Ελ­λή­νων του Πό­ντου» στην αγ­γλι­κή γλώσ­σα (εκ­δ. Σύλ­λο­γος Πο­ντί­ων Σι­κά­γο «Ξε­νι­τέ­ας») και το με­τέ­φρα­σε και στην ελ­λη­νι­κή.

Τα κεί­με­να του Θ. Μαλ­κί­δη έ­χουν με­τα­φρα­σθεί στην αρ­με­νι­κή, αγ­γλι­κή, γαλ­λι­κή, ι­τα­λι­κή, ι­σπα­νι­κή, ρω­σι­κή, τουρ­κι­κή, βουλ­γα­ρι­κή και αλ­βα­νι­κή γλώσ­σα.

πηγή: http://www.armenika.gr/synenteuxeis/85-politikes/436-theofanis-malkidis

Σάμος: Αλαλούμ στα σχολεία - Λουκέτα, αποχές και απουσίες!

Κάποια σχολεία έμειναν κλειστά, σε κάποια άλλα οι μαθητές 
έκαναν αποχή και τα υπόλοιπα υπολειτούργησαν...

Αναστάτωση επικρατεί από το πρωί στη μαθητική κοινότητα της Σάμου. Άλλα σχολεία έμειναν κλειστά λόγω μη προσέλευσης των μαθητών, όπως στο γυμνάσιο και λύκειο Μαραθοκάμπου και στο γυμνάσιο Πυθαγορείου, σε άλλα οι μαθητές προχώρησαν σε αποχή, όπως στο ΓΕΛ και το ΕΠΑΛ Καρλοβάσου, ενώ τα υπόλοιπα υπολειτουργούν με τα μισά παιδιά να κάνουν μάθημα και τα άλλα όχι, παίρνοντας κανονικά απουσίες.

Η Περιφερειακή Διεύθυνση Παιδείας στη Μυτιλήνη έδωσε εντολή όλοι οι διευθυντές και καθηγητές να βρίσκονται στα σχολεία τους, παρά την απόφαση του δημοτικού συμβουλίου που ελήφθη το μεσημέρι της Παρασκευής, για διήμερο κλείσιμο των σχολείων σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τη μη μεταφορά των μαθητών από τους μεταφορείς στους σχολικούς τους προορισμούς.

Σύμφωνα με την ίδια απόφαση, κλειστές παραμένουν για σήμερα και αύριο και οι υπηρεσίες του δήμου.

_________________________________________________

http://www.newsit.gr/default.php?pname=Article&art_id=164511&catid=6

Η ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗ ΕΞΟΥΘΕΝΩΣΗ ΤΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ

UNESCO: 21 ώρες διδασκαλίας = 84 ώρες δουλειάς γραφείου

Σύμφωνα με πρόσφατη (2012) μελέτη της UNESCO κάθε ώρα διδακτικού έργου ενός καθηγητή αντιστοιχεί σε 4 ώρες εργασίας γραφείου!
Αυτό συμβαίνει διότι η δυσκολία μίας εργασίας καθορίζεται κατά βάση από το πλήθος και τη δυσκολία των αποφάσεων που καλείται να λάβει ο εργαζόμενος κατά τη διάρκειά της.
Και μαντέψτε ποιο είναι το επάγγελμα στο οποίο ο εργαζόμενος πρέπει να λαμβάνει συνεχώς σημαντικές αποφάσεις για την πορεία της εργασίας του.
Αυτός είναι και ο λόγος που οι εκπαιδευτικοί παθαίνουν συχνά υπερκόπωση, burnout και γενικώς στρεσάρονται πολύ περισσότερο από άλλους εργαζόμενους.
Παραθέτουμε παρακάτω ένα άρθρο του Χρήστου Κάτσικα για την εξουθένωση των εκπαιδευτικών.

Η ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗ ΕΞΟΥΘΕΝΩΣΗ ΤΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ

Τα μέτρα του Υπουργείου Παιδείας …βλάπτουν σοβαρά την υγεία των εκπαιδευτικών

Του Χρήστου Κάτσικα

Αν και ο επίσημος κρατικός λόγος χέρι χέρι με τις ηλεκτρονικές μας κουβερνάντες, τα ΜΜΕ και τους παλατιανούς δημοσιογράφους πασχίζουν να πείσουν την κοινή γνώμη ότι οι εκπαιδευτικοί είναι οι «τεμπέληδες της εύφορης κοιλάδας», ότι εργάζονται ελάχιστες ώρες την ημέρα και λίγους μήνες το χρόνο, όλες οι έρευνες, στην Ευρώπη, στην Αμερική και στη χώρα μας αποδεικνύουν εδώ και πολλά χρόνια ότι το επάγγελμα του εκπαιδευτικού κατέχει μια από τις πρώτες θέσεις στον κατάλογο των στρεσογόνων επαγγελμάτων. Οι εκπαιδευτικοί ανήκουν στην ομάδα των επαγγελματιών που είναι ιδιαίτερα επιρρεπείς στο «σύνδρομο επαγγελματικής εξουθένωσης».

Η επαγγελματική εξουθένωση είναι ένα σύνδρομο σωματικής και ψυχικής εξάντλησης στα πλαίσια του οποίου ο εκπαιδευτικός κατακλύζεται από έλλειψη ενθουσιασμού και προσδοκιών, απογοήτευση, απάθεια, αδράνεια, χάνει το ενδιαφέρον του και τα όποια θετικά συναισθήματα έχει για τους μαθητές του, διαμορφώνει αρνητική εικόνα για τον εαυτό του και αδυνατεί να αντιμετωπίσει τα προβλήματα που ανακύπτουν κατά την εκπαιδευτική διαδικασία.
Σύμφωνα με τη διεθνή βιβλιογραφία το 5-25% των εκπαιδευτικών υποφέρει από το σύνδρομο της επαγγελματικής εξουθένωσης. Στη Γερμανία το ένα τρίτο των εκπαιδευτικών αισθάνεται επαγγελματικά ακρωτηριασμένο, ενώ ένα δεύτερο τρίτο αισθάνεται παραγνωρισμένο και κουρασμένο. Αιτίες είναι οι πολυάριθμες τάξεις, οι αυξανόμενες απαιτήσεις του επαγγέλματος και η συμπεριφορά των μαθητών. Το άγχος, οι απαιτήσεις, ο φόρτος εργασίας και η πίεσης από τον έλεγχο των σχολικών επιθεωρητών είναι κάποιοι από τους λόγους που ωθούν πολλούς εκπαιδευτικούς σε παραίτηση, όπως έγραφε η εφημερίδα Guardian (2-8-2000).
Στη Γαλλία οι εκπαιδευτικοί έχουν περισσότερο άγχος συγκριτικά με άλλα επαγγέλματα, (όπως αναφέρεται στην εφημερίδα Times Educational Supplement / 12-10-2001), ενώ κατά την ίδια εφημερίδα (2-3-2001) και στον Καναδά αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα λόγω του άγχους και του υπερβολικού φόρτου εργασίας. Στην επαρχία Skatchewan μάλιστα, το 30% των εκπαιδευτικών παραιτείται μετά από 5 χρόνια εκπαιδευτικής υπηρεσίας. Το άγχος τους προκαλείται από την έλλειψη βιβλίων, την ένταξη μαθητών με μαθησιακές δυσκολίες στην τάξη, τη γραφειοκρατία, το νέο αναλυτικό πρόγραμμα σπουδών.
Τέλος η αύξηση του αριθμού των μαθητών στις ΗΠΑ, χωρίς την απαιτούμενη υποδομή στα σχολεία, δημιουργεί αγχογόνες καταστάσεις, όπως επισημαίνεται σε δημοσίευμα της εφημερίδας Los Angeles Times (25-9-2000)
Ας έρθουμε τώρα στη χώρα μας
Στην Ελλάδα, διάφορες έρευνες1 συγκλίνουν ότι ένα ποσοστό των εκπαιδευτικών που φτάνει περίπου το 25% βιώνει υψηλή ή μεσαία συναισθηματική εξάντληση, ενώ καταγράφεται επίσης ότι ένα ακόμη μεγαλύτερο τμήμα εκπαιδευτικών αισθάνεται ότι δεν μπορεί να είναι αποτελεσματικό στη δουλειά του.
Σύμφωνα με έρευνα που παρουσίασε το Ελληνικό Ινστιτούτο Υγιεινής και Ασφάλειας της Εργασίας (ΕΛΙΝΥΑΕ) το 2000 αναφέρεται ότι από τα πλέον συνήθη προβλήματα που σχετίζονται με την εργασία είναι το άγχος σε ποσοστό 28% και η επαγγελματική εξουθένωση σε ποσοστό 23%. Σε άλλη έρευνα (Κάντας – Αρέθας, 1998) αναφέρονται ως κυριότερες πηγές άγχους, ο υπερβολικός φόρτος εργασίας, η έλλειψη κονδυλίων, η οργανωτική και διοικητική δομή του σχολείου, το επίπεδο των μαθητών, ο χαμηλός μισθός, η έλλειψη σεβασμού, η έλλειψη ευκαιριών για επιμόρφωση κλπ. Όλα αυτά τα βλέπει ως πηγή επαγγελματικού άγχους πάνω από το 70% των εκπαιδευτικών.

