..
ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ
Ο τραγέλαφος με τις σφραγίδες παρατράβηξε
*
Αν και στην ελληνική εκπαίδευση οι εκπλήξεις διαδέχονται η μία την άλλη με καταιγιστικούς ρυθμούς, ένα παράδοξο περιστατικό που συνέβη τον τελευταίο καιρό στο Πειραματικό Σχολείο του Πανεπιστημίου Αθηνών εγείρει πολλά ερωτήματα.
Από τη διευθύντρια του σχολείου κ. Ελένη Δανίλη παρακρατήθηκαν μισθοί δύο μηνών επειδή, εκ παραδρομής, χρησιμοποίησε την προηγούμενη σφραγίδα του υπουργείου Παιδείας αντί της νέας.
Η σφραγίδα που χρησιμοποίησε η διευθύντρια δεν ήταν άλλου υπουργείου, απλώς είχε την παλιότερη ονομασία του υπουργείου Παιδείας.
Να σημειώσουμε ότι και το ίδιο το υπουργείο Παιδείας έκανε λάθος στο όνομά του σε επίσημη δημοσίευση νομοσχεδίου. Πρόκειται για το ΦΕΚ Α’ 143/09-11-2015 του Νόμου 4342/2015 (άρθρο 41).
Στο συγκεκριμένο νομοσχέδιο ο υπουργός αναφέρεται ως Πολιτισμού, Παιδείας και Θρησκευμάτων αντί του «σωστού», Παιδείας, Ερευνας και Θρησκευμάτων.
Προφανώς, μπερδεύτηκε κάποιος υπάλληλος, αφού σε έναν χρόνο το υπουργείο Παιδείας άλλαξε δύο φορές ονομασία.
Για δεύτερη φορά επίσης σε μια αναφορά που γίνεται στο σχέδιο νόμου του υπουργείου Οικονομικών (συγκεκριμένα στο άρθρο 21 παράγραφος 4) αναφέρεται «με κοινή απόφαση των υπουργών Οικονομικών και Παιδείας, Διά Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων» αντί Παιδείας, Ερευνας και Θρησκευμάτων.
Αλήθεια, δόθηκε και στην περίπτωση του υπουργείου εντολή για διεξαγωγή ΕΔΕ, ώστε να τιμωρηθεί ο… ένοχος, όπως έγινε στην περίπτωση της δ/ντριας του ΠΣΠΑ; Τίνος ο μισθός θα παρακρατηθεί και για πόσους μήνες;
Την ιστορία της τιμωρίας της διευθύντριας του Πειραματικού Σχολείου εκθέτει με πολύ παραστατικό τρόπο η σχολική σύμβουλος Χριστίνα Πετροπούλου:
«Με την έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς αποφασίσαμε μαζί με συνάδελφο σχολική σύμβουλο να οργανώσουμε κάποιες επιμορφωτικές συναντήσεις, χορηγώντας και τις σχετικές βεβαιώσεις.
»Και ενώ το μόνο που απέμενε ήταν η σφράγιση και υπογραφή των βεβαιώσεων, διαπιστώσαμε ότι η σφραγίδα που χρησιμοποιούσαμε δεν ήταν πλέον σε ισχύ, αφού το υπουργείο –για δεύτερη φορά μέσα στο 2015– είχε αλλάξει ονομασία. Το θέμα παρέμεινε σε εκκρεμότητα.
»Στο μεταξύ, περιμένοντας την έκδοση της νέας σφραγίδας, πληροφορηθήκαμε ότι η διευθύντρια του Πειραματικού Σχολείου του Παν/μίου Αθηνών τιμωρήθηκε με παρακράτηση μισθού δύο μηνών, γιατί σε κάποια έγγραφα δεν είχε χρησιμοποιήσει τη “σωστή” –τη στιγμή εκείνη– σφραγίδα.
»Εάν, βέβαια, αυτή τη στιγμή γινόταν ένας έλεγχος –έστω και δειγματοληπτικός– θα διαπιστώνονταν πλείστα όσα τέτοιου είδους “παραπτώματα” σε πάρα πολλά σχολεία και εποπτευόμενους φορείς από το Υπουργείο ανά την επικράτεια.
»Ολοι, λοιπόν, οι έχοντες –εν δυνάμει– διαπράξει το συγκεκριμένο “παράπτωμα” θα έπρεπε να τιμωρηθούν με τον ίδιο τρόπο, αν θέλουμε να μιλάμε για κράτος δικαίου.
»Στην περίπτωση δε που ο έλεγχος γινόταν για το διάστημα από το 2009-2015, όπου το υπουργείο άλλαξε συνολικά πέντε φορές ονομασία, θα διαπιστωνόταν σωρεία “παραπτωμάτων”.
»Φανταστείτε πόσο σοβαρό χρηματικό όφελος θα απέφεραν στο Δημόσιο οι τόσες παρακρατήσεις αν ο νόμος εφαρμοζόταν όπως στην περίπτωση της δ/ντριας του ΠΣΠΑ! Ισως να καλύπτονταν, κατ’ αυτό τον τρόπο, αρκετοί μισθοί αναπληρωτών και να είχαμε λιγότερα κενά στα σχολεία!
