.....................Σελίδα για την εκπαίδευση, την παιδεία, τον πολιτισμό, την λαογραφία............
..................................................................................."Η συμφιλίωση των πολιτισμών περνά μέσα από την οικουμενικότητα της Παιδείας"
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Με τον όρο παιδεία εννοούμε την απασχόληση με το παιδί και κυρίως την παιδαγωγική ενέργεια την οποία καταβάλλει η οικογένεια και η πολιτεία για την ανατροφή , την εκπαίδευση και τη μόρφωση του παιδιού. Στη φράση εγκύκλια παιδεία η λέξη παιδεία χρησιμοποιείται με την εξής σημασία: «Ο κύκλος των γνώσεων και των δεξιοτήτων, που πρέπει να δίνονται και να καλλιεργούνται με τη διδασκαλία και συνεπώς να αποτελούν το αντικείμενο της παιδείας».

Σύμφωνα με την κοινωνιολογική προσέγγιση του όρου, "παιδεία" ορίζουμε τη μετάφραση των πολιτιστικών στοιχείων, ώστε να διασφαλίζεται η συνέχεια και η διάρκεια του συστήματος στο πολιτιστικό επίπεδο που έχει επιτευχθεί απ' την προηγούμενη γενιά και ώστε να μην υπάρχει η πιθανότητα παλινδρόμησης σε παλαιότερα στάδια............. Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

«Πολιτεία που δεν έχει σαν βάση της την παιδεία, είναι οικοδομή πάνω στην άμμο».

Αδαμάντιος Κοραής (1748 – 1833)

γιατρός και φιλόλογος, από τους πρωτεργάτες του νεοελληνικού διαφωτισμού.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Σάββατο 28 Δεκεμβρίου 2013

Rodriguez - Sugar Man



iTunes - https://itunes.apple.com/pl/album/sea... 
iPlay - http://iplay.pl/muzyka/Album,Searchin... 
Nokia - http://music.ovi.com/pl/pl/pc/Product... 
Deezer - http://www.deezer.com/pl/#/album/4009231 
WiMP - http://wimp.pl/album/16224161 
Muzo - http://media.muzo.pl/album/79221 

Sony Music przedstawia niezwykła płytę zawierającą czternaście piosenek Rodrigueza, które znalazły się w ścieżce dźwiękowej do filmu Malika Bendjelloula „Searching for Sugar Man„.
Pod koniec lat 60. w jednym z barów w Detroit dwóch uznanych producentów muzycznych usłyszało nieznanego piosenkarza o wielkim talencie. Nagrali z nim album, licząc że z miejsca stanie się on gwiazdą. Jednak płyta okazała się fiaskiem: nie chciał jej kupować dosłownie nikt. Piosenkarz wkrótce zniknął bez śladu, jeśli nie liczyć plotki o jego przedziwnym samobójstwie podczas koncertu. Kilka lat później pirackie kopie tej płyty trafiły do podzielonej apartheidem Południowej Afryki. W ciągu dwóch dekad odniosły tam niewiarygodny sukces, bijąc rekordy sprzedaży Elvisa Presley'a i Rolling Stonesów, choć sam piosenkarz nigdy się o tym nie dowiedział. Dwaj południowoafrykańscy fani postanowili odkryć, co naprawdę stało się z ich idolem i bohaterem. Śledztwo zaprowadziło ich do prawdy bardziej niezwykłej, niż wszystkie mity krążące wokół artysty znanego jako Rodriguez, artysty, któremu wróżono karierę większą niż Bobowi Dylanowi, a o którym... nikt nie słyszał. 
Laureat Nagrody Publiczności na festiwalach w Sundance, Nowym Jorku, Los Angeles, Melbourne. Uniwersalna i zaskakująca opowieść o potędze przypadku i roli szczęścia w ludzkim życiu. Ten trzymający w napięciu dokument przedstawia niewiarygodną, pełną niespodzianek, a do tego prawdziwą historię życia Sixto Rodrigueza. Ten film to opowieść o jego niezwykłych losach, a także o nadziei, inspiracji i potędze muzyki, bo właśnie muzyka jest w tym filmie najważniejsza.
Film"Sugar Man" w kinach od 22 lutego 2013.

Τετάρτη 25 Δεκεμβρίου 2013

Απολύθηκε τελικά η καθηγήτρια που έπιασε το γιο του Α.Σαμαρά να αντιγράφει!!!

145615-17_08154390.

Απολύθηκε τελικά η Ευφροσύνη Μπουλούτα, η εκπαιδευτικός του Κολεγίου Αθηνών που έπιασε το γιο του Αντώνη Σαμαρά και ανιψιό του Προέδρου του σχολείου να αντιγράφει. Όπως καταγγέλλει η ΟΙΕΛΕ (Ομοσπονδία Ιδιωτικών Εκπαιδευτικών Λειτουργών Ελλάδας), το ΚΥΣΔΕ(Κεντρικό Υπηρεσιακό Συμβούλιο Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης) αποφάσισε «με παράνομη σύνθεση» να απολύσει την εκπαιδευτικό με το πρόσχημα ότι «δεν είχαν αρκετά στοιχεία για να αποδείξουν ότι υφίσταται θέμα καταχρηστικής άσκησης του δικαιώματος της καταγγελίας σύμβασης εκ μέρους της διοίκησης του Κολλεγίου Αθηνών.

Ολόκληρη η ανακοίνωση της ΟΙΕΛΕ

Αθήνα, 20-12-2013
Αριθμ. Πρωτ: 37345

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

ΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΣΥΝΕΤΕΛΕΣΘΗ: ΤΟ ΚΥΣΔΕ ΜΕ ΑΝΩΘΕΝ ΕΝΤΟΛΕΣ (;) «ΕΚΤΕΛΕΣΕ» ΤΗ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟ ΕΥΦΡΟΣΥΝΗ ΜΠΟΥΛΟΥΤΑ, ΡΙΧΝΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΣΤΟΝ ΚΑΙΑΔΑ ΤΗΣ ΑΝΕΡΓΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΞΑΘΛΙΩΣΗΣ, ΕΠΕΙΔΗ ΕΙΧΕ ΤΟ «ΘΡΑΣΟΣ» ΝΑ ΣΥΛΛΑΒΕΙ ΤΟΝ ΥΙΟ ΤΟΥ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ ΝΑ ΑΝΤΙΓΡΑΦΕΙ

Πέντε ημέρες πριν από τα Χριστούγεννα το ΚΥΣΔΕ έκανε ένα πρώιμο δώρο στην πρωθυπουργική οικογένεια, στην πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας και στους ιδιοκτήτες των ιδιωτικών σχολείων.

Κατόπιν άνωθεν εντολών (;) και με παράνομη σύνθεση (την οποία είχαν αλλοιώσει, αποβάλλοντας τους αιρετούς της ΟΙΕΛΕ) οι τρεις διορισμένοι από τον Υπουργό Παιδείας δημόσιοι «λειτουργοί» – μέλη του ΚΥΣΔΕ αποφάσισαν να «εκτελέσουν» την εκπαιδευτικό Ευφροσύνη Μπουλούτα, απολύοντάς την με το πρόσχημα ότι «δεν είχαν αρκετά στοιχεία» για να αποδείξουν ότι υφίσταται θέμα καταχρηστικής άσκησης του δικαιώματος της καταγγελίας σύμβασης εκ μέρους της διοίκησης του Κολλεγίου Αθηνών. Με λίγα λόγια το ΚΥΣΔΕ θεωρεί πως μια εκπαιδευτικός με 21 έτη υπηρεσίας, που είχε αξιολογηθεί θετικά από τη διοίκηση του σχολείου, απολύθηκε «όλως τυχαίως» και επελέγη «συμπτωματικά» μέσα από εκατοντάδες συναδέλφους της προς απόλυση λίγες ημέρες αφού συνέλαβε τον υιό του πρωθυπουργού να αντιγράφει!

Με την κυνικότητα επαγγελματιών τα διορισμένα μέλη του ΚΥΣΔΕ δεν χρειάστηκαν πολύ ώρα για να ξεμπερδέψουν με την αποστολή τους. Απέρριψαν με συνοπτικές διαδικασίες, τόσο το αίτημα της εκπαιδευτικού για αναβολή της διαδικασίας τη Δευτέρα, ώστε να παραστεί ο νομικός της εκπρόσωπος Γ. Κατρούγκαλος, όσο και τα αιτήματα εξαίρεσής τους που είχαν κατατεθεί και ανακοίνωσαν την κατάπτυστη απόφασή τους. Αποφάσισαν ότι δεν πρέπει να εξαιρεθούν οι ίδιοι, (ενώ είχαν αποφασίσει την αποβολή των «ενοχλητικών» της ΟΙΕΛΕ) για να ολοκληρώσουν το «θεάρεστο» έργο τους.
Η απόφαση του ΚΥΣΔΕ έχει ιστορική σημασία και θα επιφέρει δραματικές συνέπειες στο χώρο της ιδιωτικής εκπαίδευσης. Αποτελεί κατ’ ουσίαν υπογραφή συμβολαίου θανάτου για χιλιάδες ιδιωτικούς εκπαιδευτικούς και χαριστική πράξη για τους σχολάρχες. Με αυτόν τον τρόπο ανάβει το πράσινο φως σε όλα τα υπηρεσιακά συμβούλια της εκπαίδευσης να απολύουν χωρίς έλεγχο όλους τους ιδιωτικούς εκπαιδευτικούς που προτείνονται από τον ιδιοκτήτη ενός σχολείου προς απόλυση. 

Αποφάσισαν μόνοι τους ότι δεν πρέπει να εξαιρεθούν!!!!
Η απόφαση του εκτελεστικού αποσπάσματος του ΚΥΣΔΕ ήταν η χαριστική βολή, όχι μόνο σε μια γενναία εκπαιδευτικό που απολύθηκε, επειδή έπραξε το χρέος της, αλλά για ολόκληρη την εκπαίδευση.
Θυσιάζει στο βωμό της αναλγησίας, της αλαζονείας και της αυταρχικότητας του πρωθυπουργού και του αδελφού του, Προέδρου του Κολλεγίου, μια εργαζόμενη, πετώντας την στον Καιάδα της εξαθλίωσης.
Αποδεικνύει ότι κάποιοι θεσμοί στη χώρα δεν λαμβάνουν αποφάσεις με βάση τους νόμους, αλλά με βάση το δίκαιο του ισχυρού.
Η ΟΙΕΛΕ δεν πρόκειται να αφήσει έτσι την υπόθεση. Θα χρησιμοποιήσει κάθε πολιτικό και ένδικο μέσο για να ανατρέψει την απόφαση της παράνομης σύνθεσης του ΚΥΣΔΕ. Η δικαιοσύνη και οι θεσμοί που λειτουργούν ακόμη σ’ αυτό τον τόπο θα δώσουν την απάντηση σε όσους θεωρούν ότι η πολιτική και οικονομική ισχύς τους επιτρέπουν να βιάζουν το Σύνταγμα, τους νόμους και τα δημόσια αγαθά.

ΓΙΑ ΤΟ Δ.Σ. ΤΗΣ Ο.Ι.Ε.Λ.Ε.
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ
ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΟΥΡΟΥΤΟΣ

Ο ΓΕΝ. ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
ΧΡΗΣΤΟΣ ΣΑΡΡΗΣ…

Τρίτη 24 Δεκεμβρίου 2013

Federico Garcia Lorca - Ένα παιδί γυρεύει τη φωνή του



    Αντιγράψτε γιατί χανόμαστε!...    

Ο Federico Garcia Lorca στο "Μουγκό Παιδί" αναφέρει:
Ένα παιδί γυρεύει τη φωνή του.
Την έκλεψε ο βασιλιάς των γρύλων.



Τις τελευταίες μέρες οι δάσκαλοι/ες μοιάζει να έχουν χάσει τη φωνή τους μπροστά στην απόλυση της κ. Ευφροσύνης Μπουλούτα από το Κολλέγιο Αθηνών. Ποιος έκλεψε την φωνή τους, ποιος...
είναι ο βασιλιάς των γρύλων;
Ο βασιλιάς αυτός έχει επιτύχει τα τελευταία χρόνια να καταφέρει ισχυρά χτυπήματα στην ήδη γονατισμένη ελληνική εκπαίδευση. Έχει, όμως, κι αυτός τις αδυναμίες τους, όπως όλοι/ες. Όσον αφορά στην εκπαίδευση, μια από αυτές είναι η ιδιωτική εκπαίδευση, χωρίς βέβαια να χάνει τον ζήλο του για την υποβάθμιση της δημόσιας. Δεν είναι πολύς καιρός που προτάθηκε από τους εντεταλμένους του βασιλιά τα ιδιωτικά σχολεία να σταματήσουν να υπάγονται στο Υπουργείο Παιδείας αλλά να υπαχθούν στο Υπουργείο Εμπορίου-μια υπόθεση που εκκρεμεί ακόμα- δείχνοντας με σαφήνεια τη σχεδόν φιλοσοφική προσέγγιση του στον όρο «παιδεία». Γιατί, όμως, ο βασιλιάς ενδιαφέρεται τόσο για την ιδιωτική εκπαίδευση; Γιατί επιδιώκει με κάθε τρόπο την κατάργηση των δικαιωμάτων των ιδιωτικών-και όχι μόνο- εκπαιδευτικών;

Καχύποπτοι αντιφρονούντες του καθεστώτος ίσως πουν πως συγγενικά πρόσωπα και φίλοι του βασιλιά που είναι υψηλόβαθμα στελέχη ιδιωτικών εκπαιδευτηρίων αδημονούν να εκμεταλλευτούν την ευκαιρία και να απαλλαχτούν από τον βραχνά των εργασιακών δικαιωμάτων και να μπορέσουν να υλοποιήσουν το κοινό τους όνειρο: μια εκπαίδευση που πουλιέται ακριβά, αγοράζεται δύσκολα, ελέγχεται εύκολα και εξαθλιώνει τους/τις εκπαιδευτικούς, οι οποίοι/ες ως μορφωμένοι ζητιάνοι αναζητούν την τύχη τους στα ιδιωτικά εκπαιδευτήρια, εκδιωγμένοι/ες από τη δημόσια εκπαίδευση και συμβιβαζόμενοι/ες με τις εργασιακές συνθήκες που τους έχει «εξασφαλίσει» ο βασιλιάς. Είναι τυχεροί/ές, άλλωστε. Δεν είναι άνεργοι. Ο βασιλιάς, όπως προαναφέρθηκε, περιγράφει την παιδεία με όρους εμπορίου. Έξοδα, έσοδα κέρδος, ζημία. Αυτό είναι το μεγάλο αγκάθι της παιδείας: έχει πολλά έξοδα, μακροπρόθεσμα έσοδα-που κανείς υπουργός ή πρωθυπουργός δεν θα παραμείνει στην εξουσία μέχρι να τα καρπωθεί, ενώ αν δεν ελεγχθεί επαρκώς μπορεί να προκαλέσει ζημία στο καθεστώς.

Η υπόθεση της κ. Μπουλούτα ανοίγει για τους/τις ιδιωτικούς εκπαιδευτικούς τους ασκούς του Αιόλου. Όταν με περισσή ευκολία γίνεται αποδεκτή η αποβολή των αιρετών της Ο.Ι.Ε.Λ.Ε από το ΚΥΣΔΕ και με συνοπτικές διαδικασίες απολύεται μια εκπαιδευτικός με 23 χρόνια υπηρεσίας, καθίσταται εύκολα κατανοητό πόσο θα δυσκολευτεί το επόμενο ΚΥΣΔΕ να προσυπογράψει τη «δίκαιη» απόλυση ενός/μιας εκπαιδευτικού με 5 χρόνια υπηρεσίας σε ένα ιδιωτικό σχολείο. Είναι σαφές πως η ιδιωτική εκπαίδευση γίνεται περισσότερο ιδιωτική παρά εκπαίδευση.

Για άλλη μια φορά η πλάνη, η εξαπάτηση επιβραβεύονται γιατί βολεύουν. Άλλωστε ο μαθητής δεν έκανε κάτι μεμπτό για έναν βασιλιά που εξαπατά κατά συρροή έναν ολόκληρο λαό. Ο μαθητής θα μπορούσε να είναι ένας ακόμα μαθητής που, όπως πάμπολλοι άλλοι κάποια στιγμή στα μαθητικά τους χρόνια, αντέγραψε και εντοπίστηκε από την επιτηρήτρια. Ο πατέρας του, όμως, δεν είναι ο κάθε πατέρας του κάθε μαθητή. Το σχολείο του μαθητή δεν είναι το κάθε σχολείο. Η απόλυση της κ. Μπουλούτα δεν είναι μια ακόμα απολυμένη που προστέθηκε στον μακρύ κατάλογο των απολυμένων. Είναι, όμως, μια ακόμα επίδειξη δύναμης του βασιλιά σε μια υπήκοο του που αμφισβήτησε το κύρος του. Η δίωξη της κ. Μπουλούτα αφορά κάθε εκπαιδευτικό γιατί συνιστά όχι απλή παρέμβαση στο έργο της αλλά τιμωρία για την επιτέλεσή του. Αφορά κάθε εκπαιδευτικό γιατί πλέον θα είναι το κείμενο που θα «αντιγράφεται» με τη σφραγίδα του βασιλιά σε κάθε ανάλογη περίπτωση στο μέλλον.

Το ζητούμενο είναι πώς (ή αν) σκοπεύει η εκπαιδευτική κοινότητα να απαντήσει στην απαράδεκτη δίωξη της συναδέλφου. Η οργή που θα έπρεπε να υπάρχει μετά την πρόσθεση ακόμα μιας προσβλητικής απόφασης για τον εκπαιδευτικό κόσμο, έπειτα από τη διαθεσιμότητα των εκπαιδευτικών, τον κατακερματισμό της τεχνικής εκπαίδευσης, τον εμπαιγμό των αναπληρωτών και τόσες άλλες, έχει δώσει τη θέση της στην παθητική αποδοχή. Τα αντανακλαστικά του εκπαιδευτικού χώρου έχουν εδώ και πολύ καιρό ατονίσει ενώ η αδιαφορία των δασκάλων για τα προβλήματα των καθηγητών ή των δημόσιων εκπαιδευτικών για τα προβλήματα των ιδιωτικών κι αντίστροφα έχει κατακερματίσει τον κλάδο. Η φωνή των εκπαιδευτικών μοιάζει να είναι αιχμάλωτη μακριά όπως και η φωνή του παιδιού στο ποίημα του Lorca...

Αναστασία Καλαφάτη
tvxs.gr

Τετάρτη 11 Δεκεμβρίου 2013

Πέντε (5) χρόνια από τη δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου

Ρεπορτάζ
ΕΛΛΑΔΑ
Το χρονικό της δολοφονίας, οι διαδηλώσεις και οι ταραχές, ο ρόλος των ΜΜΕ, το βιογραφικό του Αλέξανδρου και το ντοκιμαντέρ του Στέλιου Κούλογλου σε ένα αφιέρωμα για μια δολοφονία που άλλαξε την Ελλάδα.
Στις 6 Δεκεμβρίου του 2008, ο δεκαπεντάχρονος Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος έπεσε νεκρός από τις σφαίρες του ειδικού φρουρού Επαμεινώνδα Κορκονέα. Ο αστυνομικός, όπως αποδείχτηκε στο ακροατήριο, σήκωσε το όπλο του και πυροβόλησε σε ευθεία μια παρέα παιδιών στα Εξάρχεια, πετυχαίνοντας τον Αλέξανδρο στο στήθος.

Η δολοφονία του Αλέξανδρου επιχειρήθηκε αρχικά να παρουσιαστεί διαφορετικά από την αστυνομία. Οι πρώτες πληροφορίες έκαναν λόγο για συμπλοκή μεταξύ αστυνομίας και περίπου 30 αναρχικών. Ο Κορκονέας και ο συνάδελφός του Βασίλης Σαραλιώτης αρχικά ισχυρίστηκαν ότι βρέθηκαν αμυνόμενοι και ότι ο Κορκονέας πυροβόλησε δύο φορές στον αέρα και μία στον έδαφος. Από τη βαλλιστική και την ιατροδικαστική έκθεση φάνηκε ότι η βολή του Κορκονέα ήταν ευθεία, στόχευσε τον Αλέξανδρο, εξοστρακίστηκε στο έδαφος δίπλα του και τον πέτυχε στην καρδιά, προκαλώντας ακαριαία τον θάνατό του. Παρά τις αρχικές προσπάθειες να υποβαθμιστεί το θέμα, τα κοινωνικά δίκτυα κάλυψαν το κενό που άφησαν τα καθιερωμένα ΜΜΕ, μεταδίδοντας αναλυτικές πληροφορίες και ντοκουμέντα από το περιστατικό.



Η δολοφονία του έφηβου Αλέξανδρου διαδόθηκε σαν αστραπή σε ολόκληρη την χώρα, πυροδοτώντας ένα κύμα διαδηλώσεων από το ίδιο βράδυ. Την επόμενη μέρα ξεκίνησαν οι καταλήψεις σε γυμνάσια και λύκεια, αρχικά σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη και αργότερα σχεδόν σε όλη την χώρα. Κλειστές έμειναν την 7η Δεκεμβρίου και πολλές πανεπιστημιακές σχολές, αφού στα περισσότερα ΑΕΙ και ΤΕΙ αποφασίστηκαν καταλήψεις.