ΤΟ ΕΔΑΦΟΣ ΤΗΣ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗΣ ΕΞΟΥΘΕΝΩΣΗΣ

Όταν δεν βλέπεις νόημα στη δουλειά σου – όταν δεν νιώθεις ικανοποίηση από τη δουλειά σου
Ας πάρουμε τα πράγματα με μια σειρά: η αναμονή του διορισμού, συνήθως πολύχρονη, η αλλεπάλληλη τοποθέτηση σε θέσεις «αναπληρωτή», και οι μετακινήσεις σε διάφορες περιοχές του ελλαδικού χώρου λιπαίνουν το έδαφος της επαγγελματικής εξουθένωσης του εκπαιδευτικού.
Ας αρχίσουμε από τον πτυχιούχο μιας καθηγητικής σχολής ο οποίος ενδιαφέρεται να βρει μια θέση εκπαιδευτικού στη σχολική εκπαίδευση. Και για να μη μιλάμε στον αέρα ας δούμε τι προβλέπει ο νέος νόμος για τις προσλήψεις των εκπαιδευτικών: Ακούστε λοιπόν: τελειώνει κάποιος π.χ τη φιλολογία. Για να έχει τη δυνατότητα απλά να διεκδικήσει μια θέση στη σχολική εκπαίδευση πρέπει να ολοκληρώσει ξέχωρα από τα άλλα τα μαθήματά του ένα εξάμηνο σπουδών εντός ή εκτός των προπτυχιακών του σπουδών για να λάβει Πιστοποιητικό Παιδαγωγικής Επάρκειας. Μετά από αυτό πρέπει να στοχεύσει σε πιστοποίηση ξένης γλώσσας και χειρισμού Η/Υ καθώς αυτά του προσφέρουν κάποια μόρια. Παράλληλα, πρέπει να επιστρέψει σε φροντιστηριακά θρανία για να μπορέσει να πάρει μέρος σε κάποιον ή σε κάποιους διαγωνισμούς του ΑΣΕΠ. Παράλληλα πρέπει να έχει στο νου του κάποιο μεταπτυχιακό καθώς και αυτό μοριοδοτείται. Ωστόσο όλα αυτά πρέπει να συνδυαστούν με όργωμα της επαρχίας για να μαζευτούν μόρια εφόσον βέβαια έχει εξασφαλίσει μια κάποια χρηματοδότηση από την οικογένεια. Αν όλα αυτά πάνε καλά και η οικογένεια έχει τη δυνατότητα να τον χρηματοδοτεί περίπου 5-10 χρόνια μετά την κτήση του πτυχίου του δίνει στο ΑΣΕΠ, σε έναν διαγωνισμό που είναι τροχός της τύχης και που απαξιώνει το ίδιο του το πτυχίο. Σε περίπτωση που ανήκει στο προνομιούχο 5% περίπου και έχει προβιβάσιμο βαθμό στο διαγωνισμό δεν έχει καθόλου σίγουρο ότι αυτό θα του ανοίξει την πόρτα του σχολείου. Αν ξεπεράσει και αυτό το εμπόδιο και προσληφθεί τότε για δυο χρόνια κινδυνεύει να μετατραπεί σε υπήκοο καθώς θα βρεθεί κάτω από το άγρυπνο βλέμμα του μέντορα του σχολικού σύμβουλου και του διευθυντή που μπορούν, με βάση το θεσμικό πλαίσιο να τον οδηγήσουν στην αφετηρία με μια αρνητική κρίση. Το νέο αυτό νομοθετικό πλέγμα μπορεί να δημιουργήσει πραίτορες και υπηκόους. Αυτό μπορεί να είναι το έδαφος για να έχουμε μια νέας μορφής επαγγελματική εξουθένωση του εκπαιδευτικού, από τα αποδυτήρια, δηλαδή από τα πρώτα χρόνια της επαγγελματικής του πορείας.
Ας έρθουμε τώρα στους εκπαιδευτικούς που έχουν 5 ή 10 ή 20 χρόνια υπηρεσίας. Σε ποιο ακριβώς περιβάλλον ζουν και εργάζονται; Ποιο είναι το υπαρκτό σχολείο;
Μιλάμε για το σχολείο των δυσαρεστημένων. Αυτή είναι η σωστή ονομασία του σημερινού σχολείου που βιώνει ο εκπαιδευτικός. Ας προσέξουμε
Οι γονείς είναι δυσαρεστημένοι καθώς πληρώνουν πολύ ακριβά τη φοίτηση των παιδιών τους στην κατ΄ επίφαση δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση. Μάλιστα η δυσαρέσκειά τους τροφοδοτείται δικαίως, ακόμη περισσότερο σήμερα, αφού η «επένδυση» στο σχολικό των παιδιών τους, έχει όλο και λιγότερη «απόδοση» όπως αποδεικνύει η καθημερινή εμπειρία και τα στατιστικά στοιχεία με τους δεκάδες χιλιάδες άνεργους, ετεροαπασχολούμενους και υποαπασχολούμενους πτυχιούχους. Ας τους ρωτήσουμε ποιος νομίζουν ότι φταίει: ο εκπαιδευτικός.
Οι μαθητές είναι δυσαρεστημένοι γιατί «ροκανίζουν» την εφηβεία τους στο τρίγωνο σχολείο – φροντιστήριο – ιδιαίτερο σ΄ ένα «εκπαιδευτικό σύστημα αμάθειας». Περισσότερο από ποτέ το σχολείο βιώνεται από τους πρωταγωνιστές του ως χώρος «εξεταστικής θυσίας», σαν μια άχαρη και ψυχρή «αίθουσα αναμονής» στην οποία αναγκαστικά περιμένει ο μαθητής μέχρι να έρθει η ώρα του μοιράσματος των τίτλων. Ας τους ρωτήσουμε τι νομίζουν ότι ευθύνεται για την άχαρη ζωή τους: Ο εκπαιδευτικός
Οι εκπαιδευτικοί είναι δυσαρεστημένοι γιατί παράλληλα με τα οικονομικά προβλήματα που τους οδηγούν στην αναζήτηση δεύτερης δουλειάς, βαραίνουν και τα βαριεστημένα μάτια των μαθητών που προγυμνάζονται στο διπλανό φροντιστήριο ενώ από την άλλη «πλακώνονται» από το εχθρικό υπονοούμενο της κοινής γνώμης που έντεχνα κατευθύνεται να τους θεωρεί μοναδικούς υπεύθυνους.
Πλησιάζουμε την καρδιά του προβλήματος. Ξέρετε ποιο γεγονός μπορεί να σπάσει το ηθικό ενός εκπαιδευτικού περισσότερο ακόμη και από την οικονομική θηλιά που του έχει βάλλει το Υπουργείο Παιδείας; Γιατί να διαβάσω δάσκαλε;