»Χρήματα που θα μπορούσαν, επίσης, να εξοικονομηθούν από τη μη αλλαγή –κάθε τρεις και πέντε– της ονομασίας του υπουργείου, αφού από μόνη της η εκάστοτε μετονομασία συνεπάγεται ένα σεβαστό ποσό που επιβαρύνει τον κάθε Ελληνα φορολογούμενο.
»Είναι γεγονός ότι κάθε τέτοια αλλαγή –και όχι μόνο στις σφραγίδες– δημιουργεί νευρικό κλονισμό στα σχολεία, τα οποία πρέπει, κάθε τρεις και πέντε, να προσαρμόζουν στα νέα δεδομένα όλα τα έγγραφα (τίτλους σπουδών, βεβαιώσεις κ.λπ.).
»Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση ενός διευθυντή, ο οποίος, σε μια από τις επισκέψεις που έκανα στο σχολείο του, έβγαλε από ένα συρτάρι μια σακούλα γεμάτη με σφραγίδες, και αγανακτισμένος με όλο αυτόν τον τραγέλαφο είπε ότι δεν πετάει τίποτα “γιατί ποτέ δεν ξέρεις…”. Σίγουρα στη θέση του έχουν βρεθεί οι δ/ντές όλων των σχολείων».
Ιστορική αναδρομή
Σχετικά με τις ονομασίες του υπουργείου, μια σύντομη αναδρομή, από την ίδρυσή του έως σήμερα, δίνει μια σφαιρική εικόνα του όλου θέματος:
■ 1833-1926: Υπουργείο Εκκλησιαστικών και Δημοσίου Εκπαιδεύσεως.
■ 1926-1949: Υπουργείο Θρησκευμάτων και Παιδείας.
■ 1949-1955: Υπουργείο Θρησκευμάτων και Εθνικής Παιδείας.
■ 1955-2009: Υπουργείο Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων.
■ 2009-2012: Υπουργείο Παιδείας, Διά Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων.
■ 2012-2013: Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων, Πολιτισμού και Αθλητισμού.
■ 2013-τέλη Ιανουαρίου 2015: Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων.
■ Τέλη Ιανουαρίου 2015 - Σεπτέμβρη 2015: Υπουργείο Πολιτισμού, Παιδείας και Θρησκευμάτων.
■ Σεπτέμβρης 2015-σήμερα: Υπουργείο Παιδείας, Ερευνας και Θρησκευμάτων.
Σε μια πρώτη ανάγνωση των τίτλων βλέπουμε ότι οι μόνες σταθερές είναι η Παιδεία και τα Θρησκεύματα. Ανάλογα με τις εποχές, το ένα προηγείται ή έπεται του άλλου, η δε Παιδεία συνοδεύεται ή μη από τον επιθετικό προσδιορισμό «εθνική».
Τα υπόλοιπα μοιάζουν λίγο ανέστια, λες και βρίσκονται σε μια διαρκή κατάσταση μετεωρισμού: μπαίνουν, βγαίνουν, προτάσσονται, διαγράφονται, κάποια «μετακομίζουν» σε τίτλους άλλων υπουργείων, που κι εκεί μπαινοβγαίνουν, άλλα πρωτοεμφανίζονται μέχρι να εξαφανιστούν ή και να επανέλθουν κάποια στιγμή…
Τέλος πάντων, η Ιστορία θα δείξει αν όλο αυτό σχετίζεται με τον γενικότερο μετεωρισμό της ελληνικής κοινωνίας, η οποία βρίσκεται σε μόνιμη διαδικασία μετάβασης που ποτέ δεν ολοκληρώνεται, ή αν ερμηνεύεται με άλλους όρους.
Σε μια δεύτερη ανάγνωση διερωτάται κανείς: Η εκάστοτε αλλαγή τίτλου συνεπάγεται και αλλαγή περιεχομένου; Στα σχολεία, για παράδειγμα, οι φιλόλογοι διδάσκουν ότι ο τίτλος συμπυκνώνει περιεκτικά το περιεχόμενο. Εδώ ισχύει κάτι τέτοιο; Αν ναι, τότε δεν υπάρχει πρόβλημα.
Αν όχι, τότε καιρός να σοβαρευτούμε. Στο σχολείο διδάσκουν και κάτι ακόμη: τη διαφορά ανάμεσα στο «είναι» και στο «φαίνεσθαι» – και μάλιστα μέσα από συγκεκριμένη τραγωδία, την «Ελένη» του Ευριπίδη (Γ΄ Γυμνασίου), την οποία ορισμένοι ειδικοί χαρακτηρίζουν ως τραγικοκωμωδία.
Μήπως, τελικά, η λέξη αυτή συμπυκνώνει και εμπεριέχει τίτλους και περιεχόμενο όλου αυτού που περιγράφουμε;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου