Επιλέγουμε να μη φύγουμε για το εξωτερικό και να παλέψουμε εδώ

   ΚΟΙΝΩΝΙΑ    

 

Νεφέλη Αρδίττη // 28/04/2017

Μια μέρα, που λες, θα ξυπνήσεις και θα δεις μπροστά σου τεράστιο να πλησιάζει το πτυχίο. Το τέλος των σπουδών και η αρχή της υπεύθυνης ενήλικης ζωής. Και τότε είναι που δε θα χωράει άλλη αναβολή το αμείλικτο ερώτημα που του φώναζες τόσο καιρό να σωπάσει, γιατί δεν έχεις χρόνο γι’ αυτό τώρα και θα ασχοληθείς μαζί του αργότερα. Το αμείλικτο ερώτημα «και μετά;».

Άντε και το πήρες το πτυχίο – όποτε και να ‘γινε αυτό λίγη σημασία έχει – τι κάνεις μετά; Έχεις ρωτήσει καθηγητές, έχεις συμβουλευτεί γονείς, συγγενείς και φίλους, έχεις ψάξει site σχετικά με σπουδές και site πανεπιστημίων κι έχεις κοιτάξει τι δουλειές μπορεί να υπάρχουν για το αντικείμενό σου. Και μετά από μήνες έρευνας και μια εγκυκλοπαίδεια από γνώμες, το ερώτημα παραμένει το ίδιο.

Και μετά; Μεταπτυχιακό θα σου πουν οι περισσότεροι. Χωρίς μεταπτυχιακό δεν είσαι τίποτα σήμερα. Σύμφωνοι, μεταπτυχιακό. Δυο χρόνια εξειδίκευση και μετά θα μπορείς να στοχεύσεις αρκετά ψηλά. Ναι, αλλά πού; Μα στο εξωτερικό θα σου πουν όλοι μ’ένα στόμα-μια φωνή. Στο εξωτερικό που έχει ευκαιρίες. Στην Ευρώπη που τα πανεπιστήμια είναι καλά οργανωμένα και, θα δεις, θα σου αρέσουν πολύ. Σκέψου και την Αμερική, που όλα είναι εύκολα και υπάρχουν εκεί δουλειές, να!

Και μετά, ξέρεις ε; Θα βρεις έναν καλό άνθρωπο να κάνετε οικογένεια, παιδάκια, θα φτιάξεις το σπίτι σου. Δε θα κλωτσήσεις τώρα τέτοιες ευκαιρίες για νοσταλγίες και συναισθηματισμούς. Εξάλλου, θα γυρίζετε πίσω για τις διακοπές, με τα αεροπλάνα όλα κοντά είναι πια. Και η Ελλάδα τι είναι; Μια χώρα για διακοπές. Λίγο ήλιο, λίγο θάλασσα και τ’αγόρι σου, τα κρασάκια σου, τις ταβέρνες σου. Όλα ωραία και καλά. Μια καλή δουλειά, ένας καλός μισθός, μια καλή οικογένεια, ένας μήνας καλές διακοπές. Τι άλλο θες;

Και τόλμα εσύ μετά να αρθρώσεις το «όχι» σου. Τόλμα να αναγγείλεις ότι εσύ τα έχεις γυρίσει από ‘δω, τα έχεις κοιτάξει από ‘κει, τα έχεις βάλει κάτω και τους έβγαλες τα μάτια πριν σου βγουν τα δικά σου και κατέληξες. Κατέληξες ότι θες να μείνεις εδώ. Όχι, δεν υπάρχει μα και μου. Δεν κλωτσάς την ευκαιρία να διαπρέψεις στο εξωτερικό. Δεν αμφιβάλεις ότι τα πανεπιστήμια είναι καλύτερα από τα δικά μας. Δεν αμφιβάλεις ότι οι ευκαιρίες είναι πολλές. Βλέπεις γύρω σου, δε ζεις σε γυάλα.

Αλλά, να. Εσένα στη ζωή σου μετράνε πιο πολύ κάποια άλλα πράγματα από το να βρεις μια καλοπληρωμένη δουλειά για να ανοίξεις σπίτι. Καλά, ας μην πεις τώρα ότι δε θες καν να ανοίξεις σπίτι, άστο αυτό για άλλον καβγά. Αλλά η ζωή σου όλη, τα όνειρά σου είναι εδώ. Όχι, δεν εννοείς ότι φοβάσαι να φύγεις από το σπίτι της μαμάς και του μπαμπά. Κάθε άλλο. Περιμένεις πώς και πώς να έρθει η ώρα που θα μπορέσεις να το κάνεις αυτό.

Εννοείς πως για σένα οι φίλοι σου που είναι εδώ δεν είναι άγκυρες που σε τραβάνε πίσω. Είναι ένα από τα σημαντικότερα πράγματα της ζωής σου. Δε θέλεις να γίνετε πρόσωπα του skype. Και το λίγο ήλιος, λίγο θάλασσα δεν είναι καθόλου αστείο πράγμα. Γέννημα θρέμμα μεσογειακός άνθρωπος σε βάθος δέκα γενιών πώς να ζήσει κάτω από τη βροχή που πέφτει μουχλιασμένα για κάνα μήνα;

Σε κοιτούν με ανασηκωμένα φρύδια. Αλήθεια τώρα, το επιχείρημά σου είναι ο καιρός; Το επιχείρημά σου είναι ότι δε θέλεις να πάθεις κατάθλιψη από τη σκοτεινιά και να βγαίνεις να φωτοσυνθέσεις στερημένα κάθε φορά που συναντάς ήλιο. Δε θέλεις να περνάς την κάθε μέρα, μήνας μπαίνει, μήνας βγαίνει στη λίγο καλύτερη δουλειά με το λίγο καλύτερο μισθό για να χάσεις όλα τα υπόλοιπα. Κι ας είσαι σ’ ένα καλύτερα οργανωμένο κράτος, πιο σταθερό, με πιο σίγουρο μέλλον.