Ας δούμε τώρα ορισμένες πιο χειροπιαστές αιτίες
1) Η συμπεριφορά των μαθητών, (όσο το σχολείο απαξιώνεται, όσο ο νέος άνθρωπος απομακρύνεται έντεχνα από την αντίληψη ότι η γνώση είναι δύναμη που μπορεί να αλλάξει τον κόσμο αρκεί να κάνει συλλογικά όνειρα, όσο οι επαγγελματικές προοπτικές στενεύουν, όσο ο εκπαιδευτικός σπρώχνεται να αντιμετωπίσει το μαθητή χωρίς τη λογική της διαπαιδαγώγησης, τόσο θα αυξάνουν τα φαινόμενα της σχολικής παραβατικότητας, το φτύσιμο και η παγερή αδιαφορία),
2) οι κακές εργασιακές σχέσεις, (μισθός, εξέλιξη, έλλειψη εποπτικού υλικού, η αίσθηση ότι δεν ελέγχει αυτά που συμβαίνουν στο χώρο εργασίας του, η αίσθηση ότι δεν τον λαμβάνουν καθόλου υπόψη στις εκπαιδευτικές αλλαγές , το ραβε – ξήλωνε),
3) Η καλλιέργεια ανταγωνιστικού κλίματος μεταξύ των εκπαιδευτικών, η ανασφάλεια της αρνητικής αξιολόγησης,
4) Οι οργανωτικές απαιτήσεις της εκπαίδευσης, και συγκεκριμένα, η ανάγκη συνεχούς παρακολούθησης και ολοκλήρωσης του αναλυτικού προγράμματος σε συγκεκριμένα χρονικά πλαίσια, (για παράδειγμα στα Λύκεια με τις πανελλαδικές. Το σχολείο και η μαθησιακή διαδικασία αντιμετωπίζεται σαν μια εταιρεία τραίνων που το μόνο που ενδιαφέρει είναι να τηρηθούν τα ωράρια)
5) Η αδυναμία του να αντεπεξέλθει στα διδακτικά του καθήκοντα, είτε λόγω απειρίας είτε λόγω ανεπάρκειας (ανεπαρκή επιμόρφωση, αλλαγές στο γνωστικό και διδακτικό αντικείμενο)
6) Η διάψευση των προσδοκιών του για το ρόλο του στην εκπαίδευση, η αίσθηση της εγκατάλειψης και ο συμβιβασμός με την υπάρχουσα κατάσταση.

ΜΕΡΙΚΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ

Καθηγητής σε εσπερινό σχολείο στο κέντρο της Αθήνας
Όταν πήγε για πρώτη φορά σε εσπερινό γυμνάσιο, πριν πολλά χρόνια, για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα πίστευε ότι οι μαθητές του, αν όχι όλοι οι περισσότεροι, είχαν κάποια βλάβη στον εγκέφαλο. Δεν μπορούσε αλλιώς να εξηγήσει πως μετά από μια αναλυτική παρουσίαση του μαθήματος, δεν μπορούσαν να αρθρώσουν κουβέντα. Είχε αρχίσει να καταρρακώνεται καθώς κάθε μέρα όλες του οι προσπάθειες να κάνει όσο το δυνατόν καλύτερο μάθημα κατέληγε στο ίδιο αποτέλεσμα. Η συντριπτική πλειονότητα των μαθητών δεν μπορούσε να απαντήσει μετά το τέλος της παράδοσης του μαθήματος σε στοιχειώδεις ερωτήσεις. Σκέφτονταν να φύγει από το σχολείο, αισθανόταν άχρηστος, όταν κάποια στιγμή ένας μαθητής ανέφερε έναν παίκτη του Ολυμπιακού που αυτός αγνοούσε. Στην τάξη τότε άρχισε μια συζήτηση όπου τα παιδιά έλεγαν λεπτομέρειες με ονόματα παικτών διαφόρων ομάδων που αυτός αγνοούσε παντελώς. Στο τέλος ένας μαθητής τον ρώτησε αν μπορούσε να πει το όνομα του τερματοφύλακα του Παναθηναικού ή το όνομα ενός οποιουδήποτε παίκτη. Τότε κατάλαβε. Δεν τον ενδιέφερε εδώ και πολλά πολλά χρόνια οτιδήποτε είχε σχέση με το ποδόσφαιρο και τα αυτιά του ήταν βουλωμένα στα ονόματα των ποδοσφαιριστών. Αυτό συνέβαινε και με τους μαθητές. Δεν μπορούσαν να απαντήσουν σε καμιά ερώτηση του μαθήματος όχι γιατί είχαν βλάβη στον εγκέφαλο αλλά γιατί δεν τους ενδιέφερε καθόλου το μάθημα. Άκουγαν τη φωνή του την ώρα που τους έλεγε το μάθημα ίδια με τον ήχο μιας μοτοσικλέτας ή τους θορύβους που έρχονταν από την αυλή.

Έπρεπε να βρει άλλον τρόπο να μιλήσει στα παιδιά. Έφαγε πολλά μαθήματα για να δοκιμάζει να τους τραβήξει το ενδιαφέρον συζητώντας στην αρχή ότι τους τραβούσε το ενδιαφέρον. Έμεινε πίσω στην ύλη αλλά τα παιδιά άρχισαν να τον εμπιστεύονται και να τον ακούνε. Ο σχολικός σύμβουλος που ήρθε στο σχολείο ζήτησε από όλους τους καθηγητές της ειδικότητας του το βιβλίο ύλης. Είχε μείνει πίσω. Δέχθηκε παρατήρηση.

ΚΑΘΗΓΗΤΡΙΑ Β΄ ΛΥΚΕΙΟΥ ΣΤΟΝ ΠΕΙΡΑΙΑ πριν μερικά χρόνια

Η ύλη – Δύσκολη τάξη, πολλά μαθησιακά προβλήματα. Προσπάθησε να καλύψει κενά που υπήρχαν, προχωρούσε το μάθημά της μόνο εφόσον ένιωθε ότι οι μαθητές της είχαν κατανοήσει. Στη μέση της χρονιάς έπαθε πανικό. Ήταν πίσω στην ύλη, πιέστηκε να τρέξει, όλα έγιναν χωρίς νόημα.


ΚΑΘΗΓΗΤΡΙΑ ΣΕ ΕΣΠΕΡΙΝΟ ΓΥΜΝΑΣΙΟ

Δεν ήξεραν λέξη ελληνικά.
Κάτι παράξενο συνέβαινε. Μπήκε στην τάξη 15 μέρες μετά την έναρξη των μαθημάτων καθώς ήταν στη διάθεση του ΠΥΣΔΕ και ήρθε να καλύψει κενό.

Απευθύνθηκα στο γραφείο.

ΚΑΘΗΓΗΤΡΙΑ ΣΕ ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΣΤΗ ΝΕΑ ΣΜΥΡΝΗ

Κατάλαβα ότι με κοροιδεύουν. Το Υπουργείο χάλασε τον κόσμο για να ανακοινώσει ότι τώρα κάθε μαθητής θα έχει τον υπολογιστή του στην τάξη και θα άρχιζε με πλοηγό το δάσκαλο το διαδικτυακό ταξίδι της γνώσης. Το μόνο που έγινε ήταν κάποιοι να πουλήσουν ακριβά 100.000 υπολογιστές. Δεν υπήρχε καμιά μέριμνα, καμιά υποδομή για να μπορέσει να γίνει το μάθημα με υπολογιστή. Δεν υπήρχε καν ιντερνετ. Ένιωσα μια τεράστια απογοήτευση από την κοροιδία και παράλληλα με έπιασε απελπισία. Κατάλαβα ότι δεν ορίζω τη δουλειά μου, ότι αυτοί που έχουν την ευθύνη της εκπαίδευσης αντιμετωπίζουν το σχολείο, τον καθηγητή, το μαθητή διαχειριστικά και επικοινωνιακά.

1. Άρθρο του ψυχίατρου Δρ. Αναστάσιου Πλατή Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα: Πρόοδος 26.05.07

________________________________________

http://www.aragma.gr/?p=9777

Λιγότεροι στα μεταπτυχιακά με δίδακτρα

 

Οι πρώτες έντονες επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης στην τριτοβάθμια εκπαίδευση καταγράφονται στον χώρο των μεταπτυχιακών σπουδών, οι οποίες έχουν δίδακτρα.

Καθώς διανύουμε την τελική φάση των αιτήσεων για τα περισσότερα μεταπτυχιακά προγράμματα των ελληνικών ΑΕΙ, το τοπίο έχει διαφοροποιηθεί άρδην και από την εποχή της υψηλών ρυθμών ζήτησης για μεταπτυχιακές σπουδές, πλέον ο αριθμός των αιτήσεων κινείται πτωτικά.

Ως προς τους ήδη μεταπτυχιακούς φοιτητές, σύμφωνα με δημοσίευμα της Καθημερινής, κάποιοι εγκαταλείπουν τις σπουδές τους, άλλοι που έχουν αποτύχει μία φορά να εισαχθούν σε κάποιο πρόγραμμα διστάζουν μπροστά στην προοπτική μιας νέας απόπειρας, η συντριπτική πλειοψηφία ζητεί ευκολίες στην πληρωμή των διδάκτρων. Τα πανεπιστήμια, από την πλευρά τους, προσαρμοζόμενα στη νέα κατάσταση, προχωρούν σε μειώσεις των διδάκτρων, οι οποίες, κατά περίπτωση, φτάνουν έως και το 30%.

Ειδικότερα, σαφώς μικρότερο είναι το ενδιαφέρον των κατόχων πρώτου πτυχίου ΑΕΙ να διεκδικήσουν μία θέση σε κάποιο μεταπτυχιακό. Ο πρώτος, προφανής, λόγος είναι το κόστος σπουδών, το οποίο σε άλλες εποχές πολλοί φοιτητές –και οι οικογένειές τους– θα μπορούσαν να το αντιμετωπίσουν, τώρα όμως τα πράγματα έχουν αλλάξει.

Και αυτό φαίνεται από το γεγονός ότι η ζήτηση στα μεταπτυχιακά χωρίς δίδακτρα παραμένει σταθερή. Αντίθετα, σε εκείνα τα οποία έχουν δίδακτρα, η μείωση των αιτήσεων είναι δεδομένη, κινούμενη έως και 25% σε σχέση με πέρυσι.

___________________

από eZy News 

Επιστολή του Συλλόγου Εκπαιδευτικών "ο Αριστοτέλης" προς τον Υπουργό Πενίας, κ. Αρβανιτόπουλο για την πρότασή του για τη σίτιση των αναπληρωτών

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ Π.Ε. «Ο ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ»

Προς: Τα μέλη του Συλλόγου, ΔΟΕ, Συλλόγους Εκπ/κών Π.Ε., Αιρετούς Α΄ ΠΥΣΠΕ Αθήνας, Αιρετούς ΑΠΥΣΠΕ Αττικής, αιρετούς ΚΥΣΠΕ, Α’ ΑΠΥΣΠΕ, γραφεία, συμβούλους σχολικής και προσχολικής αγωγής

ΘΕΜΑ:  Επιστολή προς τον Υπουργό Πενίας κ. Αρβανιτόπουλου για τις εξαγγελίες του για τη σίτιση των αναπληρωτών

Κ. Αρβανιτόπουλε, θέλουμε να σας ευχαριστήσουμε για την ευγενή χορηγία του υπουργείου Πενίας, στο οποίο προΐσταστε, να εξαγγείλετε πρόγραμμα σίτισης των αναπληρωτών συναδέλφων μας. Παρακαλούμε πολύ, να επεκτείνεται το πρόγραμμα αυτό στους νεοδιόριστους εκπαιδευτικούς καθώς επίσης και στους μόνιμους. Επειδή, στην εποχή μας είναι δύσκολο να τρώει ο δάσκαλος και στο παιδί να μη δίνει, παρακαλούμε να σιτίσετε τους μαθητές των σχολείων μας καθώς επίσης και τους άνεργους, απολυμένους και χαμηλά αμειβόμενους γονείς τους, γιατί παρουσιάζουν πρόβλημα επιβίωσης.  

Θέλουμε επίσης να σας ευχαριστήσουμε για τη μεγαλοψυχία σας να παραδεχτείτε ότι είμαστε στην ψάθα. Να υποθέσουμε ότι το μισθολόγιο μας καθώς και τα μνημόνια και τις δανειακές συμβάσεις που μας μείωσαν τις αποδοχές, τα ψηφίσατε με μεγάλο πόνο. Επειδή κατανοούμε τις δυσκολίες που αντιμετωπίζετε, θα θέλαμε να σας απελευθερώσουμε και κάθε φορά που είναι να ξοφλήσετε ένα μέρος του χρέους της πατρίδας μας, το οποίο το χρησιμοποίησαν για το καλό μας οι εφοπλιστές, οι φιλάνθρωποι επιχειρηματίες και κάθε είδους πλούσιοι αυτού του τόπου, να κόβετε το συσσίτιο μας και να το δίνετε στους δανειστές, στις τράπεζες και στους επιχειρηματίες που στενάζουν κάτω από το βάρος της κρίσης.  Γιατί εμείς είμαστε υπέρ της αλληλεγγύης!!! 

Συμπληρωματικά, απαιτούμε (χίλια συγνώμη για την ένταση των εκφράσεων) να μας μειώνεται κι άλλο τους μισθούς μας, αρκεί να μας παρέχεται διευκολύνσεις όπως επίδομα ενοικίου, που ζήτησε η ΔΟΕ, η Ομοσπονδία μας κι αν δεν μπορείτε τότε να μας παρέχετε δωρεάν ένα δωματιάκι δίπλα στο σχολείο ή μέσα σ’ αυτό ή στο σπίτι του παπά ή του δημάρχου. 

Ταυτόχρονα, επιθυμούμε να σας απελευθερώσουμε από στενομυαλιές και σας προτείνουμε να αναλάβουν χορηγοί το συσσίτιο μας ή ακόμα καλύτερα να το οργανώσετε μέσω προγραμμάτων ΕΣΠΑ, όπως άλλωστε κάνετε ήδη σήμερα με το σχολείο, για να μπορέσει να ζήσει και κανένας κακομοίρης επιχειρηματίας που τώρα στενάζει. Τώρα, αν εσείς θεωρείτε ότι είναι καλύτερο να το παρέχετε στις τράπεζες γιατί εκτιμάτε ότι τα 25 δις της ανακεφαλαιοποίησης που θα πάρουν σε λίγες μέρες δεν τους φτάνουν για να μας σώσουν, παρακαλούμε πολύ να το κάνετε ελεύθερα.