Από την πλευρά της κυβέρνησης, ο τότε υπουργός Εσωτερικών Προκόπης Παυλόπουλος υπέβαλε την παραίτησή του για λόγους ευθιξίας, η οποία όμως δεν έγινε δεκτή από τον τότε πρωθυπουργό Κώστα Καραμανλή. Ο υπουργός Παιδείας Ευριπίδης Στυλιανίδης κήρυξε την 7η Δεκεμβρίου ημέρα πένθους.

Διαδηλώσεις και ταραχές


Η είδηση της δολοφονίας του Γρηγορόπουλου δημιούργησε ένα πρωτοφανές κίνημα διαμαρτυρίας, που εκφράστηκε σε όλη τη χώρα με διαδηλώσεις μαθητών ακόμα και στα πιο απομακρυσμένα χωριά της Ελλάδας. Στους δρόμους την επόμενη ημέρα κατέβηκαν επίσης οι δάσκαλοι και οι καθηγητές, που κήρυξαν 24ωρες απεργίες.

Την 7η Δεκεμβρίου οι αντιδράσεις ήταν κυρίως μαθητικές και φοιτητικές. Από το βράδυ της 6ης Δεκεμβρίου πολλά αστυνομικά τμήματα δέχτηκαν επιθέσεις με πέτρες και ξύλα, αλλά ο κύριος όγκος των διαδηλώσεων επιδόθηκε σε συμβολικές κινήσεις διαμαρτυρίας, με μαθητές να ξαπλώνουν γυμνοί σαν πτώματα στα σκαλοπάτια της ΓΑΔΑ, προσφορά λουλουδιών στους αστυνομικούς κ.λπ.



Εκτός της Ελλάδας, διαδηλώσεις κατά της αστυνομικής καταστολής οργανώθηκαν επίσης στη Λευκωσία, την Πάφο, στο Λονδίνο στο Βερολίνο, στη Μπολόνια, στη Βενετία, στη Νέα Υόρκη, σε πόλεις της Αυστραλίας και στην Κωνσταντινούπολη.

Από το βράδυ της 7ης Δεκεμβρίου, το πλήθος των αγανακτισμένων άρχισε να συμπληρώνεται από ανθρώπους μεγαλύτερης ηλικίας. Το πρωί της 8ης Δεκεμβρίου τα κόμματα της Αριστεράς, αριστερές οργανώσεις και φοιτητικοί σύλλογοι κάλεσαν τον κόσμο σε προπύλαια και στην Ομόνοια. Η πορεία πέρασε από το κάτω μέρος της πλατείας Συντάγματος και ολοκληρώθηκε στον Εθνικό Κήπο.



Μετά το πέρασμα της πορείας ξεκίνησαν γενικευμένες συγκρούσεις και καταστροφές σε καταστήματα, τράπεζες και ξενοδοχεία, οι οποίες επεκτάθηκαν το βράδυ σε πολλές περιοχές του κέντρου αλλά και στην Θεσσαλονίκη και σε άλλες πόλεις της περιφέρειας. Η γενίκευση των ταραχών δημιούργησε φήμες για επιβολή του άρθρου 48 του Συντάγματος για κήρυξη της χώρας σε κατάσταση εθνικής ανάγκης, την οποία διέψευσε το βράδυ ο κυβερνητικός εκπρόσωπος μετά από έκτακτη κυβερνητική επιτροπή. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας παρέμεινε στο φρουρούμενο προεδρικό μέγαρο για λόγους ασφαλείας μετά τα αλλεπάλληλα χτυπήματα της ιδιωτικής του κατοικίας στην Αθήνα.



Η Τρίτη 9 Δεκεμβρίου ήταν ημέρα της κηδείας του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, η οποία πραγματοποιήθηκε στο κοιμητήριο Παλαιού Φαλήρου, όπου παρευρέθηκαν χιλιάδες κόσμου. Μετά την κηδεία σημειώθηκαν επεισόδια πετροπόλεμου στην ευρύτερη περιοχή, κατά τα οποία τα ΜΑΤ έκαναν χρήση δακρυγόνων. Αστυνομικοί της Ομάδας Ζ πυροβόλησαν πολλές φορές στον αέρα. Οι συγκρούσεις και τα επεισόδια συνεχίστηκαν το ίδιο βράδυ σε πολλές πόλεις εκτός της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης, στην Πάτρα, τη Λάρισα, την Κοζάνη, τη Μυτιλήνη, καθώς και στην Κρήτη.

Μέσα στο γενικότερο χάος και δημοσιογράφοι έπεσαν θύματα βίας από κουκουλοφόρους διαδηλωτές, αλλά και από αστυνομικούς. Αντιδράσεις προκάλεσαν φωτογραφίες και βίντεο που δημοσιεύθηκαν με αστυνομικούς να προτάσσουν τα όπλα τους και ακόμη και να τα χρησιμοποιούν ρίχνοντας βολές στον αέρα, ενέργειες που είχαν ως αποτέλεσμα τον σχηματισμό δικογραφίας έναντι τουλάχιστον δύο αστυνομικών.

Ερωτηματικά διατυπώθηκαν για την ταυτότητα των κουκουλοφόρων που παρεισφρέουν στις διαδηλώσεις και προκαλούν φθορές, μετά από φωτογραφικό ντοκουμέντο που διακινήθηκε στο Διαδίκτυο. Σε ρεπορτάζ της εφημερίδας Τα Νέα στις 11/10/2008, δημοσιοποιήθηκαν φωτογραφίες που απεικονίζουν κουκουλοφόρους και άντρες με πολιτικά που κρατούν σιδηρολοστούς και άλλα επικίνδυνα αντικείμενα εντός του αστυνομικού κλοιού στο κέντρο της Αθήνας. Το ρεπορτάζ βασίστηκε και στη μαρτυρία του Θεοδώρου Μαργαρίτη, μέλους της πολιτικής γραμματείας του Συνασπισμού, σύμφωνα με την οποία κατά τη συγκέντρωση της ΓΣΕΕ παρατήρησε ομάδα 5 ανθρώπων με κουκούλες και πέτρες στα χέρια, οι οποίοι όταν τους ζητήθηκαν ταυτότητες ετράπησαν σε φυγή.

Το αρχηγείο της αστυνομίας διέψευσε την παρουσία κουκουλοφόρων αστυνομικών στις διαδηλώσεις, καθώς κάτι τέτοιο το απαγορεύει ο κανονισμός. Αναγνώρισε την παρουσία ανδρών με πολιτικά με στόχο τη διενέργεια συλλήψεων και διέταξε έρευνα για τους κουκουλοφόρους. Ντοκουμέντα ήρθαν να προστεθούν στις δηλώσεις του δημάρχου Πατρών για παρείσφρηση ακροδεξιών στοιχείων. Αποδοκιμασίες πολιτών δέχτηκαν δυνάμεις των ΜΑΤ στην Πλατεία Κοραή στην Αθήνα, όταν στην προσπάθειά τους να εμποδίσουν τους αστυνομικούς να επιτεθούν και να συλλάβουν νεαρούς μαθητές δέχθηκαν χημικά, ενώ συνελήφθη και δημοσιογράφος του ραδιοσταθμού «Στο Κόκκινο».

Ο Ρόλος των τηλεοπτικών καναλιών


Τις πρώτες ώρες μετά τη δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, οι τηλεοπτικοί σταθμοί εγκλωβίστηκαν στο σύστημά τους για την άντληση και αξιοποίηση πληροφοριών και μετέδωσαν ρεπορτάζ με πολλές ανακρίβειες. Δείτε εδώ το πρώτο έκτακτο δελτίο που βγήκε στην τηλεόραση



Στην ιστορία όμως θα μείνει το ρεπορτάζ που μετέδωσε το MEGA στο βραδινό δελτίο ειδήσεων, στο οποίο αλλοιώθηκε ερασιτεχνικό βίντεο από τη στιγμή της δολοφονίας προκειμένου να φανεί ότι πριν από τους πυροβολισμούς των αστυνομικών επικρατούσε ένταση και σπάσιμο βιτρινών. Το MEGA, τρία χρόνια μετά την προβολή του συγκεκριμένου βίντεο, παραδέχτηκε ότι ήταν αλλοιωμένο και συγκεκριμένα ότι προστέθηκαν ήχοι πριν τους πυροβολισμούς, και ζήτησε συγνώμη. Κανένας από τους διευθυντές του καναλιού δεν παραιτήθηκε ή απολύθηκε, παρά μόνο ο video editor του συγκεκριμένου ρεπορτάζ. Δείτε παρακάτω το σχετικό video



Τα τηλεοπτικά κανάλια επικεντρώθηκαν κυρίως στους βανδαλισμούς που προκλήθηκαν κατά τις ταραχώδεις ημέρες μετά τη δολοφονία του Γρηγορόπουλου. Τα δελτία δεν έπαιξαν τα video που κυκλοφόρησαν στα social media, που έδειχναν περίεργες σχέσεις κουκουλοφόρων με αστυνομικές δυνάμεις. Τελικά, ένα απ' αυτά τα ντοκουμέντα έπαιξε στην σατυρική εκπομπή του Λάκη Λαζόπουλου.



Κι ένα άλλο στη σατυρική εκπομπή Ελληνοφρένεια.



Η κορυφαία στιγμή της τηλεοπτικής ιστορίας ήταν αναμφισβήτητα η μετάδοση του φλεγόμενου χριστουγεννιάτικου δέντρου στο Σύνταγμα από όλα τα κανάλια σε Ελλάδα και Ευρώπη.



Ποιος ήταν ο Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος




Γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Παλαιό Ψυχικό. Οι γονείς του είναι σχετικά ευκατάστατοι - η μητέρα του έχει κοσμηματοπωλείο στην Βουκουρεστίου, ο πατέρας του είναι διευθυντής υποκαταστήματος τράπεζας. Του άρεσε το μπάσκετ και το ποδόσφαιρο, άκουγε χιπ-χοπ και ροκ μουσική. Φορούσε πολύ συχνά μια ζακέτα με μπλε και μαύρες ρίγες, και είχε πάντα μαζί του κι ένα λαστιχάκι για τα μαλλιά, που όμως δεν ήταν και πάρα πολύ μακριά. Ήταν παιδί με καλή συμπεριφορά. Ποτέ δεν ήθελε βία και επεισόδια. Δεν ήταν αντιεξουσιαστής, λένε οι φίλοι του και οι γονείς του, ήταν ένα παιδί ανήσυχο και προσγειωμένο. Η μητέρα του μίλησε για ένα πολύτιμο διαμάντι, για τον «Αλέξη» της που κανένα κόσμημα δεν μπορεί να χαρίσει τόση λαμπρότητα όσο εκείνος. Ζούσε σε διαμέρισμα στον πρώτο όροφο μιας πολυκατοικίας στο Ψυχικό μαζί με τη μητέρα του, τη γιαγιά του και την αδερφή του. Φοιτούσε στου Μωραΐτη από την πρώτη δημοτικού μέχρι και ένα χρόνο πριν το θάνατό του. Έπειτα, με απόφαση των γονιών του, τα αδέρφια Γρηγορόπουλου φοιτούν στην Ώθηση, ένα σχολείο στη Σταμάτα. Σύμφωνα με όσα λένε φίλοι του, είχε δυο κολλητούς από το προηγούμενο σχολείο του. Έβγαινε στα καφέ του Φάρου του Ψυχικού και στο κέντρο.

Ο φίλος του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, Νίκος Ρωμανός, που ήταν μαζί του το βράδυ της δολοφονίας, μόλις αντίκρισε τον Κορκονέα κατέρρευσε και δεν μπόρεσε να καταθέσει ως μάρτυρας στην υπόθεση. Το Φεβρουάριο του 2013 συνελήφθη για συμμετοχή στη ληστεία στο Βελβεντό Κοζάνης της «Επαναστατικής Οργάνωσης Πυρήνες της Φωτιάς», αν και ο ίδιος δηλώνει ότι δεν υπήρξε μέλος τους και ότι διατηρεί διαφωνίες σε θέσεις τους. Ο Νίκος Ρωμανός δηλώνει αναρχικός και αντεξουσιαστής και δεν αναγνωρίζει την νομική διαδικασία βάσει της οποίας διώκεται.

Ισόβια χωρίς ελαφρυντικά στον Κορκονέα




Η ισόβια κάθειρξη χωρίς κανένα ελαφρυντικό που επιβλήθηκε στον Επαμεινώνδα Κορκονέα αποκτά μεγαλύτερο ειδικό βάρος, καθώς το δικαστήριο αναβάθμισε την κατηγορία και τελικά τον καταδίκασε για ανθρωποκτονία από πρόθεση με άμεσο και όχι ενδεχόμενο δόλο. Ο δεύτερος ειδικός φρουρός Βασίλης Σαραλιώτης καταδικάστηκε σε δεκαετή κάθειρξη (σ.σ.: η μικρότερη προβλεπόμενη ποινή), επίσης χωρίς ελαφρυντικά αλλά αποφυλακίστηκε μόλις ένα χρόνο μετά. 

Παρακολουθήστε το Ρεπορτάζ Χωρίς Σύνορα του Στέλιου Κούλογλου για τον Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο



Με πληροφορίες από ΑΠΕ, Wikipedia, Left.gr, TVXS

Δευτέρα 9 Δεκεμβρίου 2013

Ανάλυσέ το..




5ο Λύκειο Αθηνών
6ο Πάμε Σινεμά;
2013

Πώς μπορεί κανείς να κάνει το λάπτοπ του να «τρέχει» σαν καινούργιο με μερικές απλές κινήσεις

Πώς μπορεί κανείς να κάνει το λάπτοπ του να «τρέχει» σαν καινούργιο με μερικές απλές κινήσεις
Συνηθίζεται από μία μεγάλη μερίδα του καταναλωτικού κοινού να σπεύδει στις γιορτές των Χριστουγέννων να αντικαταστήσει το παλιό laptop της με κάποιο νέας γενιάς, ισχυρότερο, το οποίο θα μπορεί να ανταποκρίνεται στις ολοένα μεγαλύτερες απαιτήσεις και ταχύτητες που συνεπάγεται η συνεχής και αδιάλειπτη διαδικτύωση.

Εν μέσω κρίσης, ωστόσο, υπάρχουν και άλλοι πιο «φρόνιμοι» τρόποι για να κάνει κανείς το ήδη υπάρχον μηχάνημα να «ανασάνει» και να «ξανατρέξει» σαν καινούργιο, με μερικές πολύ απλές κινήσεις που θα απαλλάξουν τους καταναλωτές από άλλο ένα αχρείαστο έξοδο.
Οι προτεινόμενες ενέργειες αφορούν σε περιβάλλον Microsoft Windows:
-Απεγκαταστήστε εκείνα τα προγράμματα που δεν χρησιμοποιείτε. Ακολουθήστε τη διαδρομή Control Panel>Programs and Features και απεγκαταστήστε όσα δεν χρειάζεστε, προσέχοντας ωστόσο να μην «πάρει η μπάλα» κι άλλα απαραίτητα για τη λειτουργία του hardware σας. Εάν δεν είστε σίγουροι, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τον δωρεάν online οδηγό PC Decrapifier.
-Ακολουθήστε τη διαδρομή My Computer>local drive (συνήθως είναι το C:\)>Windows>Temp. Σβήστε τα Temporary Files και αδειάστε μετά τον κάδο απορριμμάτων.
-Αντικαταστήστε τον παλιό σας σκληρό δίσκο με ένα νέο για περισσότερο «αποθηκευτικό χώρο». To YouTube βρίθει από βίντεο-οδηγούς που θα σας δείξουν πώς να το κάνετε μόνοι.
-Εγκαταστήστε περισσότερη RAM: θα το καταλάβετε από το εάν ο υπολογιστής σας αργεί να ανοίξει μεγάλα αρχεία ή παγώνει κάθε φορά που καλείται να επιτελέσει περισσότερες της μίας λειτουργίες. Σε αυτή την περίπτωση, μπορείτε είτε να προσθέσετε περισσότερη RAM μέσω memory stick ή να εγκαταστήσετε καινούργια. Στο YouTube θα βρείτε άπειρα διαφωτιστικά βίντεο για το πώς μπορείτε να το κάνετε μόνοι σας.
-Βάλτε τον υπολογιστή σας να κάνει disk defragment, ακολουθώντας τη διαδρομή My Computer>δεξί κλικ στο hard drive> Properties>Tools>Defragment Now.
-Τρέξτε ένα «disk clean up», ακολουθώντας τη διαδρομή: Start > All Programs > Accessories > System Tools > Disk Cleanup.
-Αλλάξτε την IP διεύθυνση του υπολογιστή σας σε «στατική», μειώνοντας το χρόνο που χρειάζεται, κάθε φορά που εκκινείτε τον υπολογιστή σας, για τη ζήτηση IP διεύθυνσης. Ακολουθήστε τη διαδρομή: Network and Sharing Center>Change adapter settings>δεξί κλικ στον local adapter>Properties>Internet Protocoal Version 4 (TCP/IPv4)>properties. Σε περίπτωση που χρειαστεί να συνδεθείτε σε ένα διαφορετικό δίκτυο ίσως χρειαστεί αυτή η ρύθμιση να αλλάξει εκ νέου.
-Τέλος, αφαιρέστε τη σκόνη από τον υπολογιστή σας, χρησιμοποιώντας κάποιο ηλεκτρικό σκουπάκι το οποίο κατευθύνετε μπροστά στις εξόδους αερισμού. Συνήθως, η σκόνη μπλοκάρει τη λειτουργία των εσωτερικών ανεμιστήρων, αυξάνοντας τη θερμοκρασία στο εσωτερικό του συστήματος, που με τη σειρά της επιφέρει επιβράδυνση των λειτουργιών.
[Οι ως άνω συμβουλές αντλήθηκαν από δημοσιεύματα της Telegraph & Business Insider]



iefimerida.gr http://www.iefimerida.gr/node/134090#ixzz2n050ghBY

Τετάρτη 4 Δεκεμβρίου 2013

Norah Jones - Don't Know Why (Live in Amsterdam)




New York, United States (2002 -- present) 

Norah Jones, born on March 30th 1979 in New York City, is one of the most popular contemporary jazz and jazz-influenced singers of our time. She was a member of Wax Poetic before her debut album Come Away With Me. She can still be heard singing with them on two tracks of their release, Nublu Sessions.

Her debut album Come Away With Me was released in 2002 and sold 22 million copies worldwide. It won 5 Grammy Awards in 2003.

Her second album, Feels Like Home, with folk tendency, is the highest-selling album in the history of Blue Note Records with over a million copies sold within the first week. Norah Jones was listed among the most influential people of 2004 by the Time Magazine.

On January 30, 2007 Norah Jones released her third album, Not Too Late - a collection of 13 original songs, itunes includes a bonus live track of the song Sinkin' Soon. This was the most pre-ordered album of all time on Amazon.com.

Her fourth studio album, The Fall, was released on November 17, 2009.

The daughter of Beatles-influencing sitar virtuoso Ravi Shankar, Jones doesn't closely follow any particular genre, rather she brings her unique jazzy flavor to songs with roots in country, folk, Americana, and modern light jazz, pop and rock.

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Norah Jones - Don`t Know Why

Τρίτη 3 Δεκεμβρίου 2013

«Αυταρχικός καπιταλισμός: Η Δημοκρατία σε παρακμή»

    Ομιλία του Φρανκ Ντέπε την Τετάρτη 4/12      

logo
Η έβδομη ετήσια διάλεξη στη μνήμη του Νίκου Πουλαντζά με ομιλητή τον Φρανκ Ντέπε, καθηγητή Πολιτικής Επιστήμης στο Πανεπιστήμιο Μάρμπουργκ της Γερμανίας. 
Στις 7 μ.μ., στην αίθουσα εκδηλώσεων Ινστιτούτου Γκαίτε, Αθήνα (Ομήρου 14-16). 

Ζωντανή αναμετάδοση από την ιστοσελίδα του Ινστιτούτου, www.poulantzas.gr

frank-ntepe.png


Τον ομιλητή και το έργο του θα παρουσιάσει ο Γεράσιμος Κουζέλης, καθηγητής Πανεπιστημίου Αθηνών
Στις 4 Δεκεμβρίου το Ινστιτούτο Νίκος Πουλαντζάς, διοργανώνει στην Αθήνα την έβδομη ετήσια διάλεξη στη μνήμη του Νίκου Πουλαντζά με ομιλητή τον διακεκριμένο ακαδημαϊκό Φρανκ Ντέπε.

Μία από τις ηγετικές φυσιογνωμίες του αριστερού φοιτητικού κινήματος στη Δυτική Γερμανία τη δεκαετία του ’60, ο Φρανκ Ντέπε υπήρξε, από κοινού με τον Ρούντι Ντούτσκε, ένα από τα κεντρικά στελέχη του ομοσπονδιακού εκτελεστικού συμβουλίου της «Σοσιαλιστικής Γερμανικής Ένωσης Φοιτητών» που πρωτοστάτησε στα γεγονότα του 1968. Μαθητής του Βολφγκαγκ Άμπεντροθ, σπούδασε πολιτική επιστήμη και κοινωνιολογία στο πανεπιστήμιο της Φρανκφούρτης και στο πανεπιστήμιο του Μάρμπουργκ, απ’ όπου και έλαβε το διδακτορικό του το 1972. Στο ίδιο πανεπιστήμιο δίδαξε πολιτική επιστήμη από το 1972 μέχρι το 2006.
Το συγγραφικό του έργο είναι πολυσχιδές και περιλαμβάνει βιβλία για το έργο πολιτικών στοχαστών, όπως ο Νικολό Μακιαβέλι και ο Αύγουστος Μπλανκί, καθώς επίσης και θέματα όπως ο ιμπεριαλισμός, ο αυταρχικός καπιταλισμός και η Ευρωπαϊκή Ένωση.

Στα ελληνικά έχει εκδοθεί το βιβλίο του Η νέα διεθνής τάξη. Ο κόσμος πέρα από τον ανταγωνισμό των συστημάτων, από τις εκδόσεις Λιβάνη-Νέα Σύνορα το 1995. Παράλληλα με το συγγραφικό και ακαδημαϊκό του έργο, ο Ντέπε έχει αναπτύξει πλούσια πολιτική δράση. Μετέχει στη συντακτική επιτροπή δύο σημαντικών περιοδικών του αριστερού χώρου στη Γερμανία, Σοσιαλισμός και Ζ, στο Διοικητικό Συμβούλιο του Ιδρύματος Ρόζα Λούξεμπουργκ, ενώ είναι μέλος του κόμματος Die Linke.

Θα υπάρχει ταυτόχρονη μετάφραση - Ζωντανή αναμετάδοση από την ιστοσελίδα του Ινστιτούτου www.poulantzas.gr

- δείτε στο: http://left.gr/news/omilia-toy-frank-ntepe-tin-tetarti-412-aytarhikos-kapitalismos-i-dimokratia-se-parakmi#sthash.2SIOybvr.dpuf

Τρίτη 19 Νοεμβρίου 2013

Βοηθήστε το παιδί να αρχίσει να διαχειρίζεται τα συναισθήματά του


Δείτε ποια είναι η κατάλληλη τιμωρία για κάθε ηλικία!
Πριν θέσετε του κανόνες πειθαρχίας στο παιδί σας, θα πρέπει να λάβετε υπ’ όψιν σας και την ηλικία του. Εννοείται πως δεν φερόμαστε το ίδιο σε ένα μωρό με ένα νήπιο. Η Ruth Peters παιδαγωγός και συγγραφέας του βιβλίου It’s Never Too Soon to Discipline μας δίνει τους σωστούς κανόνες πειθαρχία σε κάθε ηλικία


1 έτους  
Στην ηλικία αυτή τα μωρά είναι περίεργα, δραστήρια κάποιες φορές υπερδραστήρια και βασική τους δουλειά είναι να εξερευνούν το περιβάλλον . 
Τι κάνουν
Αρχίζουν να μιλάνε και προσπαθούν να βάλουν σειρά στις λέξεις.
Ακόμη κι αν δεν ξέρουν τι σημαίνει «όχι» το χρησιμοποιούν συνεχώς.
Τώρα αρχίζουν να καταλαβαίνουν πως λειτουργούν τα πράγματα γύρω τους.
Και ότι το βάζο θα σπάσει αν το κλοτσήσουν.

Οι καλύτερες στρατηγικές 

Ένας σταθερός τόνος στη φωνή και μια σοβαρή έκφραση στο πρόσωπό σας αρκεί για να τα «συμμορφώσει» μια που στην ηλικία αυτήν δεν κατανοούν ακριβώς την έννοια της τιμωρίας.
Μην αντιδράτε υπερβολικά και με φωνές, γιατί το μόνο που θα καταφέρετε είναι να τα τρομάξετε. Επειδή στην ηλικία αυτή δεν θυμούνται τι έκαναν πριν από δύο ώρες θα πρέπει να οπλιστείτε με υπομονή και να είστε έτοιμες για επανάληψη της σκανταλιάς τους.
Κάντε focus στην πρόβλεψη. Για να μην χρειαστεί να βγείτε εκτός εαυτού εξαφανίστε από το οπτικό τους πεδίο οποιοδήποτε εύθραυστο αντικείμενο.
Χρησιμοποιήστε την τακτική του αντιπερισπασμού. Αν δηλαδή το μωρό σας επιμένει να τραβάει το τραπεζομάντιλο, για να δει πως σπάνε τα πιάτα στρέψτε την προσοχή του σε κάτι άλλο λιγότερο επικίνδυνο.
2 ετώνΗ ζωή στην ηλικία αυτή θυμίζει συναισθηματικά τρενάκι του λούνα παρκ. Τώρα αρχίζει να κατανοεί τα συναισθήματά του και να πειραματίζεται με αυτά σε σχέση με τους άλλους.
Τι κάνουν 
Τσεκάρουν αντιδράσεις. Τι θα συμβεί αν αρνηθώ να φορέσω τα παπούτσια μου; Είναι λίγο μπερδεμένα σε σχέση με τις δυνάμεις τους. Άλλοτε τις υπερεκτιμούν άλλοτε τις υποτιμούν και εκνευρίζονται. Ανακαλύπτουν πως δεν μπορούν να κάνουν ότι θέλουν και πάλι εκνευρίζονται.

Οι καλύτερες στρατηγικές 

Προσπαθήστε να του δώσετε να καταλάβει ότι δεν είναι εκείνος ο αρχηγός.
Βάλτε όρια χωρίς πισωγυρίσματα. 
Δώστε του απλές επιλογές και μην υπερεκτιμάτε αυτά που μπορεί να κάνει. Το βασικό είναι να του δώσετε την ευκαιρία να συνεργαστεί μαζί σας.Επίσης πρέπει να κατανοήσετε πως ότι κάνει το κάνει για να σας τεστάρει.
Βοηθήστε το να αρχίσει να διαχειρίζεται τα συναισθήματά του. Αν αρχίσει να χτυπάει, μάθετέ το πώς η πράξη αυτή πονάει.
3 ετών
Είναι η ηλικία που αρχίζουν να διεκδικούν την ανεξαρτησία τους. Τώρα πρόκληση γι’ αυτό είναι να προσπαθεί να ελέγχει τα συναισθήματα του 

Τι κάνουν 

Έχουν άποψη για πολλά. Αρνούνται να κάνουν μπάνιο, να φορέσουν παπούτσια, να ντυθούν ή να φάνε κάποιο φαγητό.
Αρχίζουν να κατανοούν τι είναι αιτία και τι αποτέλεσμα. Κάνουν μια ζημιά και περιμένουν την τιμωρία Τα νεύρα ακόμη είναι συχνά, αλλά πιο σύντομα.
Τώρα αρχίζουν να διαχειρίζονται κάπως τον θυμό τους.
Οι καλύτερες στρατηγικές.Να τους δίνετε δικαιοδοσία και να τους βάζετε καθήκοντα.Εξηγήστε τους με απλά λόγια τι περιμένετε από αυτά.
Αρχίστε το μάθημα της καλής συμπεριφοράς. Παίξτε μαζί τους κάποια παιχνίδια ρουτίνας. Για παράδειγμα βάλτε ένα τραγούδι και ζητήστε του να τελειώσει τη συγκεκριμένη δουλειά μόλις τελειώσει το τραγούδι. Και φυσικά επαναλάβετε την συγκεκριμένη διαδικασία
Μην έχετε μεγάλες προσδοκίες. Ένα τρίχρονο δεν μπορεί να καταλάβει ακριβώς την έννοια του χρόνου
4 ετών  
Μαθαίνει να αποδέχεται κανόνες. Μιμείται τη συμπεριφορά των σημαντικών ενηλίκων. Μπορεί να αναλάβει απλές ευθύνες και μπορεί τις περισσότερες φορές να κάνει κάτι εκ περιτροπής. Λατρεύει να χρησιμοποιεί τη λέξη «όχι»

Τι κάνουν

Ενδιαφέρονται πολύ για τα παιχνίδια και τις δραστηριότητες. Εξαιτίας αυτού σταματούν να σας προσέχουν και να σας ακούν.
Επιδεικνύουν μια τεράστια επιμονή, μια που τώρα είναι περισσότερο ικανά να σκεφτούν αυτό που θέλουν και να το υπερασπιστούν με σθένος.
Καμιά φορά λένε ψέματα, όχι από πρόθεση, αλλά επειδή έχουν μια περίεργη αίσθηση της αλήθειας. Και δεν καταλαβαίνουν ότι το να λες ψέματα είναι κακό.
Οι καλύτερες στρατηγικές
Αποφύγετε την επίδειξη δύναμης και υιοθετήστε μια στρατηγική ευγένειας
Δώστε του τον χρόνο που χρειάζεται. Αν ας πούμε περνάει καλά με τους φίλους του μην τον παίρνετε βιαστικά. Αγνοήστε τις υστερίες του.
Παραμείνετε ψύχραιμες και με χαμηλή φωνή θέστε και πάλι τους κανόνες σας. Μην επικεντρώνεστε ποτέ στις στριγκλιές του γιατί τότε θα γίνουν πιο δυνατές.
Χειριστείτε ήρεμα τα ψέματα του.
Μην δείχνετε στους άλλους ότι ντρέπεστε γι’ αυτά. Και ποτέ μην του πείτε ότι ντρέπεστε για το ίδιο.
5 ετών
Η κοινωνικότητα τους αρχίζει να αναπτύσσεται. Πρόκληση γι’ αυτά τώρα είναι να ισορροπήσουν τις δικές τους ανάγκες με αυτές των γύρω τους.

Τι κάνουν 
Γενικά αρνούνται να κάνουν μπάνιο, να τηρήσουν οποιοδήποτε πρόγραμμα,  χρησιμοποιούν απρεπές λεξιλόγιο, αρνούνται να έρθουν μαζί σας στα μαγαζιά και όταν έρθουν αρνούνται να μείνουν.
Οι καλύτερες στρατηγικές 
Τηρείτε ευλαβικά τις όποιες συνέπειες, παρά τις αντιδράσεις που θα αντιμετωπίσετε. Αν υποχωρήσετε από τις θέσεις σας, το παιδί θα καταλάβει πως με τον ένα ή τον άλλο τρόπο μπορεί να σας ξεφύγει. Αν όμως γνωρίζουν ακριβώς τι περιμένετε από αυτά και τι συνέπειες θα έχουν αν δεν το κάνουν, μπορούν να προβλέψουν το αποτέλεσμα των επιλογών τους. Και αυτό τους δίνει ένα αίσθημα ελέγχου. Αποφύγετε λοιπόν τον πειρασμό να κάνετε τα στραβά μάτια έστω και για μία φορά.
Ίσως χρειαστεί να πείτε κάτι 50 φορές μέχρι να μάθει το παιδί σας να υπακούει. Αξίζει όμως τον κόπο αυτού του είδους η επανάληψη


_______________________
Πηγή: www.imommy.gr

Πέμπτη 17 Οκτωβρίου 2013

Το γράμμα 16χρονου στον υπουργό Παιδείας -Τι σημαίνει να έχεις μάνα αναπληρώτρια



Το γράμμα ενός μαθητή της πρώτης Λυκείου δημοσιεύει μπλογκ για εκπαιδευτικούς, με παραλήπτη τον υπουργό Παιδείας Κωνσταντίνο Αρβανιτόπουλό. Ο νεαρός εξιστορεί στον υπουργό την «ατυχία» του να έχεις μητέρα αναπληρώτρια καθηγήτρια καθώς περιγράφει με γλαφυρό τρόπο το γολγοθά της διαρκούς μετακίνησης και αβεβαιότητας για το εργασιακό της μέλλον.

«Κι εγώ μαθητής είμαι αλλά έχω την ατυχία να μην έχω μάνα υπουργό.
Η δική μου μητέρα είναι μια απ” αυτούς που λες πως δε σε νοιάζουν γιατί εσύ νοιάζεσαι μόνο για μας τους μαθητές. Είμαι γιος αναπληρώτριας κι επειδή μάλλον τα έχεις μπλεγμένα λίγο και δεν ξέρεις τι σημαίνει αυτό θα σου πω εγώ που το ξέρω από πρώτο χέρι. ……
Να σου πω πρώτα για τη λέξη ΑΣΕΠ… Λοιπόν για μένα η λέξη αυτή σημαίνει να μαγειρεύω μόνος, να τρώω μόνος, να πλένω τα ρούχα μου και της μαμάς μου, να μετακομίζω στο σπίτι της γιαγιάς σε έκτακτες ανάγκες…

Έγινε αυτό κάμποσες φορές. Έπειτα άρχισαν τα ταξίδια…Δε θα σου πω τι σημαίνει σ” άλλο σχολείο να κάνω αγιασμό κι από άλλο να παίρνω απολυτήριο της τάξης, αυτά είναι ψιλά γράμματα. Στην αρχή επαναστατούσα, μετά συμβιβάστηκα, τώρα καταλαβαίνω. Καταλαβαίνω και τη λέξη «οικονομία» που κάνει μόνη της η μάνα μου για να μη μου στερήσει εμένα τίποτα. Αλλά εγώ κάνω τη δική μου οικονομία και δεν της λέω πως τα τζιν μου κόντυναν και τα παπούτσια μου θέλουν τσαγκάρη.

Τα καλοκαίρια δε μ” αρέσουν. Η μάνα μου ιδρώνει και ξεϊδρώνει μπροστά στον υπολογιστή να κατεβάζει πίνακες και να μετράει ποσοστά. Αλλά φέτος το μεγάλο πανηγύρι άρχισε από πιο νωρίς.
Η μάνα μου φέτος μου υποσχόταν πως πολλά θ” αλλάξουν γιατί διορίζεται επιτέλους. Αλλά το τροπάρι άρχισε ν” αλλάζει από νωρίς. 13 Απρίλη ημέρα Τρίτη ήταν το αποκορύφωμα. Δεν την ξεχνώ αυτή τη μέρα. Από τότε έγινα εγώ ο μεγάλος κι αυτή η μικρή.

Πολλές φορές έχω ζηλέψει τα παιδιά που την είχαν δασκάλα, πάντα της το φιλούσα που έβαζε τη δουλειά πάνω από μένα. Αλλά τώρα πια μόνον την πονάω και φοβάμαι και για τους δυο μας.
Οι συμμαθητές μου περιμένουν το καλοκαίρι πώς και πώς. Εγώ τρέμω πως θα “ναι το χειρότερο απ” όλα. Δε με νοιάζει που δε θα πάω διακοπές, έχω συνηθίσει. Δε με νοιάζει για πράγματα, ρούχα κι ανέσεις που δεν έχω. Το φόβο στο βλέμμα της δεν αντέχω άλλο. Εσείς βάζετε πρώτα εμένα από τη μαμά μου, έτσι λέτε στην τηλεόραση. Η μάνα μου γιατί λέει πως μας αφανίζετε και τους δυο;;;
Αυτά…
Σας καλημερίζω
Ένας μαθητής Α' Λυκείου.

Πηγή: 36dimotiko.blogspot.gr

*από: iefimerida.gr http://www.iefimerida.gr

Ο Μάριος Χατζηδήμου από τα Γιάννενα ένας 14χρονος Έλληνας που βγήκε πρώτος ανάμεσα σε 1.000.000 μαθητές από όλο τον κόσμο

       Διαβάστε το γράμμα του!      



Συγκίνησε όλο τον κόσμο όταν σηκώθηκε στο βάθρο της Ντόχα του Κατάρ, διαβάζοντας στα ελληνικά την επιστολή που είχε γράψει στον αγαπημένο του τενίστα Ρότζερ Φέντερερ. Ο Μάριος Χατζηδήμου από τα Γιάννενα έγραψε ένα κείμενο που τον ανέδειξε «Χρυσό Ολυμπιονίκη» σε διεθνή διαγωνισμό έκθεσης, στο οποίο μάλιστα αναδείκνυε την σημασία των Ολυμπιακών αγώνων γι’ αυτόν.




«Γράψτε μια επιστολή σε έναν αθλητή ή μια μορφή του αθλητισμού που θαυμάζετε για να εξηγήσετε τι σημαίνουν για εσάς οι Ολυμπιακοί Αγώνες» ήταν το θέμα της έκθεσης στον διαγωνισμό στον οποίο έλαβαν μέρος περισσότεροι από ένα 1.000.000 νέοι από 55 χώρες, μέσω των ταχυδρομείων των χωρών τους.

«Χρυσός Ολυμπιονίκης» αναδείχθηκε ο 14χρονος Μάριος Χατζηδήμου, από τα Γιαννιτσά, ο οποίος με το γράμμα του προς τον αγαπημένο του τενίστα Ρότζερ Φέντερερ, συγκίνησε την κριτική επιτροπή και κέρδισε τον διαγωνισμό.
Αυτή είναι η έκθεση του μαθητή της β' Γυμνασίου:

Αγαπητέ Ρότζερ Φέντερερ,

Είμαι ο Μάριος, ένας από τους χιλιάδες, φαντάζομαι θαυμαστές σου. Ένας μικρός, ασήμαντος Μάριος, μπροστά σ' έναν γίγαντα του αθλητισμού. Κι ο λόγος που σου γράφω; Για να σ' ευχαριστήσω... να σ' ευχαριστήσω, που ξύπνησες μέσα μου την αγάπη για τον αθλητισμό και το τένις!

Χρόνια παρακολουθώ τους αγώνες και τις προσπάθειές σου στα γήπεδα, χειροκροτώ τις νίκες σου και θαυμάζω την επιμονή σου στις δύσκολες στιγμές. Το ανέβασμα σου όμως στο βάθρο του νικητή στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνου, ήταν το «σερβίς», για την δική μου είσοδο στο άθλημα.

Άρπαξα την παρατημένη ρακέτα του αδελφού μου και αποφασιστικά μπήκα στο γήπεδο, έτοιμος να νικήσω. Τότε συνειδητοποίησα πόσο διαφορετικό είναι, να βλέπεις την ρακέτα στα χέρια του Φέντερερ από το να προσπαθείς να την κουμαντάρεις στα δικά σου χέρια. Παιδεύτηκα, ίδρωσα, άκουσα δικαιολογημένα τις φωνές του προπονητή μου, όμως δεν τα παράτησα. Η μορφή σου στο βάθρο του Ολυμπιονίκη, με κρατούσε εκεί και συνέχιζα...

Συνέχιζα και ονειρευόμουνα... Κάποια μέρα, κτυπώντας το μπαλάκι, εκσφενδονίστηκε μαζί και η φαντασία μου, μακριά, πολύ μακριά στον χρόνο και στον τόπο. Βρέθηκα, λέει, εκεί, στην Αρχαία Ολυμπία, στην μεγάλη γιορτή του αθλητισμού, στους πρώτους επίσημους Ολυμπιακούς Αγώνες. 776 π.Χ.- οι κήρυκες γυρνούν όλη την Ελλάδα και αναγγέλλουν το γεγονός. Οι πόλεμοι σταματούν, γιατί ο αθλητισμός ενώνει και συμφιλιώνει τους ανθρώπους, έτσι τουλάχιστον ήταν τότε! Νέοι από κάθε άκρη της χώρας, καταφθάνουν εκεί με λεβέντικη ψυχή και σώμα, για ν' αγωνισθούν τον «καλόν αγώνα», το «Ευ αγωνίζεσθαι». Τι υπέροχες λέξεις, τι φανταστική ατμόσφαιρα!

Ήσουν κι εσύ, λέει, εκεί. Οι ιστορικές μου γνώσεις σε απορρίπτουν, όμως η φαντασία μου σε θέλει εκεί. Ν' αγωνίζεσαι και να στεφανώνεσαι με την αγριελιά. Να ποτίζεις με τον ιδρώτα σου, το χώμα της αρχαίας Ολυμπίας και να δοξάζεσαι μαζί με τον Διαγόρα της Ρόδου, τον Πολυδάμα, τον Θεαγένη.

Ναι, είμαι περήφανος, που η δική μου πατρίδα, η Ελλάδα, έθεσε τα θεμέλια του σύγχρονου αθλητισμού. Το αθλητικό πνεύμα, σαρκώθηκε και μορφοποιήθηκε στους αγώνες της αρχαιότητας. Η Ολυμπιακή φλόγα, λαμπρυνόμενη με τις άξιες του Ελληνικού πολιτισμού, φώτισε την οικουμένη. Η αγωνιστικότητα, η ευγενής άμιλλα, ο αυτοέλεγχος, η συνεργασία, μέσ' από τον αθλητισμό, εμπλούτισαν και όλη την στάση του ανθρώπου απέναντι στην ζωή...
...Στεκόσουν εκεί, στεφανωμένος, ακτινοβολώντας την χαρά της νίκης, όταν σε πλησίασα ντροπαλά, σου έπιασα το χέρι, σε κοίταξα στα μάτια και σε ρώτησα:

- Πως νιώθεις, Ρότζερ; Τι σημαίνουν για σένα όλα αυτά;
- Άκου μικρέ μου, μου απάντησες με μια φωνή κρυστάλλινη, που ακόμα αντηχεί στ' αυτιά μου. «Αγωνίζομαι» σημαίνει «νικώ», να το θυμάσαι αυτό. Η συμμετοχή, ο αγώνας, είναι ήδη μια μεγάλη νίκη, ανεξάρτητα απ' το τρόπαιο. Νίκη ενάντια στους φόβους, τις ανασφάλειες και τις δυσκολίες του εαυτού σου, ενάντια στον εγωισμό και την φιλαυτία σου. Νίκη υπέρβασης του εαυτού σου. Και κάτι ακόμα: «Νικώ» σημαίνει «Αγαπώ». Αγαπώ τον συναγωνιστή μου, που μου έδωσε την ευκαιρία ν' αγωνιστώ, τον προπονητή μου, που μου έμαθε τον τρόπω ν' αγωνίζομαι και να νικώ, τον κόσμο που με στηρίζει στην προσπάθεια και στον δρόμο προς τη νίκη, τον Θεό, που μου χαρίζει την δυνατότητα ν' αγωνίζομαι και να νικώ!

- Άουτ! Μάριε, συγκεντρώσου επιτέλους στο παιχνίδι! Ήταν η φωνή του προπονητή μου, που με έβγαλε ξαφνικά από την ονειροπόλησή μου. Όμως όχι, εκείνη την ημέρα, δεν ήταν δυνατόν να συγκεντρωθώ σε κανένα παιχνίδι. Ήθελα να διηγηθώ, όλα αυτά που έζησα, στους πρώτους Ολυμπιακούς αγώνες. Όλοι μαζί, ο προπονητής και οι συμπαίκτες μου, γίναμε μια συντροφιά κι αναβαπτισθήκαμε στο πνεύμα των Ολυμπιακών αγώνων.

Μιλήσαμε για το περίφημο Ευ αγωνίζεσθαι, αυτό που οι σύγχρονοι άνθρωποι, μπορούν τέλεια να ερμηνεύσουν ετυμολογικά, όσον όμως αφορά την πράξη, δυσκολεύονται από λίγο έως τραγικά! Στοχεύοντας αποκλειστικά στον πρωταθλητισμό, λούζονται στα βρώμικα κι επικίνδυνα νερά των αναβολικών, θυσιάζοντας στον βωμό της εφήμερης δόξας, την καθαρότητα της ψυχής και του σώματος. Η εξόντωση του αθλητή και η δυσφήμιση των αγώνων, είναι το μόνο αντίτιμο που εισπράττει κανείς από τέτοιες ενέργειες.

Ε, λοιπόν για μένα οι Ολυμπιακοί Αγώνες δεν σημαίνουν, ούτε αναβολικά, ούτε πρωταθλητισμό, ούτε οικονομικά συμφέροντα, οικονομική κρίση, αντιζηλίες και μίση. Σημαίνουν χαρά για την συμμετοχή, «ευ αγωνίζεσθαι», φιλία, ειρήνη και σ' αυτό το πνεύμα εύχομαι να σταθούν οι φετινοί Ολυμπιακοί Αγώνες.

Σταματώ εδώ την φλυαρία μου, που ίσως σε κούρασε και σου εύχομαι μέσα απ' την ψυχή μου, σε όλη σου την ζωή, ν' αγωνίζεσαι, να νικάς και ν' αγαπάς, όπως ακριβώς εσύ μου δίδαξες. Σ' ευχαριστώ για άλλη μια φορά και σε περιμένω, εκεί που πρωτοσυναντηθήκαμε... Στην αρχαία Ολυμπία, στην Ελλάδα, στην πατρίδα του πολιτισμού και του αθλητισμού.

Στην πανέμορφη και πολυαγαπημένη μου πατρίδα, που όσες δυσκολίες και τρικυμίες κι αν περνά τώρα, « δεν την σκιάζει φοβέρα καμιά», γιατ' «έχει στο κατάρτι της βιγλάτορα, παντοτινό, τον Ήλιο, τον Ηλιάτορα»!

Με αγάπη και θαυμασμό,
Μάριος Α. Χατζηδήμου

_________________

Τρίτη 15 Οκτωβρίου 2013

Ο ΣΕΡΓΙΟΣ ΚΑΙ Ο ΒΑΚΧΟΣ ΤΟΥ Μ. ΚΑΡΑΓΑΤΣΗ του Ανδρέα Εμπειρίκου

(συνέκδοση με τις Εκδόσεις ΕΣΤΙΑ)

ΑΝΔΡΕΑΣ  ΕΜΠΕΙΡΙΚΟΣ
Ο ΣΕΡΓΙΟΣ ΚΑΙ ΒΑΚΧΟΣ
ΤΟΥ
Μ. ΚΑΡΑΓΑΤΣΗ



ΠΡΟΛΟΓΟΙ: ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΕΜΠΕΙΡΙΚΟΣ - ΜΑΡΙΝΑ ΚΑΡΑΓΑΤΣΗ
Συνέκδοση: Εκδόσεις ΑΓΡΑ - Εκδόσεις ΕΣΤΙΑ
Οκτώβριος 2013
Αρ. σελίδων: 88, Τιμή : 9,50 Ευρώ




«Όταν, προ ολίγων ετών σε μια ηχογραφημένη περιγραφή ωρισμένων φωτογραφιών μου, έδινα μία προσωπική ερμηνεία της φυσιογνωμίας του Καραγάτση, παρομοίωσα τον μεγάλον αυτόν συγγραφέα με δένδρο που αντλεί από τα βάθη της γης όλα τα αναγκαία για την ανάπτυξή του συστατικά και το οποίον, με το πυκνό του φύλλωμα, αναπνέει αφ’ ενός και γοητεύει αφ’ ετέρου τον κάθε άνθρωπο που στέκει μπροστά του, σε μια δοσοληψία μυστική που ξεπερνά τα όρια της συνήθους ”λογοτεχνικής επικοινωνίας“ μεταξύ συγγραφέως και αναγνώστου, και μετατρέπει την επικοινωνία αυτή πέρα του λογοτεχνικού στοιχείου στα καλλίτερα του έργα –όπου η συγκίνησις και η σκέψις δεν είναι σκοπός, δεν είναι “ατομικαί υποθέσεις” αλλά καθολικαί δυνάμεις ζωής και η σκέψις, όχι της σκέψεως αυτοερωτική ενέργεια– σε κινητήρια δύναμη καθολικά συνουσιαστική.
»Πολλά από τα παλαιότερα έργα του Καραγάτση επιτρέπουν στον αναγνώστη να καταλήξη εις τας ανωτέρω σκέψεις και εις τον χαρακτηρισμόν από τον οποίον εκπορεύονται. Κανένα όμως άλλο έργον τόσο πολύ όσο ο Σέργιος και Βάκχος.»
 ΑΝΔΡΕΑΣ ΕΜΠΕΙΡΙΚΟΣ
~~~~~~~~

Το κείμενο του Ανδρέα Εμπειρίκου για το μυθιστόρημα του Μ. Καραγάτση Σέργιος και Βάκχος βρέθηκε στις τελευταίες σελίδες ενός τετραδίου του 1960. Πρόκειται για το μοναδικό γραπτό τεκμήριο τόσο της θερμής φιλίας που αναπτύχθηκε μεταξύ των δύο, όσο και του θαυμασμού του Εμπειρίκου για το έργο του Καραγάτση και ιδιαίτερα για τον Σέργιο και Βάκχο, στον οποίο αναφέρεται αποσπασματικά μία ακόμα φορά στο ημερολόγιο του ταξιδιού στη Ρωσία. Ο Εμπειρίκος μιλούσε συχνά για το μυθιστόρημα αυτό και για το έργο του Καραγάτση, τον οποίο θεωρούσε τον πιο σημαντικό Έλληνα μυθιστοριογράφο. [...] 
Το ενθουσιώδες αυτό κείμενο δεν είναι μια κριτική, ο Εμπειρίκος ήταν άλλωστε αντίθετος στην ιδέα της κριτικής, συνδιαλέγεται με το μυθιστόρημα του Καραγάτση, απηχώντας ίσως στοιχεία ζωντανών διαλόγων των δύο φίλων. Μοιάζει να γράφτηκε για να δημοσιευτεί και ίσως ο θάνατος του Καραγάτση ακύρωσε την πρόθεση αυτή.
ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΕΜΠΕΙΡΙΚΟΣ
~~~~~~~~

Μια φορά κι έναν καιρό ζούσαν στην Αθήνα δύο φίλοι: Ο ποιητής Ανδρέας Εμπειρίκος και ο λογοτέχνης Μ. Καραγάτσης. Ήταν φίλοι μα όχι γκαρδιακοί, γιατί πολλά τους χώριζαν, σε πολλά διαφωνούσαν.
Υπήρχε όμως και ένα θέμα ιδιαίτερα σημαντικό που τους έβρισκε απόλυτα σύμφωνους: Ο Έρωτας εν γένει, αλλά και η κοινή αρνητική τους στάση όσον αφορά του τρόπο που η Εκκλησία αντιμετωπίζει τις ερωτικές σχέσεις.
 «Ναι, φίλτατε Δημήτρη», φώναζε έμπλεος ενθουσιασμού ο Εμπειρίκος όταν τύχαινε να συναντηθούν, «ο έρωτας πρέπει να είναι πάντοτε ελεύθερος με όλας τας ηδονάς του». «Συμφωνώ και επαυξάνω, αγαπητέ» απαντούσε ο Καραγάτσης με τη βαριά και μελαγχολική φωνή του και συμπλήρωνε με τον δικό του πεζογραφικό λόγο: «Δώσε, βρε αδελφέ, ανάσα στον άνθρωπο και μην του λες πως κάθε χαρά της επίγειας ζωής οδηγεί μετά θάνατο στην Κόλαση. 
Η στέρηση αγριεύει τον άνθρωπο και τον κατευθύνει σε κάθε λογής κακοποιό δραστηριότητα».
ΜΑΡΙΝΑ ΚΑΡΑΓΑΤΣΗ

~~~~~~~~

Πέμπτη 3 Οκτωβρίου 2013

Ενιαίο το έργο της εκπαίδευσης και της ανθρωπιάς

Του Ι. Ν. Μαρκόπουλου*

Ούτε η στοιχειώδης πρόνοια να κρατηθούν τα προσχήματα μιας έστω λογικής αιτιολόγησης της επιλογής τους, δεν υπήρξε. Όρισαν τον αριθμό των διοικητικών υπαλλήλων των ΑΕΙ και ΤΕΙ, που θα πρέπει να μπουν στο καθεστώς της διαθεσιμότητας, με ακρίβεια δεκαδικού ψηφίου, και προσπαθούν εκ των υστέρων να αξιολογήσουν, λέει, την κατάσταση και να δουν τις πραγματικές ανάγκες σε διοικητικό προσωπικό. Την άμαξα λοιπόν μπροστά από το άλογο, και ύστερα απορούμε για τη γενικότερη δυσπιστία απέναντι στις αξιολογήσεις.

http://www.efsyn.gr/?p=125812

Τι κι αν οι πρυτάνεις επισημαίνουν ότι δεν υπάρχει πλεονάζον προσωπικό, αλλά έλλειψη υπαλλήλων; Τι κι αν επισημαίνεται, από όλες τις πλευρές της ακαδημαϊκής κοινότητας, ότι η επιβολή της διαθεσιμότητας θα δημιουργήσει ανυπέρβλητα προβλήματα στο διδακτικό και ερευνητικό έργο των ιδρυμάτων, θέτοντας έτσι σε ουσιαστικό κίνδυνο και το πολύ καλό όνομα των ελληνικών ΑΕΙ στον διεθνή χώρο; Οχι μόνο κανείς δεν νοιάζεται, αλλά το υπουργείο Παιδείας σχεδιάζει –με αλλαγές στο ωρολόγιο πρόγραμμα, με την εξαφάνιση μαθημάτων και με τις συγχωνεύσεις σχολείων και τμημάτων– τον εξοστρακισμό, μέσα στα επόμενα δύο χρόνια, 20.000 εμπειρότατων και άρα αναντικατάστατων εκπαιδευτικών της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης («Εφ.Συν», 16.4.2013).
Στη χώρα που γέννησε την έννοια της Παιδείας στον ευρωπαϊκό χώρο –ας μου επιτραπεί εδώ μια εδραιωμένη εμμονή μου στη συνέχεια της ελληνικής τουλάχιστον γλώσσας, όπως και η αναφορά ότι συχνά εμφανίζεται στην ξένη βιβλιογραφία η λέξη Paideia– ποτέ δεν προσέχτηκε ιδιαίτερα στη χώρα μας η Παιδεία και η εκπαίδευση, ποτέ τουλάχιστον για μεγάλο και καθοριστικό χρονικό διάστημα. Αν εξαιρέσουμε τη φωτεινή και μοναδική εξαίρεση της σύντομης αλλά τόσο παραγωγικής για τα εκπαιδευτικά μας πράγματα περιόδου που ο τότε πρωθυπουργός Γεώργιος Παπανδρέου ανέλαβε το 1964, όχι μόνο συμβολικά, και το υπουργείο Παιδείας, κανείς άλλος πρωθυπουργός δεν αναγνώρισε, στην πράξη, τη ζωτική για τον τόπο σημασία αυτού του υπουργείου, που θα μπορούσε αυτό ουσιαστικά να θεωρεί το πραγματικό υπουργείο Εθνικής Αμυνας της χώρας.
Αν και η καθοριστική σημασία της Παιδείας και της εκπαίδευσης δεν μπόρεσε να γίνει κατανοητή από τα εκάστοτε πρωθυπουργικά γραφεία στα χρόνια που ακολούθησαν, αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι δεν υπήρξαν συνειδητές προσπάθειες, προς την αντίθετη όμως κατεύθυνση, που υποστήριζαν, θεωρητικά και πρακτικά, μια όχι απλώς νεοφιλελεύθερη, αλλά μια άκρως νεοφιλελεύθερη εκπαιδευτική πολιτική, προτείνοντας ακόμη και τη συγχώνευση του υπουργείου Παιδείας με το υπουργείο Εμπορίου, για τη μεγαλύτερη και αποδοτικότερη, λέει, σύνδεση της εκπαίδευσης με την αγορά εργασίας.
Προφανώς, μια πραγματιστική πολιτική σκέψη –με έναν καθαρά ωφελιμιστικό, τεχνοκρατικό, αγοραίο και σχετικιστικό αξιακό κώδικα– δεν έχει πολλά περιθώρια, με τα Inputs και τα Outputs, να αναγνωρίσει το ουσιαστικό και ζωτικό έργο της Παιδείας. Γι’ αυτήν, η Παιδεία, που την αναγνωρίζει μάλλον μόνο ως εκπαίδευση, έχει μια καθαρά εργαλειακή αξία, ανταλλάξιμη στη ρωμαϊκή αρένα της ελεύθερης αγοράς. Πρόκειται για μια εκπαίδευση όπου οι εργαλειακές ικανότητες, και ιδίως οι ικανότητες της αποτελεσματικότητας και της ηγεσίας (leadership), όχι απλώς προηγούνται των ικανοτήτων τού συναισθάνεσθαι και της ηθικής ορθότητας, αλλά σιωπηλώς τις απορρίπτουν ως τροχοπέδη των επιδιώξεών τους. Αυτή η εκπαίδευση «α λα μπολονέζ», που επιβάλλεται από τον παγκόσμιο καπιταλισμό και την αντίστοιχη με την αγοραία ιδεολογία του εκπαιδευτική πολιτική, έχει σίγουρα σχέση με μια μακάβρια εστίαση, αφού όσο αυτή θα εδραιώνεται και θα αναπτύσσεται, τόσο πιο άκαρδα και βάρβαρα θα οδηγεί στην «ανθρωποφαγία», την οποία ανέφερα και στο προηγούμενο άρθρο μου («Εφ.Συν.», 5.9.2013).
Πράγματι, στην παγκοσμιοποιημένη μας εποχή, το εκπαιδευτικό πρόβλημα είναι παγκόσμιο αλλά και τοπικό. Δεν έχουμε τη δύναμη να επηρεάσουμε τη διεθνή κατάσταση. Υπάρχουν όμως σίγουρα θεσμοθετημένες συνταγματικά αντιστάσεις, που μπορούμε, αν κατανοήσουμε όμως πρώτα τη σημασία του διακυβεύματος, να ενεργοποιήσουμε και να υπερασπιστούμε. Οταν οι νέοι άνθρωποι δεν θα μπορούν να κατανοήσουν το νόημα μιας απλής πρότασης σε τέσσερις γραμμές, όταν δεν θα είναι σε θέση να εκφραστούν, να αρθρώσουν κριτικό λόγο, να κάνουν μια απλή διαίρεση, όταν ο δάσκαλος ή η δασκάλα θα έχουν μεταφερθεί από την αίθουσα διδασκαλίας σε έναν υπολογιστή και θα έχουν «κακοποιηθεί», κυριολεκτικά και μεταφορικά, καθώς θα έχουν μετατραπεί σε ολόγραμμα, θα είναι ήδη πολύ αργά για όλους μας.
Ας σκύψει η πολιτεία με σεβασμό και με πραγματική έγνοια πάνω στα φλέγοντα αυτά ζητήματα των διοικητικών υπαλλήλων των ΑΕΙ και ΤΕΙ και όλων των εκπαιδευτικών. Το έργο όλων μας, στον εκπαιδευτικό χώρο, είναι ενιαίο και αδιαχώριστα σημαντικό. Την αναγνώριση της τεκμηριωμένης αυτής αλήθειας, που πέρα από την αλληλεγγύη έχει ουσιαστική βάση, την οφείλουμε, με αίσθημα ευθύνης και δίχως λαϊκισμούς, στους νέους ανθρώπους που καλούμαστε να εκπαιδεύσουμε στην ανθρωπιά, κατά πρώτον, και στην επιστημονική εξειδίκευση και δεξιότητα, κατά δεύτερον.


___________
* Καθηγητής Τεχνολογικής και Φιλοσοφικής Θεώρησης της Τεχνοεπιστήμης στο ΠΤΔΕ της Παιδαγωγικής Σχολής του ΑΠΘ


Δευτέρα 30 Σεπτεμβρίου 2013

Tα 'λεγε ο δάσκαλος, αλλά εγώ δεν τον άκουσα…



Την περίοδο του Εθνικού διχασμού στην Κρήτη, ένας επιθεωρητής δημοτικής εκπαίδευσης ανέβαινε μ’ ένα μουλάρι σ’ ένα ορεινό και δύσβατο χωριό, για να επιθεωρήσει τον εκεί δάσκαλο.
Στο δρόμο που πήγαινε συναντά έναν αγωγιάτη και τον ρωτά:
«Δε μου λες, πατριώτη, ο δάσκαλος τι είναι; Βενιζελικός ή βασιλικός;».
«Βενιζελικός», απαντά ο αγωγιάτης.
«Α, το γαϊδούρι» σχολίασε ο επιθεωρητής.
Ο αγωγιάτης όμως... ήταν Βενιζελικός και φίλος του δασκάλου και έτρεξε να μεταφέρει στο δάσκαλο τη στιχομυθία.
«Το και το, δάσκαλε. Σε είπε γαϊδούρι».
Την επομένη μπαίνει ο επιθεωρητής στην τάξη και ρωτά το δάσκαλο ποιο είναι το μάθημα της ημέρας.
«Τα σημεία της στίξεως», απαντά ο δάσκαλος.
«Ας δούμε, λοιπόν, τι ξέρουν τα παιδιά», λέει ο επιθεωρητής.
Ο δάσκαλος σήκωσε ένα μαθητή στον πίνακα, τον Σήφη, και του είπε να γράψει τη φράση: Ο επιθεωρητής είπε, ο δάσκαλος είναι γαϊδούρι.
Αφού, έκπληκτος ο μαθητής, το έγραψε, τον ρωτά ο δάσκαλος: «Ποιος είναι, παιδί μου, γαϊδούρι;».
«Ο δάσκαλος», ψέλλισε ο μαθητής.
«Και ποιος το είπε;».
«Ο επιθεωρητής, κύριε».
«Ωραία», είπε ο δάσκαλος. «Βάλε ακόμα ένα κόμμα».
Ο επιθεωρητής, είπε ο δάσκαλος, είναι γαϊδούρι.
Μόλις τελείωσε ο μαθητής, τον ρωτά ο δάσκαλος: «Ποιος είναι τώρα, παιδί μου, το γαϊδούρι;».
«Ο επιθεωρητής», απαντά δειλά ο μαθητής.
«Και ποιος το είπε;»
«Ο δάσκαλος», απαντά ο μαθητής.
Οπότε στρέφεται ο δάσκαλος στην τάξη και λέει: «Είδατε παιδιά τι κάνουν τα κόμματα; Πότε βγάζουν γάιδαρο τον επιθεωρητή και πότε το δάσκαλο»!
Στις μέρες μας, ο Σήφης, παππούς πλέον, καθισμένος στην πολυθρόνα του μπροστά στη τηλεόραση άκουγε για νέες μειώσεις στις συντάξεις και μονολογεί:
-Όταν ήμουν μαθητής, άκουγα κάθε τόσο το δάσκαλο να μας λέει:«Να προσέχετε τα κόμματα! Έναλάθος κόμμα μπορεί να σας χαλάσει τελείως τη σύνταξη!»
Έπρεπε να περάσουν εξήντα χρόνια για να καταλάβω τι εννοούσε.


_______________________

ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ

Τελευταίες Ειδήσεις