Πώς να εξηγήσεις ότι το κεφάλι σου είναι τόσο ξερό που πιστεύεις ότι μεγαλύτερο καλό κάνεις μένοντας εδώ τη στιγμή που όλοι φεύγουν; Ότι όσοι μείνουν πίσω είναι αυτοί που, τελικά, θα τραβήξουν μπροστά; Πώς να εξηγήσεις ότι έχει σφηνωθεί μέσα σου η ιδέα ότι μια καλή δουλειά με έναν καλό μισθό δεν είναι ο σκοπός και οι αξίες της ζωής; Ότι αυτά που κοστολογείς εσύ ως σημαντικά, απλώς δεν κοστολογούνται; Πως η ζωή που έχτισες εδώ κι όλα όσα στριφογυρνάνε μαζί της δεν έχεις καμιά όρεξη να τα αλλάξεις για άλλα πιο καλοπληρωμένα;

Πώς να εξηγήσεις ότι για σένα το εξωτερικό θα είναι μια απλή γνωριμία με απώτερο σκοπό σου να γυρίσεις πίσω και να το παλέψεις εδώ; Ότι τα όνειρά σου τα έσπειρες και φύτρωσαν κάτω από τον ήλιο και με την αρμύρα της θάλασσας, μέσα στις ζέστες και την ανοργανωσιά;

Γι’ αυτό σου λέω, μην εξηγήσεις. Χαμογέλα με νόημα και ταυτόχρονα σήκωσε τα μανίκια και βάλε μπρος τα σχέδιά σου. Με ανοιχτά μυαλά και μάτια για τις συμβουλές που χρειάζεσαι, αλλά και με τα όνειρα και τις σκέψεις σου δικές σου και ολοζώντανες. Γιατί σκοπός της ζωής μας είναι να πεθάνουμε ευτυχισμένοι, όχι απλώς καλοπληρωμένοι.

Συντάκτης: Νεφέλη Αρδίττη

Επιμέλεια κειμένου: Κατερίνα Καλή

__________________

http://www.pillowfights.gr/lemonada-me-pagakia/epilegoyme-na-mi-fygoyme-gia-to-eksoteriko-kai-na-palepsoume-edw/

Έρευνα του BBC: Πόσο κοστίζει ένα πτυχίο στην Αγγλία; Όταν για να σπουδάσεις πρέπει να πουλήσεις ακόμα και το κορμί σου…

Δημήτρης Κ. Τζανακάκης

ΡΕΘΥΜΝΟ

Αγγλία: όταν για να σπουδάσεις πρέπει να πουλήσεις ακόμα και το κορμί σου…// (Δεν συμβαίνει φυσικά μόνο στην Αγγλία!... H φανταχτερή βιτρίνα της ...πολιτισμένης Ευρώπης, ο καλογυαλισμένος κόσμος των "αγορών", κρύβει και σκεπάζει ένα τέρας!.. Κι όταν δεν μας ενοχλεί το τέρας, τότε αρχίζουμε να του μοιάζουμε... Πάλι έχει δίκιο ο ποιητής... κι ας ήταν συνθέτης! 

-Δ.Τζ.)

 Της Κάτιας Κλείτσα*

Πόσο κοστίζει ένα πτυχίο στην Αγγλία; Για όσους/ες αντέχουν να πληρώσουν, το κόστος είναι μέχρι και 9000 λίρες τον χρόνο για δίδακτρα συν το κόστος σίτισης, στέγασης κλπ. Για τα πιο αδύναμα οικονομικά στρώματα όμως, το κόστος δε μπορεί να υπολογιστεί, αφού ξεφεύγει από το οικονομικό και μετατρέπεται σε σωματικό και ψυχολογικό κόστος.

Η έρευνα έγινε από το BBC και μας αφήνει για μία ακόμα φορά σοκαρισμένους και οργισμένους: Ιδιοκτήτες διαμερισμάτων «νοικιάζουν» στις/ους πιο φτωχές/ους φοιτήτριες/ες τα διαμερίσματά τους με αντάλλαγμα την σεξουαλική συνεύρεση! Αν λοιπόν σκοπεύετε να σπουδάσετε στην Αγγλία και αναζητήσετε στο διαδίκτυο αγγελίες για ενοικίαση διαμερίσματος, είναι πιθανό να «πέσετε» σε αγγελίες που ευθαρσώς και χωρίς καμία αναστολή θα αναζητούν νέα (κυρίως) κορίτσια αλλά και αγόρια που θα προσφέρουν τα σώματά τους στους ιδιοκτήτες ώστε να μην πληρώσουν ενοίκιο.

Δεν υπάρχει νόμος που να το απαγορεύει κι έτσι, οι ιδιοκτήτες δεν έχουν κανένα λόγο να κρύβουν αυτό που αναζητάνε: «Ένα ανοιχτόμυαλο, σέξι και άτακτο κορίτσι», «Γυναίκα κάτω των 35 με όμορφα πόδια», ενώ οι …ενδιαφερόμενες μπορούν να απαντήσουν στην αγγελία στέλνοντας φωτογραφία, ηλικία, όνομα και προαιρετικά την εθνικότητα τους!

Η μαρτυρία φοιτήτριας που αναγκάστηκε να δεχτεί τους όρους του ιδιοκτήτη, είναι χαρακτηριστική για την οδύνη, την ταπείνωση και το ψυχικό τραύμα που προκαλεί η εκμετάλλευση των πιο φτωχών φοιτητριών:

«Δεν είχα ιδέα πού έμπλεκα. Με πήγε στο σαλόνι του, μου έβαλε να πιω, μετά πήγαμε κατευθείαν πάνω για να το κάνουμε. Έκανε ό,τι ήθελε, και το έκανε με δύναμη. Εγώ απλά δεν αντιδρούσα»,

για να συνεχίσει:

«Πιεζόμουν για να τον κρατώ ικανοποιημένο, επειδή αν δεν είναι ικανοποιημένοι μαζί σου, τότε μπορεί να συμβεί οτιδήποτε. Μπορούν βασικά να έρθουν και να σου πουν “θέλω σεξ τώρα” και δεν έχεις στην πραγματικότητα επιλογή, επειδή ξέρεις πως είναι το σπίτι τους και θέλεις να παραμείνεις εκεί».

Αλλά και οι δηλώσεις ιδιοκτητών διαμερισμάτων είναι χαρακτηριστικές του πόσο ευτελή θεωρούν τα ανθρώπινα σώματα και τις ψυχές:

«Είναι μια win – win συμφωνία»

«Δεν υπάρχει καταναγκασμός. Γνωρίζουν τους κανόνες και είμαι ο τελευταίος άνθρωπος που θα εκμεταλλευόμουν άλλους ανθρώπους»

Σύμφωνα λοιπόν με τον συγκεκριμένο, δεν υπάρχει εκμετάλλευση, εφόσον υπάρχει συμφωνία και από τις δύο πλευρές!

Με την ίδια λογική βέβαια, δεν υπάρχει εκμετάλλευση από τον εργοδότη προς έναν χαμηλά αμειβόμενο εργαζόμενο, αφού έχει συμφωνήσει στον χαμηλό του μισθό, δεν υπάρχει εκμετάλλευση από έναν μαυραγορίτη προς τον αγοραστή, αφού συμφωνεί στην υψηλή τιμή του προϊόντος, γενικά, δεν αποτελεί εκμετάλλευση το να πατάς πάνω στις ανάγκες και την ανέχεια ενός ανθρώπου, για προσωπικό σου όφελος! Αλλά για έναν άνθρωπο που αγοράζει σεξ για ένα δωμάτιο, όλα αυτά αποτελούν μάλλον «ψιλά γράμματα».

Την ίδια ώρα, δεν είναι καθόλου τυχαίο που η πλειοψηφία των ιδιοκτητών που ανταλλάσσουν τα διαμερίσματά τους για σεξ είναι άντρες και τα θύματα γυναίκες, αφού το γυναικείο σώμα θεωρείται και αντιμετωπίζεται καθημερινά σαν εμπόρευμα, από την χρήση του σε διαφημίσεις κλπ μέχρι την πορνεία και το trafficking. Σε μία κοινωνία που διδάσκεται να εκμεταλλεύεται και να βγάζει κέρδος χρησιμοποιώντας τις γυναίκες σαν σκεύη (άλλοτε ηδονής. άλλοτε γενικής χρήσεως), οι ιδιοκτήτες των διαμερισμάτων που αναζητούν σεξ αποτελούν την πιο αρρωστημένη εκδοχή της εκμετάλλευσης που υφίστανται οι γυναίκες στην ζωή τους.

Αλλά όλη αυτή η αρρώστια, είναι αποτέλεσμα του αρρωστημένου συστήματος στο οποίο ζούμε. Συστήματος που αφενός μετατρέπει την μόρφωση και την εκπαίδευση σε ένα ακόμα εμπόρευμα για τους έχοντες και κατέχοντες, αφετέρου ζει και αναπνέει από την εκμετάλλευση των εργαζομένων και των φτωχών από τους πλούσιους. Συστήματος που έχοντας εκτοξεύσει τις τιμές των ακινήτων λόγω κερδοσκοπίας των χρηματιστηρίων, αναγκάζει τους φτωχούς να ζουν στο περιθώριο ή να πουλάνε το σώμα τους με αντάλλαγμα ένα δωμάτιο. Την στιγμή που υπάρχουν εκατομμύρια κενές κατοικίες. Και ζούμε στον αιώνα της προόδου…

Ο αγώνας λοιπόν για να σταματήσει η εκμετάλλευση των φτωχών φοιτητριών, συμβαδίζει με τον αγώνα για δημόσια και δωρεάν παιδεία αλλά και με τον αγώνα για την ανατροπή του καπιταλιστικού συστήματος που μετατρέπει σώματα και ψυχές σε αναλώσιμα είδη προς κέρδος και ευχαρίστηση.

_______
Από net.xekinima.org
Πηγές:
http://www.dailymail.co.uk/…/Rogue-landlords-offering-sex-r…
http://tvxs.gr/…/noikiazoyn-diamerismata-me-antallagma-seks…

Ο Καντ για την πειθαρχία και τα καθήκοντα της αγωγής των παιδιών

Γράφει ο Δημήτρης Τζήκας

Σύμφωνα με τον Γερμανό φιλόσοφο και παιδαγωγό Ιμμάνουελ Καντ, η αγωγή οφείλει:

-Να πειθαρχήσει τον άνθρωπο. «Πειθαρχείν» σημαίνει να προστατεύει τον άνθρωπο, ώστε το «ζωώδες» να μην αποβαίνει σε βλάβη του «ανθρώπινου» στοιχείου, τόσο στο «άτομο», όσο και στον «κοινωνικό άνθρωπο.» Επομένως, «πειθαρχία είναι απλώς η εξημέρωση της αγριότητας.» (παρ. 18)

Ο άνθρωπος έχει δύο δυνατότητες: ή απλώς να ασκηθεί, να διαπλασθεί και να εκπαιδευτεί «μηχανικώς» ή «να διαφωτιστεί πραγματικά»

– Να διαπλάσει τον άνθρωπο· η διάπλαση περιλαμβάνει τη μόρφωση και την εκπαίδευση· χάρη στην εκπαίδευση ο άνθρωπος αποκτά «δεξιότητα», δηλαδή την ικανότητα να επιδιώξει και να επιτύχει οποιονδήποτε σκοπό· η δεξιότητα «καθ’ εαυτήν» δεν προσδιορίζει κανέναν συγκεκριμένο σκοπό, ο σκοπός εξαρτάται από τις «περιστάσεις». Κάποιες δεξιότητες, συνεχίζει ο Καντ είναι καλές για κάθε περίπτωση, όπως λόγου χάρη η ανάγνωση και η γραφή, ενώ άλλες, είναι χρήσιμες για συγκεκριμένους σκοπούς· λ.χ. η μουσική χρειάζεται για να μας κάνει αξιαγάπητους (αξιέραστους)· λόγω του πλήθους των σκοπών που μπορεί να θέσει ο άνθρωπος, οι δεξιότητες είναι ατέλειωτες. Ο άνθρωπος, για να γίνει συνετός, πρέπει να «προσαρμόζεται» στην ανθρώπινη κοινωνία, ώστε να έχει επιρροή και να είναι αξιαγάπητος· η μόρφωση αυτού του είδους καλείται «πολιτισμός»· για να γίνει λοιπόν ο άνθρωπος πολιτισμένος «απαιτούνται τρόποι, ευγένεια και κάποια σύνεση, η οποία μας επιτρέπει να μεταχειριζόμαστε όλους τους ανθρώπους για τους δικούς μας σκοπούς· ωστόσο, οφείλουμε να επιλέγουμε τους «καλύτερους σκοπούς», αυτούς που ωφελούν την ανθρωπότητα ως σύνολο· οι τρόποι της ευγένειας ρυθμίζονται ανάλογα «με την ευμετάβλητη καλαισθησία» της εποχής (λ.χ. κοσμικές τελετές). (παρ. 18)

Οφείλουμε, λέει ο Καντ, να δώσουμε προσοχή στην «ηθικοποίηση»· ο άνθρωπος δεν πρέπει μόνον να είναι ικανός να επιδιώκει παντοειδείς σκοπούς· χρειάζεται ν’ αποκτήσει τη «συναίσθηση», ότι οφείλει να επιλέγει πάντα τους καλούς σκοπούς: «..είναι δε καλοί σκοποί αυτοί που αναγκαία επικροτούνται από τον καθένα χωριστά και θα μπορούσαν ταυτόχρονα να είναι σκοποί για τον καθένα.» (παρ. 18)

Ο άνθρωπος έχει δύο δυνατότητες: ή απλώς να ασκηθεί, να διαπλασθεί και να εκπαιδευτεί «μηχανικώς» ή «να διαφωτιστεί πραγματικά»· μπορούμε να εκπαιδεύσουμε τους ανθρώπους, όπως τα σκυλιά ή τους ίππους, αλλά η μηχανική εκπαίδευση, ας την πούμε η «εκμάθηση δεξιοτήτων», ουδόλως είναι «μόρφωση» Το βασικό και απαιτητικό ζήτημα για τον Καντ είναι «να μάθουν τα παιδιά να σκέφτονται», να είναι δηλαδή σε θέση να κατανοήσουν τις «αρχές», από τις οποίες προέρχεται «πάσα πράξις». (παρ. 19)

Στην «ιδιωτική εκπαίδευση», η «ηθικοποίηση» των παιδιών παραμελείται και αφήνεται συνήθως στους ιερείς. Ωστόσο, πρέπει νηπιόθεν τα παιδιά να μάθουν ν’ αποστρέφονται το «κακό», όχι μόνο επειδή το απαγορεύει ο Θεός, αλλά επειδή είναι από μόνο του (καθ’ αυτό) αποτρόπαιο· διαφορετικά, οι άνθρωποι θα κατέληγαν στη σκέψη ότι θα μπορούσαν και να πράξουν «το κακό», όπως το έπρατταν πάρα πολλοί πριν την απαγόρευση, και ο Θεός θα μπορούσε να κάνει «μία εξαίρεση.» Κατά τον Καντ, η ελευθερία του ανθρώπου να επιλέξει το «καλό», ταυτίζεται σχεδόν με τη βούληση του πανάγαθου Θεού: «Ο Θεός είναι το αγιότατο των όντων και θέλει μόνον ότι είναι καλό· επιθυμεί δε να ασκούμε την αρετή λόγω της εσωτερικής αξίας της, και όχι επειδή ο ίδιος το θέλησε.» (παρ. 19)

Πρέπει πρώτα να ιδρύσουμε «πειραματικά σχολεία» και στη συνέχεια «πρότυπα»· η αγωγή χρειάζεται να στηρίζεται βέβαια σε «αρχές», δεν πρέπει όμως να είναι «απλός ορθολογισμός» αλλά και κάποιου είδους «μηχανισμός», ανοιχτός σε βελτιώσεις που θα προκύψουν με βάση την πειραματική επιστημονική μέθοδο. Τα πρότυπα σχολεία που λειτουργούσαν εκείνη την εποχή στην Αυστρία ήταν «τυφλοί μηχανισμοί»· τα υπόλοιπα ιδρύματα όφειλαν να λειτουργούν σύμφωνα με το «υπόδειγμα», ενώ απέφευγαν ακόμη και να προσλαμβάνουν δασκάλους που δεν αποφοίτησαν από τις τάξεις τους. Με τέτοιους περιορισμούς ήταν αδύνατο να προκύψει κάτι καλό: «Συνήθως βεβαίως φαντάζονται, ότι τα πειράματα σχετικά με την αγωγή ουδόλως είναι αναγκαία, και ότι θα μπορούσαμε δια του λογικού και μόνον να κρίνουμε αν ένα πράγμα θα είναι καλό ή κακό. Όμως, πολύ πλανώνται ως προς αυτό· η πείρα μάς διδάσκει ότι πολύ συχνά οι απόπειρές μας είχαν αποτελέσματα εντελώς αντίθετα απ’ αυτά που προσδοκούσαμε.» Χωρίς  πειράματα, «ουδεμία γενιά ανθρώπων μπορεί να χαράξει ένα πλήρες σχέδιο αγωγής.» Η μόνη πειραματική σχολή που άνοιγε νέους δρόμους ήταν το Ινστιτούτο του Ντεσσσάου, το οποίο ιδρύθηκε το 1774 στο δουκάτο Άνχαλτ-Ντεσάου· παρά τις αδυναμίες του, ήταν το μόνο σχολείο που επέτρεπε στους δασκάλους να εργάζονται με «δικές τους μεθόδους και προγράμματα», να συζητούν και να συνεργάζονται· επιπλέον, το σχολείο βρισκόταν σε σταθερή επικοινωνία με πολλούς εξέχοντες παιδαγωγούς της Γερμανίας. (παρ. 20)

Ο άνθρωπος έχει δύο δυνατότητες: ή απλώς να ασκηθεί, να διαπλασθεί και να εκπαιδευτεί «μηχανικώς» ή «να διαφωτιστεί πραγματικά»· μπορούμε να εκπαιδεύσουμε τους ανθρώπους, όπως τα σκυλιά ή τους ίππους, αλλά η μηχανική εκπαίδευση, ας την πούμε η «εκμάθηση δεξιοτήτων», ουδόλως είναι «μόρφωση» Το βασικό και απαιτητικό ζήτημα για τον Καντ είναι «να μάθουν τα παιδιά να σκέφτονται», να είναι δηλαδή σε θέση να κατανοήσουν τις «αρχές», από τις οποίες προέρχεται «πάσα πράξις».

Η αγωγή περιλαμβάνει την «περίθαλψη» και τη «μόρφωση»· η τελευταία διακρίνεται σε:

– «αρνητική μόρφωση» ή «πειθαρχία», η οποία απλώς αποτρέπει τα σφάλματα.

– «θετική μόρφωση» ή αλλιώς «εκπαίδευση» και «καθοδήγηση»· καθοδήγηση είναι «η χειραγώγηση κατά την εφαρμογή όσων διδάχτηκαν»· από  αυτό προκύπτει και η διαφορά μεταξύ του καθηγητή και του παιδαγωγού: ο πρώτος είναι «διδάσκαλος», ο δεύτερος είναι «οδηγός»· ο ένας διδάσκει «μόνο για το σχολείο», ο άλλος διδάσκει «για τη ζωή». (παρ. 21)

Η αγωγή είναι ιδιωτική ή δημόσια· η δημόσια εκπαίδευση οφείλει να ενώνει την «παιδεία» και την «ηθική διάπλαση». H «εφαρμογή των παραγγελμάτων» της δημόσιας αγωγής επαφίεται στην «ιδιωτική». Ο Καντ δεν χρησιμοποιεί σταθερή ορολογία: ως «ιδιωτική» πρέπει εδώ να εννοήσουμε μάλλον την αγωγή που παρέχεται στον χώρο του ευρύτερου οικογενειακού περιβάλλοντος· η «δημόσια» εκπαίδευση ασκείται σε σχολεία ή αλλιώς «εκπαιδευτικά ινστιτούτα» και έχει στόχο «να προκαλέσει καλή ιδιωτική αγωγή». Ωστόσο, στα χρόνια του Καντ, τα εκπαιδευτικά ιδρύματα δεν είναι πολλά και ο αριθμός των μαθητών τους δεν μπορεί να είναι «μέγας», αφού είναι «δαπανηρότατα»· όπως συνέβαινε και με τα οπλοστάσια ή τα νοσοκομεία, «τα απαιτούμενα οικοδομήματα και οι μισθοί των διευθυντών, των επιτηρητών και των υπαλλήλων απορροφούν ήδη το ήμισυ των χρημάτων που διατίθενται»· κατά τον Καντ, «αν τα χρήματα αυτά αποστέλλονταν στις οικίες των φτωχών, θα βελτιωνόταν σημαντικά η κατάστασή τους.» (παρ. 22) Γι’ αυτό άλλωστε «μόνον τα τέκνα των πλουσίων θα μπορούσαν να σταλούν σε τέτοιου είδους εκπαιδευτήρια.» Σκοπός των δημοσίων ινστιτούτων είναι «η τελειοποίηση της οικιακής αγωγής». (παρ. 23) Αν οι γονείς ή όσοι βοηθούν στην ανατροφή των παιδιών «ετύγχανον καλής αγωγής», οι δημόσιες δαπάνες για τα σχολεία θα ήταν περιττές.

Ενδεικτική βιβλιογραφία και πηγές

Εμμανουήλ Κάντιου, Περί Παιδαγωγικής, μετάφραση Ιωάννου Οικονομίδη, Αθήνα 1929. Τα χωρία του Καντ αποδίδονται στη νέα ελληνική γλώσσα, με βάση τη μετάφραση του Ι. Οικονομίδη. Οι παραπομπές γίνονται στις αντίστοιχες παραγράφους του βιβλίου.

* από Ερανιστής

"Πουλιά αποδημητικά" - Η πρώτη και μοναδική εφημερίδα γραμμένη από κορίτσια πρόσφυγες που κυκλοφορεί πανελλαδικά σε τρεις γλώσσες (ελληνικά, αγγλικά, φαρσί).

  Πουλιά αποδημητικά  

Κυκλοφορεί ΔΩΡΕΑΝ με την "Εφημερίδα των Συντακτών" του Σαββατοκύριακου 14-17 Απριλίου 2017.... αξίζει ειλικρινά να την διαβάσετε.... γιατί είναι γραμμένη από τα κορίτσια της διπλανής μας πόρτας!!! Πολλά συγχαρητήρια για αυτή την ωραία εκδοτική προσπάθεια της "Εφημερίδας των Συντακτών" να μας κάνει κοινωνούς στο μέγα θέμα της εποχής μας, "Η προσφυγιά με τα μάτια των εφήβων"......

Πάνος Α.

~~~~~~~

Η πρώτη και μοναδική εφημερίδα γραμμένη από κορίτσια πρόσφυγες που κυκλοφορεί πανελλαδικά σε τρεις γλώσσες (ελληνικά, αγγλικά, φαρσί).

Παιδιά που ενηλικιώθηκαν στον δρόμο της προσφυγιάς γράφουν για όσα είδαν, έζησαν και βιώνουν σήμερα· ύστερα από μήνες δουλειάς και τη συνεργασία δεκάδων ανθρώπων το όνειρό τους έγινε πραγματικότητα.

Τα κορίτσια γράφουν μεταξύ άλλων για το πώς αισθάνεται μια μουσουλμάνα στην Ευρώπη, για τις συνθήκες της ζωής τους στην Ελλάδα, για τις δράσεις που οργανώνονται στο κέντρο φιλοξενίας όπου μένουν. Μοιράζονται με τους αναγνώστες τα όνειρά τους, αλλά και αγαπημένες συνταγές από την πατρίδα τους.

Όπως οι ίδιες αναφέρουν στο editorial της εφημερίδας τους, «μπορεί σε κάποιος από εσάς αυτό το έντυπο να φαίνεται ενδιαφέρον, μπορεί κάποιους άλλους να τους προβληματίσει, για μας πάντως είναι ό,τι πιο πολύτιμο έχουμε αυτή τη στιγμή. Είναι γεμάτο λέξεις βγαλμένες μέσα από την καρδιά μας αλλά και φιλικά παράπονα για την καθημερινότητά μας στον χώρο όπου ζούμε».

Στα «Αποδημητικά πουλιά» η ματιά των κοριτσιών παρουσιάζεται αδιαμεσολάβητη, καθώς μόνες τους επέλεξαν τα θέματα και ήταν ελεύθερες να γράψουν ό,τι θέλουν.

Όπως αναφέρει ο διευθυντής της «Εφ.Συν.», Νικόλας Βουλέλης, «αυτό που θέλαμε να κάνουμε ήταν να ακουστεί η φωνή τους» καθώς «είναι η πρώτη φορά που κυκλοφορεί στην Ελλάδα από ελληνική εφημερίδα ένθετο κείμενο στα φαρσί».

Τι θα αποκομίσει όμως ο αναγνώστης διαβάζοντας την εφημερίδα; Ο Ν. Βουλέλης τονίζει ότι «εξοικειώνεται στοιχειωδώς, γιατί μέσα από ένα οκτασέλιδο δεν μπορεί να γίνει πλήρως, με μια πραγματικότητα η οποία είναι ανθρώπινη, είναι προσιτή. Δεν είναι άνθρωποι τέρατα ή τρομοκράτες. Εδώ μιλάμε για κορίτσια νέα που σκέφτονται, μιλάνε, αντιδρούν, ζουν και ονειρεύονται, όπως τα δικά μας με τη διαφορά ότι αυτά φοράνε μαντίλα».

_______________
http://www.efsyn.gr/arthro/ektaktos-tin-paraskeyi-me-tin-efsyn-dyo-xehoristes-prosfores

ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΕΣ ΚΑΙ ΕΥΧΕΣ

Lavrendios Dellasoudas

Εύχομαι  ΚΑΛΗ  ΑΝΑΣΤΑΣΗ και ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ,

ενώ  στους ήδη ευχηθέντες -καθοιονδήποτε τρόπο- αντευχόμενος

απευθύνω και τις θερμές μου ευχαριστίες,

προσθέτοντας για  όλους μας ανεξαιρέτως μια ακόμη ευχή:

Το φως τής Αναστάσεως να  φωτίζει  τον δρόμο που οδηγεί

στην Ισότητα δια τής αναλογικής συμπληρωματικότητας.

Με ιδιαίτερη εκτίμηση

Ομότιμος Καθηγητής Λαυρέντιος Γ. Δελλασούδας*

e-mail: lavdellas@ppp.uoa.gr

Η Φαινομενολογία έπαιξε καθοριστική σημασία στην ανάπτυξη του υπαρξισμού

Περί Φιλοσοφίας

Ζαν-Πωλ Σαρτρ, ο άνθρωπος που όρισε τη διανόηση του 20ού αιώνα

http://jean-p-sartre.blogspot.gr/2016/06/20.html

Η φαινομενολογία είναι φιλοσοφικό κίνημα το οποίο βασίζεται στην διερεύνηση των φαινομένων, δηλαδή των πραγμάτων που γίνονται αντιληπτά ενσυνείδητα μέσω των αισθήσεων, και όχι στην ύπαρξη οποιουδήποτε πράγματος «αυτού καθ' εαυτό», ευρισκόμενου πέρα από τα όρια της ανθρώπινης συνειδητότητας.

Με σημείο εκκίνησης την εμπειρία των φαινομένων (αυτό που αποτυπώνεται ως συνειδητή εμπειρία), επιχειρεί να εξαγάγει τα θεμελιώδη χαρακτηριστικά της αντιληπτικής διαδικασίας και την οντότητα των εμπειριών μας. Έλκει την καταγωγή του απο τη Σχολή του Μπρεντανό, και το έργο του φιλόσοφου του 20ου αιώνα Έντμουντ Χούσερλ. H φαινομενολογική σκέψη έπαιξε καθοριστική σημασία στην ανάπτυξη του υπαρξισμού στη Γαλλία και τη Γερμανία, όπως είναι φανερό στο έργο του Ζαν-Πωλ Σαρτρ,[φωτό επάνω] του Μωρίς Μερλώ-Ποντύ και του Μάρτιν Χάιντεγκερ.

Ιστορικό

Ο όρος φαινομενολογία έχει χρησιμοποιηθεί αρκετές φορές στην ιστορία της φιλοσοφίας.

• Christoph Friedrich Oetinger στη μελέτη του "θεϊκού συστήματος σχέσεων».
• Γιόχαν Χάινριχ Λάμπερτ (μαθηματικός, φυσικός και φιλόσοφος) για τη θεωρία των φαινομένων στα οποία βασίζεται η εμπειρική γνώση.
• Ιμμάνουελ Καντ για τον ίδιο σκοπό.
• Γκέοργκ Βίλχελμ Φρήντριχ Χέγκελ στη Φαινομενολογία του Πνεύματος, όπου ο όρος αναφέρεται σε μία ορθολογική μελέτη του τρόπου αντίληψης.
• Έντμουντ Χούσερλ, ο οποίος την επαναπροσδιόρισε ως ένα είδος περιγραφικής ψυχολογίας και αργότερα ως επιστημολογικό, θεμελιωτικό οντολογικό κλάδο.
• Καρλ Στουμφ, ο οποίος τη χρησιμοποιεί για να αναφερθεί σε μια οντολογία με αισθητηριακό περιεχόμενο.

Σήμερα η χρήση του όρου αναφέρεται συνήθως στο έργο του Χούσερλ.

Ο Χούσερλ και η καταγωγή της φαινομενολογίας

Ο Χούσερλ εξήγαγε πολλές σημαντικές αρχές που έχουν κεντρικό ρόλο στη φαινομενολογία απο το έργο και τις διαλέξεις των δασκάλων του, φιλοσόφων και ψυχολόγων Φραντς Μπρεντάνο και Καρλ Στουμφ. Ίσως το πιο σημαντικό στοιχείο που ο Χούσερλ υιοθέτησε απο τον Μπρεντάνο είναι η προθετικότητα, η ιδέα ότι το κεντρικό χαρακτηριστικό της συνείδησης είναι ότι έχει πάντα πρόθεση, ότι αναφέρεται κάπου. Αν και συνήθως η ιδέα αυτή απλοποιείται σαν σκοπιμότητα, ή στην απαραίτητη ύπαρξη μίας σχέσης μεταξύ νοητικών πράξεων και εξωτερικού κόσμου, ο Μπρεντάνο την όρισε σαν το κύριο χαρακτηριστικό των νοητικών φαινομένων. Κάθε νοητικό φαινόμενο, κάθε ψυχολογική πράξη έχει ένα περιεχόμενο και κατευθύνεται σε ένα αντικείμενο (το αντικείμενο του φαινομένου ή της πράξης). Π.χ. κάθε πίστη ή επιθυμία έχει ως αντικείμενο μία πεποίθηση ή ένα επιθυμητό. Η ιδιότητα του έχοντος προθετικότητα είναι καθοριστική για τη διάκριση των φυσικών φαινομένων από τα ψυχικά φαινόμενα, επειδή τα φυσικά φαινόμενα δεν έχουν καμία προθετικότητα.

Κάποια χρόνια μετά τη δημοσίευση του πιο σημαντικού του έργου, Λογικές Διερευνήσεις (Logische Untersuchungen, πρώτη έκδοση 1900-1901), ο Χούσερλ οδηγήθηκε στη διάκριση μεταξύ της πράξης της συνείδησης (νόηση) και των φαινομένων στα οποία η νόηση κατευθύνεται (νοήματα). Οντολογική γνώση θα ήταν δυνατή μόνο μέσω της αναστολής όλων των υποθέσεων και a priori δεκτών αξιωμάτων για την ύπαρξη εξωτερικού κόσμου. Τη διαδικασία αυτή, που βρισκόταν στον αντίποδα του παραδοσιακού γνωσιολογικού ορθολογισμού, την ονόμασε εποχή (epoché). Έτσι η φαινομενολογία αναδυόταν ως μία αντικειμενική, επιστημονική μέθοδος εξέτασης της συνείδησης και των περιεχομένων της. Ο Χούσερλ πίστευε ότι το σύνολο της φιλοσοφίας θα μπορούσε να στηριχθεί πάνω στο οικοδόμημα της φαινομενολογίας.

Ο Χούσερλ, αργότερα επικεντρώθηκε στις ιδανικές, θεμελιώδεις δομές της συνείδησης. Καθώς ήθελε να αποκλείσει κάθε υπόθεση για την ύπαρξη εξωτερικών αντικειμένων, εισήγαγε τη μέθοδο της φαινομενολογικής αναγωγής για να τις απαλείψει. Αυτό που απέμεινε είναι το καθαρό υπερβατικό εγώ, σε αντιπαράθεση με το συμπαγές εμπειρικό εγώ. Τώρα η υπερβατική φαινομενολογία είναι η μελέτη των βασικών δομών που απομένουν στην καθαρή συνείδηση: αυτό ισοδυναμεί με τη μελέτη των νοημάτων και των σχέσεων μεταξύ τους.^[1]

Η φαινομενολογία του Χάιντεγκερ και οι διαφορές με αυτή του Χούσερλ

Ενώ η πεποίθηση του Χούσερλ ήταν ότι η φιλοσοφία είναι ένας επιστημονικός τομέας που πρέπει να θεμελιωθεί σε μια φαινομενολογία που γίνεται κατανοητή ως επιστημολογία, ο Χάιντεγκερ άλλαξε ριζικά την άποψη αυτή. Σύμφωνα με τον Χάιντεγκερ, η φιλοσοφία δεν είναι σε καμία περίπτωση ένας επιστημονικός τομέας, αλλά πιο θεμελιώδης από την ίδια την επιστήμη. Συνακόλουθα, αντί της φαινομενολογίας ως θεμελιωτικής μελέτης, την θεώρησε ως μεταφυσική οντολογία: «η ύπαρξη είναι το ορθό και μόνο θέμα της φιλοσοφίας», έγραψε. Ενώ για τον Χούσερλ στην εποχή η ύπαρξη εμφανίστηκε μόνο σαν απόρροια της συνείδησης, για τον Χάιντεγκερ η ύπαρξη είναι το αρχικό σημείο. Ενώ για τον Χούσερλ πρέπει να αποστασιοποιηθούμε από κάθε συμπαγή καθορισμό του εμπειρικού εγώ, για να μπορούμε να κατευθυνθούμε στο πεδίο της καθαρής συνείδησης, ο Χάιντεγκερ υποστηρίζει ότι «οι πιθανότητες και ο προορισμός της φιλοσοφίας είναι δεμένα στενά με την ανθρώπινη ύπαρξη, και ως εκ τούτου, με την προσωρινότητα και την ιστορικότητα».

Δείτε επίσης

• Σκοτεινό Αστέρι (ταινία 1974)

Πηγές

• The Concise Oxford Dictionary of Literary Terms, Chris Baldick, 2001, Oxford University Press.

Παραπομπές

1. Άλμα πάνω↑ Παπαδόπουλος Παναγιώτης Σ., «Ιστορία και οντολογία της φύσης στη φαινομενολογία του E. Husserl», Λεβιάθαν 5 (1989), 107-115.

Βιβλιογραφία

• Παπαδόπουλος Παναγιώτης Σ., «Ιστορία και οντολογία της φύσης στη φαινομενολογία του E. Husserl», Λεβιάθαν 5 (1989), 107-115.
• Spiegelberg, Herbert: «Φαινομενολογία». Μετάφρ. Ζηνοβία Δρακοπούλου. Εποπτεία 82 (1983), 769-771.
• Δήμου-Τζαβάρα, Αναστασία, «Η φαινομενολογική μέθοδος από τον Husserl στον Heidegger”. Ζήνων 13-17 (1992-1996), 185-190.
• Biemel, Walter, «Ἡ φαινομενολογία τοῦ E. Husserl » , Ἐποπτεία, 17 (1977), σσ. 629-632
• Diemer, Alwin, «Ἡ φαινομενολογία καὶ ἡ ἰδέα τῆς φιλοσοφίας ὡς αὐστηρῆς ἐπιστήμης » , Δευκαλίων, 12 (1974), σσ. 482-504
• Farber, Marvin, Φαινομενολογία. Οἱ σημερινές της διαστάσεις καὶ ἡ σχέση αὐτῆς πρὸς τὴν ψυχολογία, τὴν ψυχιατρική, τὸν Ὑπαρξισμὸ καὶ ἄλλες φιλοσοφικὲς κινήσεις, Ἀθήνα, Γρηγόρη, 1970

Άλλοι  σύνδεσμοι

Newsletter of Phenomenology (online-newsletter)
Studia Phaenomenologica ISSN 1582-5647

__________

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Γερμανοί μαθητές, μετά τις διαδοχικές επισκέψεις στο ναό του Επικούρειου Απόλλωνα στις Βάσσες, στον αρχαιολογικό χώρο και στο μουσείο των Δελφών και στον αρχαιολογικό χώρο και στο μουσείο της αρχαίας Κορίνθου

ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΑΡΧΑΙΑΣ ΚΟΡΙΝΘΟΥ

 

χριστινα παπαλαμπρου 

Τον αρχαιολογικό χώρο της αρχαίας Κορίνθου και το Aρχαιολογικό Mουσείο επισκέφτηκαν σήμερα Τρίτη 4 Απριλίου 2017 μαθητές του γυμνασίου Σλήμαν της πόλης Φυρθ της Γερμανίας και του 2ου γυμνασίου Ξυλοκάστρου.

Οι Γερμανοί μαθητές, μετά τις διαδοχικές επισκέψεις στο ναό του Επικούρειου Απόλλωνα στις Βάσσες, στον αρχαιολογικό χώρο και στο μουσείο των Δελφών και στον αρχαιολογικό χώρο και στο μουσείο της αρχαίας Κορίνθου, θα επιστρέψουν στη χώρα τους χορτασμένοι από πνευματική τροφή από τον αρχαιοελληνικό πολιτισμό και θα αποτελέσουν τους καλύτερους πρεσβευτές της Ελλάδος.

Γνωρίζετε τον αρχαιολογικό χώρο και το μουσείο της αρχαίας Κορίνθου;

ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΑΡΧΑΙΑΣ ΚΟΡΙΝΘΟΥ

Στις συλλογές του Αρχαιολογικού Μουσείου περιλαμβάνονται:

Ευρήματα προϊστορικών χρόνων από την ευρύτερη περιοχή της Αρχαίας Κορίνθου, 

Ευρήματα γεωμετρικών- αρχαϊκών - κλασικών - ελληνιστικών χρόνων, 

Ευρήματα ρωμαϊκών - βυζαντινών χρόνων από την ρωμαϊκή και την μετέπειτα βυζαντινή πόλη, καθώς και από την εποχή Φραγκοκρατίας,

Ευρήματα από το Ιερό του Ασκληπιού και το παρακείμενο πρωτοχριστιανικό νεκροταφείο της πόλης (Αίθουσα Ασκληπιείου) 

Συλλογή ρωμαϊκών γλυπτών, ελληνικών και λατινικών επιγραφών στο Αίθριο του Μουσείου, καθώς και τεκμήρια της παρουσίας της κοινότητας των Ιουδαίων στην ρωμαϊκή πόλη. Ευρήματα από τις κορινθιακές κώμες και τα ιερά, καθώς και οι δίδυμοι Κούροι του νεκροταφείου της αρχαίας Τενέας.

_______________

http://odos-marathona.blogspot.gr/