Επειδή εμείς οι εκπαιδευτικοί υποστηρίζουμε πολύ το ψηφιακό σας «νέο σχολείο» κι επειδή πολλοί μαθητές μας έρχονται στο σχολείο χωρίς το καθιερωμένο κολατσιό, παρακαλούμε πολύ να μας στείλετε να βάλουμε στις οθόνες των υπολογιστών εικόνες με λαχταριστά φαγητά για να διδάξουμε έτσι τις σοφές λαϊκές παροιμίες «φάτε μάτια ψάρια και κοιλιά περίδρομο». Μια και αναφερθήκατε στη σίτισή μας σε χώρους του στρατού,  μπορείτε επίσης, να διαδώσετε τα προτερήματα των συσσιτίων με φωτογραφικό υλικό από τα ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης τονίζοντας το φιλανθρωπικό τους ρόλο στη σίτιση του πληθυσμού, όπως άλλωστε κάνετε με τα στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών. 

Μόνο, που υπάρχει ένα πρόβλημα σ’ όλα αυτά…

Υπουργέ, ο δάσκαλος, σου είναι χρήσιμος πολύ
…μπορεί να μοιράζει το συσσίτιό σου και τις τσάντες προσφοράς των τραπεζών σου
Έχει όμως ένα ελάττωμα
 …ξέρει να σκέφτεται
…ξέρει να αγωνίζεται
Ο κόσμος της μόρφωσης επιστρέφει την στρατιωτική καραβάνα στον υπουργό Παιδείας και με το κεφάλι ψηλά θα αγωνιστεί για την ανατροπή της σύγχρονης βαρβαρότητας. Διεκδικούμε μαζί με όλο το λαό και για όλους τους εργαζόμενους, τους ανέργους, τους συνταξιούχους, να ζούμε με αξιοπρέπεια από το μισθό μας και όχι ως επαίτες και τρόφιμοι του ελληνικού στρατού.

Με μεγάλη χαρά υποσχόμαστε να είμαστε αντίστοιχα φιλάνθρωποι κι εμείς. Στα συσσίτιά σας θα στείλουμε τη συγκυβέρνησή σας, την τρόικα, την ΕΕ και το ΔΝΤ καθώς επίσης το χρέος, τα μνημόνια και τις δανειακές συμβάσεις.

ΟΡΓΗ ΛΑΟΥ, ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΠΑΝΤΟΥ, ΝΑ ΔΙΩΞΟΥΜΕ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ-ΕΕ ΚΑΙ ΔΝΤ

________________________________________

http://tsak-giorgis.blogspot.gr/2012/09/e.html

Η σημασία του κολατσιού στο σχολείο

Μία νέα σχολική χρονιά ξεκινάει, με το κουδούνι να είναι έτοιμο να χτυπήσει ξανά και τους... γονείς να αγχώνονται τόσο για τις επιδόσεις όσο και για το τι πρέπει να τρώνε τα παιδιά τους στο σχολείο.Είναι σημαντικό να κατανοήσουμε την αξία που έχει το σχολικό κολατσιό αφού δεν αποτελεί απλώς το τρόφιμο που θα καλύψει το αίσθημα της πείνας του παιδιού αλλά θα το βοηθήσει να είναι αποδοτικό, να έχει ενέργεια και ζωντάνια, να αντέχει στα εξαντλητικά ωράρια και να ενισχύσει το ανοσοποιητικό του.

Τα snacks που θα καταναλώσει το παιδί κατά τη διάρκεια του σχολείου έχουν ιδιαίτερη αξία η οποία πρέπει να γίνει αντιληπτή τόσο από τους γονείς όσο και από τους ίδιους τους μαθητές.

Κάθε γεύμα γεμίζει το παιδί με θρεπτικά συστατικά που θα του δώσουν ενέργεια και θα αυξήσουν την αποδοτικότητά του στο διάβασμα και στο παιχνίδι.

Επιλέξτε από τις παρακάτω υγιεινές προτάσεις, αφού πρώτα έχετε συμβουλευθεί τον εκάστοτε διαιτολόγος – διατροφολόγο, ως προς τις συγκεκριμένες ποσότητες του κάθε τροφίμου:

- Σάντουιτς ή τοστ ολικής με τυρί και γαλοπούλα χαμηλά σε λιπαρά και φρέσκα λαχανικά

- Κουλούρι με σουσάμι ή σταφιδόψωμο

- Γάλα χαμηλό σε λιπαρά

- Γιαούρτι με δημητριακά ή φρούτα

- Φρέσκα ή αποξηραμένα φρούτα

- Παστέλια με ξηρούς καρπούς ή με σουσάμι

- Μπισκότα ολικής χωρίς ζάχαρη

- Μαύρη σοκολάτα

- Μπάρες δημητριακών με αποξηραμένα φρούτα

- Χυμούς χωρίς προσθήκη ζάχαρης

- Σπιτικό κέικ ή σπιτικές κρέπες, φτιαγμένα με αγνά υλικά και προϊόντα χαμηλά σε λιπαρά

Τις περισσότερες φορές οι μαθητές δεν μπορούν να επιλέξουν τα παραπάνω από το κυλικείο του σχολείου αφού αυτά χρησιμοποιούν άλλο μενού με εστίαση στα κορεσμένα και trans λιπαρά, στα γλυκαντικά και στις χρωστικές, τρόφιμα δηλαδή ενάντια στον κανονισμό που ορίζει το Υπουργείο Υγείας.

Οι γονείς καθίστανται υπεύθυνοι για το φαγητό και τις επιλογές των παιδιών τους αυτές τις ώρες. 

Δώστε σημασία στην αξία αυτού του γεύματος και κάντε το αντιληπτό και στα παιδιά σας από τα πρώτα κιόλας σχολικά χρόνια.

Αφιερώστε λίγο χρόνο από το προηγούμενο βράδυ ώστε παρέα με τα παιδιά να φτιάξετε το κολατσιό τους.

Δώστε τους μικρές και απλές συμβουλές ώστε να καταλάβουν την αξία του κάθε τροφίμου.

Μάθετε στα παιδιά σας να αγαπήσουν αυτό και σε λίγο καιρό θα το φτιάχνουν μόνα τους με χαρά και ευχαρίστηση.

Αποφύγετε να στείλετε το παιδί σχολείο χωρίς πρωινό, σηκωθείτε μισή ώρα νωρίτερα και απολαύστε όλοι μαζί ένα θρεπτικό πρωινό με ηρεμία και χωρίς βιασύνη.

Θυμηθείτε πως το παιδί υιοθετεί νέες διατροφικές συνήθειες, βοηθήστε το να υιοθετήσει τις σωστές και στο θέμα του κολατσιού του στο σχολείο.

iator.gr

Μάθημα με... δανεικά θρανία!

Επιπλέον καρέκλες και τραπεζάκια, για να καλυφθούν οι ανάγκες στο 25ο Νηπιαγωγείο Βόλου που πλέον στεγάζεται στο 24ο Δημοτικό, θα επιδιώξει να συγκεντρώσει η Διεύθυνση Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Μαγνησίας, καθώς ο εξοπλισμός δεν επαρκεί.

Η Διεύθυνση έχει ζητήσει από τον Οργανισμό Σχολικών Κτηρίων (ΟΣΚ) να αποσταλεί εξοπλισμός, αλλά δυστυχώς καθυστερεί...

Το πρόβλημα του ελλιπούς εξοπλισμού ανησυχεί ιδιαίτερα τους γονείς των νηπίων, οι οποίοι καθημερινά αγωνιούν για το αν τελικά τα παιδιά τους θα εξυπηρετούνται από τον αριθμό των καρεκλών.

Το 25ο Νηπιαγωγείο Βόλου στεγαζόταν μέχρι και πέρυσι σε μισθωμένο κτήριο στην περιοχή Χρυσοχοΐδη μαζί με ένα άλλο νηπιαγωγείο, με αποτέλεσμα να λειτουργεί σε πρωινή και απογευματινή βάρδια.

Από φέτος, όμως, στεγάζεται σε νέο χώρο που κατασκευάστηκε στο 24ο Δημοτικό Βόλου, το οποίο βρίσκεται στην ίδια περιοχή. Η εξέλιξη είναι σίγουρα θετική για την παρεχόμενη εκπαίδευση, όμως το πρόβλημα έγκειται στο γεγονός πως μέχρι στιγμής ο ΟΣΚ δεν έχει αποστείλει τον εξοπλισμό για να λειτουργήσει το νηπιαγωγείο ομαλά και χωρίς να ταλαιπωρούνται τα νήπια. Σε αυτήν τη φάση, το σχολείο έχει ανάγκη από τα πιο βασικά τμήματα του εξοπλισμού, όπως είναι οι καρέκλες και τα τραπεζάκια, μολονότι έχει συγκεντρωθεί κάποιος εξοπλισμός από άλλα νηπιαγωγεία όπου περίσσευε.

______________________

http://kafeneio-gr.blogspot.gr/2012/09/blog-post_3568.html

Δεν υπάρχουν Λεφτά ούτε για κιμωλίες,

 ...είπαν στον υπουργό Παιδείας δάσκαλοι και καθηγητές

Τα προβλήματα των σχολείων και των εκπαιδευτικών άκουσε τη Δευτερα η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Παιδείας, σε διαδοχικές συναντήσεις με τους εκπροσώπους της ΟΛΜΕ και της ΔΟΕ. Εξάλλου την Τετάρτη 12 Σεπτεμβρίου οι δάσκαλοι έχουν εξαγγείλει 24ωρη απεργία, ενώ τρίωρες στάσεις εργασίας έχουν εξαγγείλει οι καθηγητές.

Δάσκαλοι και καθηγητές έθεσαν στο υπουργείο τα προβλήματα, με τα οποία αρχίζει η σχολική χρονιά, κάνοντας λόγο για «δυσμενές περιβάλλον», ενώ ιδιαίτερες αναφορές έκαναν για τις περικοπές των αποδοχών των εκπαιδευτικών.

Συγκεκριμένα, ο πρόεδρος της Διδασκαλικής Ομοσπονδίας (ΔΟΕ), Κομνηνός Μαντάς, επισήμανε ότι «το περιβάλλον μέσα στο οποίο αρχίζει η νέα σχολική χρονιά προκαλεί θλίψη», μίλησε για συσσωρευμένα προβλήματα, αλλά και για οφειλές των σχολείων.

Σημείωσε ότι δεν υπάρχουν χρήματα για θέρμανση, ούτε καν για κιμωλίες, και πρόσθεσε ότι μέσα σ' όλα αυτά καλείται να διδάξει ο πρωτοδιόριστος, ειδικά, εκπαιδευτικός, με μόλις 640 ευρώ το μήνα. Τόνισε, μάλιστα, ότι οι εκπαιδευτικοί είναι αποφασισμένοι να αντιδράσουν σε όλα αυτά, αλλά και επιπλέον στην ενδεχόμενη αύξηση του ωραρίου και στον τρόπο αξιολόγησης που προωθεί το υπουργείο Παιδείας.

Ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας Λειτουργών Μέσης Εκπαίδευσης (ΟΛΜΕ), Ν. Παπαχρήστος, αφού περιέγραψε τα προβλήματα που θα αντιμετωπίσουν στα σχολεία, υπογράμμισε και αυτός από την πλευρά του ότι οι εκπαιδευτικοί θα αντιδράσουν δυναμικά σε περαιτέρω μειώσεις των αποδοχών τους και ιδιαίτερα αν συνδεθεί η αξιολόγηση με τους μισθούς τους.

Στο τέλος των συναντήσεων ο υπουργός Παιδείας, Κωνσταντίνος Αρβανιτόπουλος, δήλωσε μεταξύ άλλων ότι έχουν ήδη εξασφαλισθεί τα σχολικά βιβλία στο πλαίσιο της «μάχης του αυτονόητου» που δίδει το υπουργείο και πρόσθεσε ότι έχει εξασφαλισθεί η τοποθέτηση των εκπαιδευτικών στη συντριπτική τους πλειοψηφία.

Ο κ. Αρβανιτόπουλος πρόσθεσε επίσης: «Τα κενά, αν υπάρξουν, θα είναι ελάχιστα και αυτά θα τα αναπληρώσουμε αμέσως.

»Είναι δεδομένο ότι οι εκπαιδευτικοί δίνουν έναν αγώνα να εκτελέσουν το καθήκον τους και το λειτούργημά τους σε πολύ δύσκολες συνθήκες, και το κάνουν με πενιχρά μέσα και μισθούς, οι οποίοι δεν είναι αντάξιοι του λειτουργήματος που επιτελούν. Όμως, τους τόνισα ότι αυτή τη στιγμή προέχει το εθνικό καθήκον, προέχει να σωθεί η χώρα και προέχει να θωρακίσουμε το σχολείο και να διασφαλίσουμε ότι το δημόσιο αγαθό, αυτό που λέγεται παιδεία, γνώση δεν θα υποτιμηθεί, δεν θα είναι χειρότερο απ' ό,τι ήταν. Το αντίθετο».

Και ο υπουργός καταληκτικά επισήμανε: «Παρά τις αντίξοες συνθήκες θα πρέπει όλοι να υπερβούμε τους εαυτούς μας, γιατί αυτό που διακυβεύεται είναι πάρα πολύ σοβαρό, διακυβεύεται το μέλλον της πατρίδας, διακυβεύεται το μέλλον των παιδιών μας».

Από τη Δευτέρα, πάντως, άρχισαν οι κινητοποιήσεις και στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, με τις αποφάσεις των συλλόγων διδασκόντων για απεργιακές κινητοποιήσεις, διαμαρτυρόμενοι τόσο για τα συνολικότερα προβλήματα των Ιδρυμάτων όσο και με την περικοπή των αποδοχών των καθηγητών τους.

Και οι ιδιωτικοί εκπαιδευτικοί στον χορό των κινητοποιήσεων

Συνάντηση και με τους εκπροσώπους της Ομοσπονδίας Ιδιωτικών Εκπαιδευτικών (ΟΙΕΛΕ) είχε τη Δευτέρα ο υφυπουργός Παιδείας Θ. Παπαθεοδώρου. Η ΟΙΕΛΕ σε ανακοίνωσή της τονίζει, μεταξύ άλλων, ότι η προγραμματισμένη συνάντηση και με την παρουσία των εκπροσώπων των ιδιοκτητών κατέληξε σε «διμερή», δηλαδή ΟΙΕΛΕ-υπουργείου, αφού αρνήθηκαν να συμμετάσχουν οι εκπρόσωποι των ιδιοκτητών.

Οι ιδιωτικοί εκπαιδευτικοί εκφράζουν τη σφοδρή αντίθεσή τους «στις περικοπές του ενιαίου μισθολογίου του δημοσίου και στους ιδιωτικούς εκπαιδευτικούς, αφού ο υφυπουργός περιορίστηκε να ακούσει μόνο την αντιπροσωπεία της ΟΙΕΛΕ και να δηλώσει ότι θα συνεχίσει να επιδιώκει τον τριμερή (;) διάλογο, χωρίς να δεσμευθεί για καμία ενέργεια του υπουργείου».

Οι ιδιωτικοί εκπαιδευτικοί υποστηρίζουν ότι το υπουργείο έκανε «δώρο» στους ιδιοκτήτες «τις πολυπόθητες μειώσεις μισθού που μάταια επιχειρούσαν επί διετία» και καλούν τους συναδέλφους τους να συμμετάσχουν μαζί στην απεργία της Τετάρτης 12 Σεπτεμβρίου μαζί με τους εκπαιδευτικούς της ΔΟΕ, που έχουν εξαγγείλει 24ωρη απεργία και της ΟΛΜΕ, που έχουν εξαγγείλει τρίωρες στάσεις εργασίας.

_________________________________________

Newsroom ΔΟΛ, με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ

η άλλη Ελλάδα..: Πάτρικ Λη Φέρμορ: «πατρίδα είναι εκεί όπου έχουμε τα βιβλία μας»

η άλλη Ελλάδα...η ξεχασμένη...αλλά αληθινή: Πάτρικ Λη Φέρμορ: «πατρίδα είναι εκεί όπου έχουμε ...: Patrick Leigh Fermor (1915-2011) Ταξιδιώτης από τα νεανικά του χρόνια, ο μεγαλύτερος ταξιδιωτικός συγγραφέας της εποχής μας, ως γνήσια α...

~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Για να φτάσει κάποιος στο σπίτι του Πάτρικ Λι Φέρμορ έπρεπε να διασχίσει έναν ελαιώνα. Ο Γιώργος Κατσίμπαλης δεν τα είχε καταφέρει γιατί όταν είχε πάει στην Καρδαμύλη είχε πόνο στο πόδι. Ο κυρ Πάντυ, όπως αποκαλούσαν τον συγγραφέα οι ντόπιοι, δεν άφησε παραπονεμένο τον φίλο του. Ανέβασε τραπέζι και καρέκλες στον χωματόδρομο και η παρέα δείπνησε κάτω από τα αστέρια. Αυτή ήταν μια από τις ιστορίες που συνήθιζε να αφηγείται ο συγγραφέας στους επισκέπτες του. Ο Λι Φέρμορ έχει γράψει ιστορία με αυτά τα αυθόρμητα. Ενα βράδυ ο ίδιος και η γυναίκα του Ιωάννα, η Τζόαν, τοποθέτησαν ένα τραπέζι μες στη θάλασσα, άναψαν κεριά και δείπνησαν φορώντας επίσημο ένδυμα αλλά ξυπόλυτοι. Η αλήθεια είναι ότι κάθε γωνιά του σπιτιού του, κάθε έπιπλο, κάθε πίνακας, είχε να αφηγηθεί μια ιστορία με ήρωες διασημότητες των γραμμάτων και των τεχνών. Αυτή η διαπίστωση δίνει μια μάλλον στρεβλή εικόνα για τον φιλέλληνα, ο οποίος συναναστράφηκε Ελληνες με διαφορετικές καταβολές και διαφορετικό τρόπο ζωής. Ο Πάτρικ Λι Φέρμορ, ο οποίος πέθανε πριν από λίγες ημέρες σε ηλικία 96 ετών, όχι μόνο βολευόταν παντού, αλλά επεδίωκε να τρυπώνει σε κάθε σπιτικό που θα του επέτρεπε να συμπληρώσει το ψηφιδωτό της ελληνικότητας. Εζησε με Σαρακατσάνους στα καλύβια τους, πολέμησε με τους Κρητικούς, συναναστράφηκε την αθηναϊκή ιντελιγκέντσια και βρήκε καταφύγιο στη Μεσσηνία. 

Ο σερ Πάτρικ Λι Φέρμορ γεννήθηκε στο Λονδίνο το 1915. Πέρασε τη νηπιακή ηλικία χωρίς τον πατέρα του, ο οποίος ήταν διευθυντής της Γεωλογικής Υπηρεσίας Ινδιών. Δεν είχε ιδιαίτερες επιδόσεις ως μαθητής και δεν επεδίωξε να σπουδάσει. Αντ΄ αυτού προτίμησε να ξεκινήσει ένα μεγάλο ταξίδι, έχοντας στις αποσκευές του αγαπημένους λογοτέχνες: Μάρλοου, Σαίξπηρ, Κιτς, Κόλεριτζ. Πέρασε τη Μάγχη και άρχισε να περπατάει προς το «Βυζάντιο», όπως εναλλακτικά αποκαλούσε την Κωνσταντινούπολη (ποτέ πάντως Ισταμπούλ). Εφτασε στον προορισμό του την Πρωτοχρονιά του 1935. Στη συνέχεια επισκέφθηκε το Αγιον Ορος, περιηγήθηκε στη Μακεδονία και στη Στερεά Ελλάδα. Κρατούσε σημειώσεις που αφορούσαν τη γλώσσα και τα έθιμα της χώρας. Στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο τοποθετήθηκε στην Κρήτη και βοήθησε στην Αντίσταση. Η δράση του (με γνωστότερο γεγονός την απαγωγή του γερμανού διοικητή Κράιπε) καταγράφεται στο βιβλίο του Ουίλιαμ Στάνλεϊ Μος III Μet by Μoonlight.Τhe abduction of General Κreipe, το οποίο έγινε αργότερα ταινία, με τον Ντερκ Μπόγκαρντ στον ρόλο του Πάτρικ Λι Φέρμορ. Τον είχα ρωτήσει γιατί διάλεξε τη Μάνη και όχι την Κρήτη. «Τους λατρεύω τους Κρητικούς, περάσαμε μήνες και χρόνια μαζί, και έχω τόσους σύντεκνους και κουμπάρους. Αν όμως ζούσα με τους Κρητικούς, που έχουν τόση κλίση στα γλέντια, κάθε νύχτα θα έπινα με τους φίλους και είμαι βέβαιος ότι θα ήμουν νεκρός από πολλά χρόνια. Γι΄ αυτόν τον λόγο δεν έμεινα εκεί». 

Πέρασαν δεκαετίες μέχρι να μετουσιωθούν οι ταξιδιωτικές εμπειρίες σε βιβλίο. Στα ελληνικά «Η εποχή της δωρεάς» κυκλοφόρησε το 2004 και είχε γίνει η αφορμή για μια επίσκεψη στο σπίτι της Καρδαμύλης. Τον είχα ρωτήσει αν θα είχε ενδιαφέρον στις μέρες μας μια περιήγηση στην Ευρώπη· αν θα άξιζε τον κόπο να ακολουθήσει ξανά την ίδια διαδρομή σε έναν τόπο που έχει αλλάξει εντελώς. Ηταν αρνητικός: «Σήμερα ένα τέτοιο ταξίδι δεν θα είχε ενδιαφέρον. Ο κόσμος έχει γίνει δυσάρεστος, δεν είναι ελκυστικός για έναν νέο άνθρωπο. Πολλά κράτη έχασαν την ομορφιά τους. Πέρασαν φρικτές πολιτικές εμπειρίες. Καταστράφηκαν από αισθητικής και αρχιτεκτονικής πλευράς. Ηταν όμορφα κράτη όταν εγώ ήμουν νέος. Βρέθηκα στη σωστή εποχή. Η σταλινική καταπίεση στην Ανατολική Ευρώπη ήταν καταστροφική. Ηταν τραγωδία. Αυτή η κατανομή των αγαθών δεν λειτούργησε. Στον δεύτερο τόμο του βιβλίου αναφέρομαι στη Ρουμανία. Επί Τσαουσέσκου ήταν ένας εφιάλτης. Σήμερα ίσως να είναι ενδιαφέρουσα η ιστορική συγκυρία, η χώρα όμως έχει μείνει πολύ πίσω». 

Τα βιβλία του Πάτρικ Λι Φέρμορ έχουν μια ιδιαιτερότητα: δεν περιγράφουν έναν τόπο με τον τρόπο του ταξιδιωτικού οδηγού, ούτε όμως μέσα από καθαρό βιωματικό πρίσμα. Ανακατεύει τις ανθρώπινες ιστορίες, τις εντυπώσεις του περιηγητή, με θραύσματα ιστορίας από διαφορετικές περιόδους. Η περίφημη «Μάνη» έχει κουρσάρους, έχει τον Ορφέα στην όχθη του Αχέροντα, έχει Μανιάτες να γλεντούν επειδή γεννήθηκε αγόρι, έχει εικόνες από τον ξερό τόπο, από μάρμαρα της αρχαιότητας, από ξωκκλήσια. Ο Πάτρικ Λι Φέρμορ ήταν άνθρωπος με τα μάτια ανοιχτά στον χώρο και στον χρόνο. Οσα διαδραματίζονται σε ένα κομμάτι γης αφήνουν τα σημάδια τους και ο ταξιδιωτικός συγγραφέας περνάει και τα περισυλλέγει. Εν προκειμένω δεν χρειαζόταν καν μπλοκάκι και σημειώσεις: είχε τόσο καλή και συνθετική μνήμη που θυμόταν κάθε δευτερόλεπτο που έζησε. Δεν χρειαζόταν ο επικήδειος, για να θυμηθούμε τα κείμενα του κυρ Πάντυ. Τα βιβλία αξίζει να διαβαστούν ή να ξαναδιαβαστούν. Πάντα κάτι καινούργιο βρίσκει ο αναγνώστης τους. 

«ΕΧΩ ΔΕΙ ΤΗΝ ΚΑΘΕ ΠΕΤΡΑ ΝΑ ΜΠΑΙΝΕΙ ΣΤΗ ΘΕΣΗ ΤΗΣ»

Ο Πάτρικ Λι Φέρμορ φιλοξενήθηκε επί μακρόν από έλληνες φίλους του προτού αποκτήσει το μυθικό σπίτι της Καρδαμύλης.Είχε πει στο «Βήμα»: «Είχαμε μεγάλη τύχη όταν πρωτοήρθαμε στην Ελλάδα,μετά τον Πόλεμο.Ο Σικελιανός μού δάνεισε το σπίτι του στη Σαλαμίνα και πέρασα τη μεταπολεμική άνοιξη στο σπίτι του,με τη βιβλιοθήκη του,γράφοντας.Ηταν χρυσός άνθρωπος.Αυτός δεν ήταν εκεί,ούτε η γυναίκα του.Από το διπλανό μοναστήρι μού έφερναν κάθε απόγευμα σπαγκέτι για να φάω. Οι Ελληνες είναι πάντα φιλόξενοι με αυτούς που γράφουν.Ο Βαγγέλης Αβέρωφ μού παραχώρησε το πέτρινο σπίτι του στο Μέτσοβο όταν έγραφα για τους Σαρακατσάνους.Ο Νίκος Γκίκας μού επέτρεψε να μείνω στο σπίτι-ζιγκουράτ της Υδρας για δύο χρόνια.Ο Αντώνης Μπενάκης με άφηνε να χρησιμοποιώ ένα γραφείο στο μουσείο του μετά τις ώρες λειτουργίας».Στην Καρδαμύλη έφτασε περπατώντας, συντροφιά με τη γυναίκα του,τη δεκαετία του 1950: «Η Ιωάννα,η γυναίκα μου,και εγώ ήρθαμε με τα πόδια από τη Σπάρτη.Περάσαμε τον Ταΰγετο· μας άρεσε να βαδίζουμε.Μείναμε με κάτι βοσκούς εκεί πέρα και μετά βρήκαμε αυτό το θαυμάσιο,άθικτο μέρος».Επί δύο χρόνια έμειναν σε αντίσκηνο για να επιβλέπουν τις εργασίες χτισίματος,βάσει του σχεδίου του αρχιτέκτονα Νίκου Χατζημιχάλη.«Εχω δει την κάθε πέτρα να μπαίνει στη θέση της». 

__________
*από την εφημ. ΤΟ ΒΗΜΑ  http://www.tovima.gr/culture/article/?aid=406913

Ο Πάτρικ Λη Φέρμορ πέθανε στις 10 Ιουνίου 2011, σε ηλικία 96 ετών, μετά από μακρά ασθένεια

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Εργογραφία[Επεξεργασία]

• Το Δέντρο του Ταξιδιώτη (1950)
• Τα Βιολιά του Σαιν Ζακ (1953)
• A Time to Keep Silence (Ώρα για Σιγή) (1957)
• Μάνη - Ταξίδια στη νότια Πελοπόννησο (1958)
• Ρούμελη (1966)
• Η Εποχή της Δωρεάς - Πεζός στην Κωνσταντινούπολη: Από το Χουκ της Ολλανδίας στον Μέσο Δούναβη (1977)
• Ανάμεσα στα Δάση και τα Νερά (1986)
• Three Letters from the Andes (Τρία Γράμματα από τις Άνδεις) (1991)
• Words of Mercury (Λόγοι του Ερμή) (2003) εκδόθηκε από την Άρτεμις Κούπερ (Artemis Cooper)
• Εισαγωγή στο Into Colditz του Lt Colonel Miles Reid, Michael Russell Publishing Ltd, Wilton (1983).
• Πρόλογος του Albanian Assignment του Ντέιβιντ Σμάιλι, Chatto & Windus, London (1984).
• Θλιμμένη Βιασύνη: Επιστολές ανάμεσο στην Ντέμπορα Ντέβονσιρ και τον Πάτρικ Λη Φέρμορ (2008), έκδοση Charlotte Mosley

Παραπομπές [Επεξεργασία]

1. ↑ ^1,0 1,1 Helena Smith "Literary legend learning to type at 92", The Guardian, 2 March 2007
2. ↑ Woodward, Richard B. (11 June 2011). "Patrick Leigh Fermor, Travel Writer, Dies at 96". The New York Times. Ανακτήθηκε την 2011-06-11.
3. ↑ Gross, Matt (23 May 2010). "Frugal Europe, on Foot". New York Times. Ανακτήθηκε την 2010-05-23. "Ήταν Δεκέμβρης του 1933 και ένας 18άρης Βρετανός ονόματι Πάτρικ Λη Φέρμορ φόρεσε ένα ζευγάρι μπότες και ένα μεταχειρισμένο αμπέχωνο, μάζεψε τον σάκο του και έφυγε από το Λονδίνο πάνω σε ένα πλοίο που πήγαινε στο Ρότερνταμ, όπου σχεδίασε ένα ταξίδι 1,400 μιλίων στην Ιστανμπούλ πεζός"
4. ↑ Τelegraph obituaries
5. ↑ Howarth, Patrick. Undercover: The Men and Women of the SOE, London: Weidenfeld & Nicolson, 2000, ISBN 978-1-84212-240-2.
6. ↑ "Photograph".
7. ↑ The Independent obituary for Joan Leigh Fermor, 10 June 2003
8. ↑ Sir Patrick Michael Leigh Fermor dies at 96; erudite British travel writer, Associated Press, 11 June 2011, LA Times

Διαδίκτυο [Επεξεργασία]

• Faces of the Week - Η φωνή του Λη Φέρμορ αγγλ.
• E6, E8 και E3 παρόμοιες διαδρομές κατά μήκος της Ευρώπης αγγλ.
• Επίσημος ιστορόπος του ντοκιμαντέρ The 11th Day που περιέχει εκτεταμένη συνέντευξη του Πάτρικ Λη Φέρμορ και χειρόγραφα για τη Μάχη του Ταχίλι, σε κινηματογράφηση του 2003. αγγλ.

Βιβλιογραφία [Επεξεργασία]

• Μαρία Σπηλιωτοπούλου, «Η πορεία του Πάτρικ Λη Φέρμορ στα βουνά της Κρήτης (1941-1944)», Νεοελληνικά Ιστορικά τομ.2, σελ. 87-126

_____________________

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια