Αντισυνταγματικές έκρινε το ΣτΕ τις περικοπές αποδοχών των καθηγητών ΑΕΙ

   ΕΙΔΗΣΕΙΣ   

Η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ) με την υπ' αριθμ. 4741/2014 απόφασή της έκρινε αντισυνταγματικές τις περικοπές των αποδοχών και των επιδομάτων που έγιναν στους καθηγητές των Πανεπιστημίων και γενικότερα στα μέλη του Διδακτικού Ερευνητικού Προσωπικού (ΔΕΠ) των Ανωτάτων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων.

Παράλληλα, σύμφωνα με την Ολομέλεια, η επίμαχη απόφαση έχει εφαρμογή για όλους τους Πανεπιστημιακούς καθηγητές, κ.λπ. από σήμερα που δημοσιεύθηκε και δεν έχει αναδρομική εφαρμογή για το σύνολο της πανεπιστημιακής κοινότητας. Αναδρομική εφαρμογή από 1.8.2012 έχει η επίμαχη απόφαση μόνο για τους τρεις καθηγητές του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών που είχαν προσφύγει στην Δικαιοσύνη.

Τρία μέλη του ΔΕΠ ζητούσαν με την προσφυγή τους να κηρυχθούν αντισυνταγματικές οι μειώσεις που επέφερε στις αποδοχές τους αναδρομικά ο νόμος 4093/2012 (Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2013−2016) και η από 14.11.2012 απόφαση του αναπληρωτή υπουργού Οικονομικών.

Οι καθηγητές υποστήριζαν ότι οι αποδοχές τους μετά και τις προηγούμενες αλλεπάλληλες μειώσεις (βάση προγενέστερων νόμων) δεν επαρκούν για την άσκηση των ακαδημαϊκών τους καθηκόντων, ούτε όμως και για να καλύπτουν τα έξοδα διαβίωσης τους.

Το Στ' Τμήμα του ΣτΕ τον περασμένο Αύγουστο απέρριψε όλους τους ισχυρισμούς των μελών ΔΕΠ και παρέπεμψε για οριστική κρίση την υπόθεση στην Ολομέλεια του Ανωτάτου Ακυρωτικού Δικαστηρίου, λόγω της σπουδαιότητας νομικών ζητημάτων που ανέκυψαν.

Η Ολομέλεια του ΣτΕ στη σημερινή απόφασή της αναφέρει ότι το νομοθετικό πλαίσιο για τις αναδρομικές μειώσεις των αποδοχών των πανεπιστημιακών, «αντίκεινται στο άρθρο 16 του Συντάγματος και την απορρέουσα από αυτό αρχή της «ιδιαίτερης μισθολογικής μεταχείρισής» τους, καθώς και προς τις αρχές της αναλογικότητας και της ισότητας στα δημόσια βάρη».

Επίσης, αναφέρεται στην δικαστική απόφαση: 

«Εν όψει της καθιερουμένης στο άρθρο 25 παράγραφος 4 του Συντάγματος, αξιώσεως του Κράτους να εκπληρώνουν όλοι οι πολίτες το χρέος της κοινωνικής και εθνικής αλληλεγγύης, δεν είναι επιτρεπτό η επιβάρυνση, από τα μέτρα που λαμβάνονται προς αντιμετώπιση δυσμενούς και παρατεταμένης οικονομικής συγκυρίας, να επιβαρύνει πάντοτε συγκεκριμένες κατηγορίες πολιτών. 

»Και ναι μεν ο νομοθέτης δύναται να λαμβάνει μέτρα περιστολής των δημοσίων δαπανών εις βάρος όσων λαμβάνουν μισθό ή σύνταξη από το δημόσιο ταμείο, λόγω της άμεσης εφαρμογής και αποτελεσματικότητας των επιβαλλομένων μέτρων για τον περιορισμό του δημοσίου ελλείμματος, η εξουσία του, όμως, αυτή δεν είναι απεριόριστη, αλλά έχει ως όριο τις συνταγματικές αρχές της αναλογικότητας, της ισότητας στην κατανομή των δημοσίων βαρών και του σεβασμού της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, οι οποίες επιτάσσουν το βάρος της δημοσιονομικής προσαρμογής να κατανέμεται μεταξύ όλων των κατηγοριών απασχολουμένων στο δημόσιο, όσο και στον ιδιωτικό τομέα, όπως, επίσης, και των ασκούντων ελευθέριο επάγγελμα, δεδομένου, μάλιστα, ότι η βιωσιμότητα των δημοσίων οικονομικών είναι προς όφελος όλων».

_____________

http://www.typosthes.gr/%CE%A0%CE%BF%CE%BB%CE%B9%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE/article/?aid=50327

Συνέντευξη Τύπου του Πρύτανη του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου για τη διαθεσιμότητα των διοικητικών υπαλλήλων οκτώ Πανεπιστημίων της χώρας

Σας διαβιβάζουμε σαν συνημμένο αρχείο, δελτίο τύπου σχετικά τη συνέντευξη τύπου του Πρύτανη του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου
για τη διαθεσιμότητα των διοικητικών υπαλλήλων οκτώ Πανεπιστημίων της χώρας.
Παραμένουμε στη διάθεσή σας για κάθε επιπλέον πληροφορία.

Γραφείο Πρύτανη 

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ      ΠΡΥΤΑΝΕΙΑ Ερ. Σταυρού 28, Τ.Κ. 22-100, ΤΡΙΠΟΛΗ Τηλ. 2710-230000, email: secr-rector@uop.gr

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Συνέντευξη Τύπου του Πρύτανη του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου για τη διαθεσιμότητα των διοικητικών υπαλλήλων οκτώ Πανεπιστημίων της χώρας

Συνέντευξη Tύπου έδωσε στις 17 Δεκεμβρίου στην αίθουσα συνεδριάσεων της Συγκλήτου στην Πρυτανεία του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου ο Πρύτανης του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου, Καθηγητής Κωνσταντίνος Μασσέλος σχετικά με τη διαθεσιμότητα των διοικητικών υπαλλήλων οκτώ Πανεπιστημίων της χώρας. Η συνέντευξη πραγματοποιήθηκε σε συνέχεια σχετικής απόφασης της Συνόδου των Πρυτάνεων σε στήριξη των διοικητικών υπαλλήλων οι οποίοι έχουν τεθεί σε καθεστώς διαθεσιμότητας/κινητικότητας και των Πανεπιστημίων στα οποία εργάζονται. Σημειώνεται ότι ακόμα δεν έχει δοθεί κάποια λύση στο πρόβλημα της διαθεσιμότητας των συγκεκριμένων υπαλλήλων παρά τις ενέργειες του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων. Όπως είναι γνωστό το Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου δεν αντιμετωπίζει πρόβλημα με διαθεσιμότητα διοικητικών υπαλλήλων αφού σύμφωνα και με τις μελέτες του Υπουργείου Παιδείας αντιμετωπίζει μεγάλες ελλείψεις σε διοικητικό προσωπικό.

Ο Πρύτανης του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου απάντησε και σε ερωτήσεις σχετικά με θέματα που αφορούν το Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου. Επίσης ο Πρύτανης του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου ενημέρωσε τους δημοσιογράφους και για το Μνημόνιο Συνεργασίας που έχει υπογράψει το Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου με το Ανώτατο Συμβούλιο Επιλογής Προσωπικού (ΑΣΕΠ) με αντικείμενο τη σύνδεση και τη διαλειτουργικότητα των πληροφοριακών συστημάτων των δύο φορέων για την παροχή αναβαθμισμένων ψηφιακών υπηρεσιών από το ΑΣΕΠ. Να σημειωθεί ότι το Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου είναι το πρώτο Πανεπιστήμιο που έχει προχωρήσει σε τέτοια συνεργασία με το ΑΣΕΠ.

Αντίο Δάσκαλε John P. Anton του Ελληνισμού και του Ουμανισμού

Από το Ζυγοβίστι Γορτυνίας* 

Καλό σου ταξίδι.... Γιάννη Αντωνόπουλε οι φίλοι σου από το "Αρκαδικό Βήμα" 

Με βαθύτατη λύπη η Διεθνής Αρκαδική Εταιρεία αναγγέλλει την εκδημία του ιδρυτικού μέλους και Επίτιμου Πρόεδρου της, Αρκαδικής καταγωγής Ελληνοαμερικάνου Καθηγητή Φιλοσοφίας και Ελληνικού Πολιτισμού John P. Anton, στις 10 Δεκεμβρίου στην κατοικία του στην Τάμπα Φλώριδας των ΗΠΑ. Ο εκλιπών υπήρξε βαθής γνώστης και μελετητής της φιλοσοφίας και εγαλούχησε γενεές φοιτητών, που οι περισσότεροι έφτασαν σε ύπατες και διακεκριμένες θέσεις εκπαιδευτικών ιδρυμάτων σε όλον τον κόσμο. 

Ο ίδιος διέπρεψει στον ακαδημαϊκό τομέα αφήνοντας την σφραγίδα της σοφίας του στον Νέο Κόσμο σαν «δάσκαλος» του Ελληνισμού και του Ουμανισμού, καθώς και πλήθος συγγραμμάτων και επιστημονικών ανακοινώσεων σε παγκόσμια και εθνικά συνέδρια στην Ελλάδα, τις ΗΠΑ και την Ευρώπη.

 Όλοι μας θα τον θυμόμαστε με σεβασμό και αγάπη για όσα προσέφερε στην Επιστήμη, την Ελλάδα και την Αρκαδία, παραμένοντας ένας γνήσιος «αριστοκράτης» κατά την Αριστοτελική έννοια του όρου, ενεργός και έλλογος πολίτης του κόσμου και υποδειγματικός Αρκάς. Η μεγάλη Αρκαδική, Οικογένεια της Εταιρείας και του Διεθνούς Δικτύου «Αρκαδία» που ευτύχησε να δει στις μέρες του να λειτουργεί μελετώντας και αξιοποιώντας το παγκόσμιο πολιτιστικό κεκτημένο του Αρκαδικού ενωμένη με την Αρκαδική Ομογένεια και την Μητροπολιτική Αρκαδία αποχαιρετά τον αείμνηστο John P. Anton και καταθέτει στην μνήμη του αμάραντο στέφανο Αρκαδικής Δρυός ως ελάχιστο φόρο τιμής στη μνήμη του για όσα προσέφερε στον τόπο της καταγωγής του, στις πατρίδες του (Ελλάδα και Αμερική) και στην παγκόσμια φιλοσοφία. 

Οι σκέψεις όλων μας είναι αυτή τη στιγμή κοντά στην στοργική και γλυκιά σύζυγό του Ελένη, τα παιδιά και τα εγγόνια του, που μαζί με όλους τους φίλους του στάθηκαν κοντά του μέχρι την τελευταία στιγμή. Ας είναι αιώνια η μνήμη του και ταχύς ο δρόμος για την δική του «Αρκαδία». 

Για το Διοικητικό Συμβούλιο 

Νίκος K. Καλτεζιώτης 

Πρόεδρος 

Δείτε περισσότερα στο: http://diaspora-gr.blogspot.gr/

 ~~~~~~~~~~~~ 

Το Ζιγοβίστι (και Ζυγοβίστι) είναι ορεινό χωριό του νομού Αρκαδίας. Είναι χτισμένο σε υψόμετρο 1.160 μέτρων στις πλαγιές του Μαινάλου και αποτελεί έναν από τους πιο ορεινούς οικισμούς της Πελοποννήσου. Έχει ανακηρυχθεί παραδοσιακός οικισμός. Το 1927 του αποδόθηκε η ονομασία Ζυγός, η οποία τελικά δεν διατηρήθηκε, καθώς το 1932 επανήλθε η παλαιότερη ονομασία. Το Ζιγοβίστι ανήκει στο δήμο Δημητσάνας και ο πληθυσμός του σύμφωνα με την απογραφή του 2001 είναι 142 κάτοικοι, οι οποίοι ασχολούνται με τη γεωργία, την κτηνοτροφία και την οικοδομία. Απέχει 6 χιλιόμετρα από τη Δημητσάνα. Οι πρώτοι κάτοικοι και ιδρυτές του χωριού ήταν οι Κovτoγιαvvαίoι, οι οποίοι ήρθαν από τη Μεσσηνία στα τέλη του 16ου αιώνα για να γλιτώσουν από τους Τούρκους. Στην πλατεία του χωριού βρίσκεται η εκκλησία του Σωτήρα, ενώ αξιοσημείωτα κτίσματα είναι το παλαιό δημοτικό σχολείο, το Καποδιστριακό Διδακτήριο, το οποίο λειτούργησε μέχρι το 1957 και χαρακτηρίστηκε διατηρητέο μνημείο. Το χωριό είχε σημαντικό ρόλο κατά την Επανάσταση του 1821, καθώς κάτοικοί του ήταν από τους πρώτους που ακολούθησαν το Θεόδωρο Κολοκοτρώνη, ο οποίος τους χρησιμοποίησε ως σωματοφύλακές του με την ονομασία "Αθάνατο Σώμα": προς τιμήν τους η κεντρική πλατεία του χωριού λέγεται Πλατεία Αθανάτων, στην οποία υπάρχει μαρμάρινο μνημείο.

http://el.wikipedia.org/

Διεθνές συνέδριο για το έργο του Νίκου Πουλαντζά

ΕΙΔΗΣΕΙΣ



"Κρίση, Κράτος και Δημοκρατία - Αξιοποιώντας τη θεωρία του Νίκου Πουλαντζά για την αντιμετώπιση του αυταρχικού καπιταλισμού" το θέμα του διήμερου συνεδρίου, από το Ινστιτούτο Νίκος Πουλαντζάς, που ξεκίνησε χτες Παρασκευή και ολοκληρώνεται το Σάββατο, στο Αμφιθέατρο Σάκη Καράγιωργα ΙΙ, Πάντειο Πανεπιστήμιο.

Κρίση, Κράτος και Δημοκρατία 

Αξιοποιώντας τη θεωρία του Νίκου Πουλαντζά 

για την αντιμετώπιση του αυταρχικού καπιταλισμού

Ο Νίκος Πουλαντζάς έχει αναδειχθεί σε έναν από τους σημαντικότερους διανοητές στο θεωρητικό πεδίο του κράτους και των μορφών ανάπτυξής του. Η θεωρητική συνεισφορά του συνέδεσε δημιουργικά διαφορετικές προσεγγίσεις, μέσα από τον ευρύτερο μαρξιστικό λόγο. Όντας, συνάμα, ένας ένθερμος ακτιβιστής, το έργο του είναι ιδιαίτερα σημαντικό, καθότι ήταν συστηματικά προσανατολισμένο στην ενεργοποίηση του θεωρητικού στοχασμού για την περαιτέρω ανάπτυξη της πολιτικής χειραφέτησης. Εντούτοις, το έργο του δεν έχει αξιοποιηθεί επαρκώς μέσα στο πλαίσιο των συζητήσεων και διαμαχών γύρω από την ευρωπαϊκή διαδικασία (απ-) ενσωμάτωσης. Υπό το φως της παρούσας κρίσης και της διαδικασίας μιας εντεινόμενης αυταρχικής πολιτικής, καθίσταται επιτακτική ανάγκη το να χρησιμοποιηθεί αυτό το εμβριθές ερμηνευτικό πλαίσιο, προκειμένου να κατανοηθεί πληρέστερα ο αντιφατικός χαρακτήρας αυτής της διαδικασίας «ενσωμάτωσης» και να φωτισθούν εναλλακτικές διεργασίες που διανοίγουν προοπτικές για έναν ριζοσπαστικό μετασχηματισμό προς την κατεύθυνση μιας σοσιαλιστικής δημοκρατικής κοινωνίας.


ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ

Παρασκευή 12 Δεκεμβρίου 2014
9.00-10.00 Έναρξη εργασιών
Πρώτη Συνεδρία 10.00 –12.00

Αξιοποιώντας τη θεωρία του Νίκου Πουλαντζά για έναν κριτικό στοχασμό πάνω στη τωρινή πορεία της ευρωπαϊκής ενσωμάτωσης και την διαχείριση της ευρώ-κρίσης

1) Η ευρωπαϊκή διαδικασία ενσωμάτωσης μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο: ουσία ή μια στιγμή της ιστορικής συγκυρίας;
2) Η ευρώ-κρίση. Τα βασικά συστατικά
3) Η διαχείριση της κρίσης από τις ευρωπαϊκές ελίτ: το αφήγημα της λιτότητας

Εισηγητές
Κωνσταντίνος Τσουκαλάς, Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών
Φρίντερ Ότο Βολφ ( Frieder Otto Wolf), Freie Univeritat, Βερολίνο
Συντονιστής: Κένεθ Χάαρ( Kenneth Haar ), Corporate Europe Observatory, Βρυξέλλες


Δεύτερη Συνεδρία 12.00 –14.00
Δομή κοινωνικών τάξεων, ταξικές υποκειμενικότητες και κοινωνικά κινήματα

1) Η μεταβαλλόμενη ταξική δομή της Ευρώπης
2) Σχηματισμός παλαιών και νέων ταξικών υποκειμενικοτήτων υπό την επήρεια της κρίσης
3) Η δυναμική των ταξικών συμμαχιών και οι μορφές έντασης μεταξύ τάξεων, ταξικών μερίδων, πολιτικών δρώντων και κοινωνικών κινημάτων της κοινωνίας πολιτών

Εισηγητές
Γιώργος Δαρεμάς, Ινστιτούτο Νίκος Πουλαντζάς, Attac Ελλάδας
Μάρτιν Κόνετσνι (Martin Konecny), Corporate Europe Observatory, Βρυξέλλες
Συντονίστρια
Χάνα Λίχτενμπέργκερ( Hanna Lichtenberger ) , Πανεπιστήμιο της Βιέννης

Μεσημεριανό διάλειμμα 14.00 – 15.00

Τρίτη Συνεδρία 15.00 –17.00
Ο μετασχηματισμός του «μπλοκ εξουσίας»

1) Η (τεταμένη) μορφοποίηση των σχέσεων εξουσίας στο εθνικό επίπεδο και στο επίπεδο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, από τη δεκαετία του 1980 και μετά – Η έννοια της τάξης ως αναλυτικό εργαλείο
2) Τι ρόλο έπαιξε το χρηματοπιστωτικό κεφάλαιο;
3) Ποιος έχει υπάρξει ο ρόλος/θέση της εργασίας;

Εισηγητές
Τζον Κανάνκουλαμ (John Kannankulam), University of Marburg
Γιώργος Χονδρός, Αχελώου Ρους, Κίνημα Εναντίον της Εκτροπής του Αχελώου
Συντονίστρια: Αλεξάνδρα Στρίκνερ( Alexandra Strickner ), Attac Αυστρίας

Διάλειμμα 17.00 – 17.30
Τέταρτη Συνεδρία 17.30 – 19.30

Η έννοια του «αυταρχικού κρατισμού» του Νίκου Πουλαντζά
1) Ο αυταρχικός κρατισμός ως αντίδραση στην ευρωπαϊκή κρίση – μία νέα φάση του νεοφιλελεύθερου μετασχηματισμού;
2) Ευρωπαϊκή (απ-)ενσωμάτωση – ανάμεσα στα εθνικά συμφέροντα και στην ανάδυση μιας νέας υπερεθνικής οντότητας: η πολιτική διαμάχη
3) Ο ρόλος της Αριστεράς
Εισηγητές
Λούκας Όμπερνντόρφερ( Lukas Oberndorfer ), Chamber of Labour, Βιέννη
Χάρης Γολέμης, Διευθυντής Ινστιτούτου Νίκος Πουλαντζάς
Συντονιστής: Άκης Λελεδάκης, Πάντειο Πανεπιστήμιο, Attac Ελλάδας

Σάββατο 13 Δεκεμβρίου

Πέμπτη Συνεδρία 10.00 –12.00
Οπτικές συναρτημένες με επιμέρους χώρες και οι συνέπειες του μετασχηματισμού των εξουσιαστικών δομών στην ΕΕ
1) Είναι η Γερμανία ο νέος «ηγεμόνας» της Ευρώπης; Οι υφιστάμενες ηγεμονικές δομές στην ΕΕ
2) Ποιες είναι οι επιπτώσεις στη Νότια Ευρώπη και στη Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη (π.χ. εθνικισμός και αποσχιστικά κινήματα)
3) Η ελληνική εμπειρία
4) Τι στάση υιοθετεί η ΕΕ αναφορικά με το διεθνές γεωπολιτικό πεδίο; Η νέα εμπορική και επενδυτική συμφωνία μεταξύ ΕΕ και ΗΠΑ (TTIP)

Εισηγητές
Μάκης Κουζέλης, Ινστιτούτο Νίκος Πουλαντζάς, Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο
Αθηνών
Αλέξης Πασσαδάκις (Alexis Passadakis), Seattle to Brussels Network, Κολωνία
Συντονιστής: Πήτερ Χέρμαν(Peter Hermann), Επιστημονικό Συμβούλιο Attac Γερμανίας,
EURISPES, Osservatorio Europeo sulla Qualit à Sociale

Έκτη Συνεδρία 12.00 –14.00

Παγκόσμια Ανάλυση
1) Πώς το διεθνοποιούμενο κεφάλαιο έχει εισχωρήσει στις εξαρτημένες οικονομίες διαμέσου της διαδικασίας «εσωτερίκευσης». Τι συνεπάγεται αυτή η διείσδυση για τις διαφορετικές ταξικές μερίδες;
2) Ποιος ο ρόλος του χρηματοοικονομικού κεφαλαίου και της χρηματιστικοποίησης;
3) Πώς οι διαφορετικές ομάδες των υπεξούσιων τάξεων ενσωματώνονται αλλά και αποκλείονται από το μπλοκ εξουσίας;

Εισηγητές

Μόρτεν Ούγκαρντ( Morten Ougaard ), Copenhagen Business School, Δανία
Βάσω Κανελλοπούλου, Attac Ελλάδος, Κίνημα διαφύλαξης γηγενών σπόρων
Ιλκέρ Ατάκ( Ilker Atac ), Πανεπιστήμιο Βιέννης
Συντονιστής: Ετιέν Σνάιντερ( Etienne Schneider ), Πανεπιστήμιο Βιέννης

Μεσημεριανό διάλειμμα 14.00 –15.00

Έβδομη Συνεδρία 15.00 – 17.00
Η οπτική του Νίκου Πουλαντζά για το «δημοκρατικό σοσιαλισμό»
1) Προκλήσεις για την ευρωπαϊκή Αριστερά και τα κοινωνικά κινήματα
2) Αντιμετωπίζοντας τον αυταρχικό καπιταλισμό: αλλαγή μέσω της άσκησης πίεσης εντός και εκτός των θεσμών
3) Ο δημοκρατικός δρόμος για τον σοσιαλισμό

Εισηγητές
Γκαλίπ Γιαλμάν(Galip Yalman), Middle Eastern Technical University, Άγκυρα
Ελένη Πορτάλιου, Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο
Συντονιστής: Άρμιν Πούλερ(Armin Puller), Πανεπιστήμιο της Βιέννης

Διάλειμμα 17.00 – 17.30

Καταληκτική Συνεδρία 17:30 -19.00

Κρίση, Κράτος και Δημοκρατία – Αξιοποιώντας τη θεωρία του Νίκου Πουλαντζά για την αντιμετώπιση του αυταρχικού καπιταλισμού
1) Σύνοψη των συνεδριών
2) Πώς να συνεχίσουμε την επεξεργασία των εννοιών και ιδεών του Νίκου Πουλαντζά
3) Μια εργαλειοθήκη για χρήση στη κοινωνική θεωρία και την κινηματική στρατηγική

Εισηγητές
Αριστείδης Μπαλτάς, Πρόεδρος του Δ.Σ. του Ινστιτούτου Νίκος Πουλαντζάς,
Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο
Ούλριχ Μπραντ(Ulrich Brand), Πανεπιστήμιο Βιέννης, Επιστημονικό Συμβούλιο Attac
Γερμανίας
Συντονίστρια: Μαρίκα Φραγκάκη, Ινστιτούτο Νίκος Πουλαντζάς, Attac Ελλάδας

Θα υπάρχει ταυτόχρονη μετάφραση
(γλώσσες συνεδρίου: αγγλικά, ελληνικά)

Είσοδος ελεύθερη

Το συνέδριο θα βιντεοσκοπηθεί. Σχεδιάζεται η δημοσίευση των εισηγήσεων.

Διοργάνωση συνεδρίου:
Ινστιτούτο Νίκος Πουλαντζάς, http://www.poulantzas.gr/
Attac Γερμανίας, http://www.attac.de/
Attac Ελλάδας, http://www.attac-hellas.org/
Επιστημονικό Συμβούλιο Attac Γερμανίας, http://www.attac-netzwerk.de/das-netzwerk/wissenschaftlicher-beirat
Δίκτυο transform! europe http://www.transform-network.org
Πανεπιστήμιο Βιέννης, http://www.univie.ac.at/
Manifesto – Αυτόνομη Κίνηση Μεταπτυχιακών του Παντείου Πανεπιστημίου

Ιωάννα Λαλιώτου - Αναμετρήσεις του Παρόντος / Προκλήσεις του Μέλλοντος

(Παρέμβαση στην ημερίδα για τις ανθρωπιστικές και κοινωνικές επιστήμες,

 του περιοδικού Ιστορείν, Αθήνα 13.XI.2010)

Η συζήτησή για το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον των ανθρωπιστικών και κοινωνικών επιστημών αποτελεί μόνιμο πυρήνα προβληματισμού για την εκδοτική και επιστημονική ομάδα του περιοδικού Ιστορείν. Μέσα από τις ποικίλες δραστηριότητες (συνέδρια, εκδόσεις, ημερίδες προβληματισμού) αλλά και την έρευνα, τις δημοσιεύσεις, τις επιστημονικές συνεργασίες που έχουμε επιχειρήσει και επιχειρούμε, έχουμε συλλογικά και ατομικά στοχεύσει στην ανανέωση του τρόπου με τον οποίο μελετάμε και διδάσκουμε τις ανθρώπινες κοινωνίες στις ποικίλες χρονικότητές τους. 

Η ενεργή συμμετοχή σε διαδικασίες συγκρότησης και αναδιοργάνωσης προγραμμάτων σπουδών σε διάφορα ΑΕΙ της χώρας, η εμβάθυνση της εφαρμοσμένης διεπιστημονικότητας στο πλαίσιο συνεργασιών μεταξύ ερευνητικών ομάδων, η ανάδειξη των πεπερασμένων και πάντως ιστορικά καθορισμένων ορίων των επιστημονικών πειθαρχιών και της ανάγκης υπέρβασης τους με στόχο να μελετηθούν σύνθετες διαδικασίες και φαινόμενα, η επένδυση στην εμβάθυνση ενός θεωρητικού λόγου που ενθαρρύνει τον αναστοχασμό σχετικά με το αντικείμενο, τα εργαλεία και τις έννοιες που δίνουν σχήμα και περιεχόμενο στις ερευνητικές αναζητήσεις, η έμφαση σε καινοτόμα πεδία έρευνας, η ανάδειξη της ιστορικής κουλτούρας ως πεδίου επικοινωνίας, επαφής, ζύμωσης και οσμώσεων μεταξύ ιστορικής γνώσης, συγχρονίας και των ποικίλων πολιτικών του εαυτού και της ετερότητας, η καλλιέργεια των διεθνικών πρακτικών έρευνας και διδασκαλίας, η δημιουργία δικτύων-συχνά μη-θεσμικού χαρακτήρα-επικοινωνίας με αντίστοιχους διανοητικούς κύκλους σε εθνικό και διεθνές επίπεδο... όλες οι παραπάνω δραστηριότητες έχουν αποτελέσει κεντρικό αντικείμενο προβληματισμού, ενεργοποίησης, συλλογικής εργασίας τόσο για την επιστημονική μας ομάδα όσο και για πολλούς άλλους συνομιλητές μας από ποικίλους χώρους, χώρες, πεδία και συσσωματώσεις.

Σήμερα, λοιπόν, καλούμαστε όχι να ξεκινήσουμε, όπως συχνά ακούγεται αυτές τις ημέρες, ένα διάλογο για τους μετασχηματισμούς και την αλλαγή των επιστημονικών μας πεδίων αλλά και του θεσμικού πλαισίου της ανώτατης εκπαίδευσης, αλλά να συνεχίσουμε αυτό το διάλογο, πιθανώς να επανατοποθετηθούμε, να αναστοχαστούμε με βάση την εμπειρία που έχουμε αποκτήσει και σύμφωνα πάντα με την ωρίμανση των επιστημολογικών προβληματισμών που έχουν διαμορφωθεί κατά τις τελευταίες δύο τουλάχιστον δεκαετίες.

Οι συνθήκες της σημερινής συζήτησης είναι ιδιαίτερες για πολλούς λόγους.

Οι μεταρρυθμιστικές πρωτοβουλίες της σημερινής πολιτικής ηγεσίας συνδιαμορφώνουν την ιδιαιτερότητα των συνθηκών, μαζί με άλλους παράγοντες που αφορούν τόσο το εθνικό αλλά κυρίως το διεθνές οικονομικό και πολιτικό πλαίσιο.

Δεν θέλω σε καμία περίπτωση να υποβαθμίσω ή να υποτιμήσω τη σημαντικότητα των μεταρρυθμιστικών πρωτοβουλιών της πολιτικής ηγεσίας της χώρας μας. Σκέπτομαι, όμως, ότι οι αλλαγές στο τοπίο τόσο της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης γενικότερα όσο και των κοινωνικών και ανθρωπιστικών επιστημών ειδικότερα είναι σε εξέλιξη με ιδιαίτερη ένταση κατά τις τελευταίες δύο δεκαετίες, όπως επίσης και ο προβληματισμός, η δραστηριοποίηση και οι πρακτικές αναδιοργάνωσης των πεδίων από την πλευρά των επιστημόνων, ερευνητών και δασκάλων που τα υπηρετούν. Οι πολιτικές πρωτοβουλίες έρχονται να παρέμβουν σε αυτή τη διαδικασία μετασχηματισμών είτε ενισχύοντας τις μεταρρυθμιστικές διαδικασίες είτε λειτουργώντας ως τροχοπέδη.

Τα προβλήματα και τα ζητήματα είναι πολλά. Οι ομιλητές και οι ομιλήτριες θα θέσουν κάποια από αυτά που θεωρούν τα σημαντικότερα, αναδεικνύοντας πώς διαχρονικά προβλήματα επικαιροποιούνται στις σύγχρονες συνθήκες.

Τα προβλήματα και τα ζητήματα δεν αφορούν σε καμία περίπτωση μόνο την Ελλάδα και σίγουρα δε πρέπει να τα δούμε ως μέρος της λεγόμενης “παθολογίας” των ελληνικών ΑΕΙ, καθώς τα σημερινά διακυβεύματα απορρέουν από πολύ ευρύτερους ιστορικό-κοινωνικούς μετασχηματισμούς στο διεθνές περιβάλλον. Το πεδίο, αλλά και ο ρόλος της ανώτατης εκπαίδευσης στις δυτικές κοινωνίες έχει ριζικά μετασχηματιστεί από τη δεκαετία του 1990 και μετά, γεγονός που εκτός των άλλων μας δίνει τη δυνατότητα της θέασης ενός πεδίου που καταγράφεται σήμερα και βιβλιογραφικά.

Στην προσπάθεια να ξανασκεφτούμε δημιουργικά τις θέσεις, απόψεις, την παρελθούσα εμπειρία, αλλά τις προσδοκίες μας για τις ανθρωπιστικές και κοινωνικές επιστήμες καλέσαμε στη σημερινή μας συζήτηση συναδέλφους από την Ελλάδα και το εξωτερικό για να μοιραστούν μαζί μας τις σκέψεις, τις ανησυχίες και τις απόψεις τους αναφορικά με τη διεκδίκηση μέλλοντος των επιστημονικών μας πεδίων.

Η διεκδίκηση μέλλοντος για τις ανθρωπιστικές και κοινωνικές επιστήμες περιλαμβάνει δύο (μεταξύ άλλων) αποφασιστικές αναμετρήσεις:

Α. Μαζικοποίηση της ανώτατης εκπαίδευσης χωρίς αναγκαστική, όπως προβάλλεται σήμερα, υποβάθμιση των σπουδών στο δημόσιο πανεπιστήμιο, κεντρικό χαρακτηριστικό της οποίας αποτελεί και η ελαστικοποίηση τόσο των εργασιακών σχέσεων που αφορούν το διδακτικό και ερευνητικό προσωπικό, όσο και των μαθησιακών σχέσεων μεταξύ εκπαιδευτών και εκπαιδευόμενων, δασκάλων και φοιτητών. Αν αποτέλεσμα ή συνακόλουθο της μαζικοποίησης, είναι η υποχρηματοδότηση της δημόσιας ανώτατης εκπαίδευσης τότε βρισκόμαστε ήδη στη φάση της μετάβασης “από το πανεπιστήμιο της κοινωνικής πρόνοιας” στο “πανεπιστήμιο της εταιρικής πρόνοιας”.

Μπορεί το νέο μαζικό πανεπιστήμιο να παραμείνει και δημόσιο και καινοτόμο/παραγωγικό;

Μπορεί το πανεπιστήμιο αφενός να παρέχει μαζική πρόσβαση στη γνώση και την εξειδίκευση και αφετέρου να παράγει καινοτομία και να καλλιεργεί τη δημιουργικότητα; Μπορεί, με όρους, και αυτούς καλούμαστε σήμερα να εντοπίσουμε. Όπως είχε αναφέρει ο αμερικανός κοινωνιολόγος της εργασίας Stanley Aronowitz, προϋπόθεση για να επιτελέσει τον πολύπλοκο ρόλο του το πανεπιστήμιο (μαζικοποίηση και καινοτομία) είναι ότι η δουλειά του πανεπιστημιακού πρέπει να εξακολουθήσει να είναι μια “καλή δουλειά”, ‘the last good job in America’. Δηλαδή πρέπει να μπορεί να εξασφαλίζει ανεξαρτησία (πολιτική, οικονομική, θεσμική), καθώς και τη δυνατότητα της έρευνας: πανεπιστήμιο και πανεπιστημιακός δάσκαλος χωρίς έρευνα δεν νοούνται, διδασκαλία χωρίς έρευνα στο πανεπιστήμιο δεν μπορεί να υπάρξει.

Η μαζικοποίηση της ανώτατης εκπαίδευσης—μια διαδικασία που θα συνεχιστεί εντατικότερα στα χρόνια που έρχονται—δημιουργεί πολλές θέσεις εργασίας στο χώρο της εκπαίδευσης. Αντικείμενο εκπαιδευτικού οραματισμού και πολιτικής διαπραγμάτευσης είναι ποια μορφή θα έχουν αυτές οι θέσεις, τι είδους εκπαιδευτικό και ερευνητικό δυναμικό θέλουμε να προσελκύουμε, και πως αυτό συνδέεται με την ποιότητα της εκπαίδευσης που παρέχουμε. Το πανεπιστήμιο που θέλουμε δεν μπορεί να αποτελέσει χώρο ελαστικά απασχολούμενων δασκάλων που θα εξειδικεύονται στην παροχή φθηνών και χαμηλού επιπέδου εκπαιδευτικών υπηρεσιών.

Β. Η αναμέτρηση της γνώσης με την αγορά ή αλλιώς “πτυχία με αντίκρισμα”: Αυτή η αναμέτρηση προϋποθέτει την επικαιροποίηση του ρόλου των ανθρωπιστικών και κοινωνικών επιστημών που σε παλαιότερες εποχές αφορούσε κατά κύριο λόγο αφενός τη διαμόρφωση συλλογικών συνειδήσεων και αφετέρου την υποστήριξη των πρακτικών και των θεσμών κοινωνικής μηχανικής και άσκησης της εξουσίας.

Θα ήθελα εδώ να θυμίσω εμφατικά, ότι οι κοινωνικές και ανθρωπιστικές επιστήμες και τα αντίστοιχα γνωστικά πεδία της Ανώτατης Εκπαίδευσης ήταν πάντα άμεσα συνδεδεμένα με την αγορά εργασίας (εκπαίδευση, πολιτική, επαγγέλματα, στρατός) (κυρίως βέβαια της εργασίας των μέσων και ανώτερων κοινωνικών στρωμάτων). Αυτό που αντιμετωπίζουμε σήμερα είναι η ανάγκη να ξανά-προσδιορίσουμε αυτή τη σύνδεση στο πλαίσιο της μαζικοποίησης των πανεπιστημίων και των σύγχρονων μορφών και ειδών εργασίας του ύστερου μεταβιομηχανικού καπιταλισμού.

Για να επαναπροσδιορίσουμε αυτή τη σύνδεση χρειάζεται να αναγνωρίσουμε ότι δεν υπάρχει δεδομένη αγορά στις ανάγκες της οποίας, τάχα, θα πρέπει να προσαρμόσουμε τα προγράμματα σπουδών. Ακόμη και αν για ιδεολογικούς λόγους δεν συμφωνούμε, κάτι τέτοιο θα ήταν σχετικά εύκολο. Αυτή η σύνδεση δεν μπορεί να σημαίνει προσαρμογή των επιστημονικών πεδίων στις “ανάγκες της αγοράς εργασίας” για λόγους που αφορούν στην πραγματικότητα την ίδια την αγορά, που δεν είναι μια, δεν είναι ενιαία, έχει ευμετάβλητες ανάγκες, αντιμετωπίζει τα δικά της προβλήματα που σε ένα ορισμένο βαθμό αφορούν και την ανάγκη διαρκούς ανανέωσης των παρεχόμενων προϊόντων-υπηρεσιών και τη δημιουργία σχετικών αναγκών και επιθυμιών. Αν είμαστε ρεαλιστές, η ανώτατη εκπαίδευση και η έρευνα θα πρέπει να θεωρηθούν όχι ως πεδίο που ανταποκρίνεται και προσαρμόζεται στις ανάγκες της αγοράς εργασίας, αλλά ως παράγοντας διαμόρφωσης αυτών των αναγκών. Η έρευνα και η ανώτατη εκπαίδευση δεν μπορούν παρά να διαμορφώνουν την παραγωγή, την εργασία, τις εργασιακές σχέσεις. Πτυχία με αντίκρισμα είναι εκείνα που συλλαμβάνουν, σχηματοποιούν και παράγουν τελικά εξειδικευμένα και αποδοτικά “επαγγέλματα” και όχι το αντίστροφο.

Σε αυτό τον τομέα έχουμε πολύ δουλειά να κάνουμε.

Σε αυτό το επίπεδο θα πρέπει νομίζω να συζητήσουμε και το ζήτημα της λογοδοσίας. Αυτό προσμένει και αυτό προσδοκά η “κοινωνία”, όποια και να είναι αυτή, από το πανεπιστήμιο και από την πολιτεία. Να παράγουμε αντίκρισμα με πτυχία!

http://www.historein.gr/2010/12/blog-post.html#more

Ιστορική αναδρομή στην μακρόχρονη πορεία του σχολείου των Πουλίθρων Κυνουρίας

 ΕΠΟΧΗΣ ΜΝΗΜΟΝΙΩΝ & ΤΡΟΪΚΑΣ  ΚΛΕΙΝΟΥΝ ΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΕΝΑ ΜΕΤΑ ΤΟ ΑΛΛΟ... 

"Αντίο για πάντα.."

...αυτός ήταν ο τίτλος που θα έπρεπε να γράψουν τα παιδιά
στον πίνακα του δημοτικού σχολείου Πουλίθρων,
φεύγοντας για τις καλοκαιρινές τους διακοπές.

Τότε όμως δεν γνώριζαν, ότι δεν θα ξαναγυρνούσαν ποτέ,
σε αυτό το ιστορικό σχολείο των Πουλίθρων,
που φέτος έκλεισε μια για πάντα τα 133 χρόνια της ζωής του.
Σύμφωνα με τον νέο νόμο για τις συγχωνεύσεις, τα παιδιά
έπρεπε να μεταφερθούν στο δημοτικό σχολείο Λεωνιδίου.

~~~~~~~~~~~~~~

Οι αίθουσες τακτοποιημένες και στολισμένες με τις μαθητικές δημιουργίες ,
περιμένουν εις μάτην την επιστροφή των παιδιών.

~~~~~~~~~~~~~~~~~

Ιστορική αναδρομή στην μακρόχρονη πορεία του
σχολείου των Πουλίθρων.

Τα παρακάτω στοιχεία είναι αποσπάσματα από ανυπόγραφο χειρόγραφο κείμενο που βρίσκεται στο αρχείο Λεωνιδίου και αναφέρεται στην ιστορία του σχολείου. 

Το δημοτικόν σχολείον Πουλήθρων ιδρύθη το πρώτον κατά το έτος 1878 και ελειτούργησεν ως μονοθέσιον εν τω αυτώ διδακτηρίω υπό του δημ/λου κ.Ιωάννου Παπασημακόπουλου..."

..Ο ανωτέρω δημοδιδάσκαλος υπηρέτησεν εν αυτώ μέχρι το έτος 1902, οπότε τον διεδέχθη ο κ.Σωτήριος Κατσούλος, όστις μετά τινα έτη χειροτονήθη και ιερεύς Πουλήθρων, υπηρετήσας εν αυτώ μέχρι το έτος 1933...

..Το διδακτήριο ανηγέρθη το έτος 1876 και ευθύς εξ αρχής είχε μία αίθουσα συνέχεια της οποίας ήτο ο αστυνομικός σταθμός.

..Το έτος 1933 παρεχωρήθη είς το σχολείον και η συνεχόμενη δευτέρα αίθουσα,λόγω μεταφοράς του Αστυνομικού σταθμού είς έτερον οίκημα.

..κατα το έτος 1935 το σχολείον υπεβιβάσθη εις μονοθέσιον και εχρησιμοποιείτο ως αποθήκη,ήτο δε εις αθλιεστάτην κατάστασην

..Κατά το έτος 1947 εγένετο τελεία ανακαίνησις αυτού δια χρημάτων προερχομένων εκ των Πουληθριωτών της Αμερικής,τη ευγενεί φροντίδι του κ.Γεωργίου Παπανικολάου και δια προσωπικής εγασίας των κατοίκων.

..Το έτος 1951 προήχθη εις διτάξιον μετατεθέντων εν αυτώ των διδασκάλων Ευαγγέλου Τσεμπελή και Ματίνας Ι.Μιχοπούλου,οίτινες υπηρέτησαν μέχρι το 1964.

..Εν έτει 1959 κατόπιν ενεργειών του Δ/ντού κ.Ευαγγέλου Τσεμπελή ήρχισεν λειτουργούν μεσημβρινόν συσσίτιον δια 15-18 απόρους μαθητάς εξ εισφορών των εν Αθήναις και Αμερική ομογενών..

~~~~~~~~~~~~

Μέχρι να επισκευαστεί το σχολείο, το 1947, τα παιδιά έκαναν
μάθημα κάτω από αυτή τη χαρουπιά που ήταν κοντά στο σχολείο .


Η ίδια χαρουπιά όπως είναι σήμερα

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Αναμνήσεις του μαθητή και μετέπειτα
δασκάλου στο ίδιο σχολείο,
Ευάγγελου Τσεμπελή

Ο δάσκαλος κ.Ευάγγελος Τσεμπελής με την σύζυγό του

- επίσης δασκάλα , από το Παράλιο Άστρος - Ματίνα Μιχοπούλου -

γνωρίστηκαν στο σχολείο Πουλίθρων όπου υπηρετούσαν ,

ερωτεύτηκαν και παντρεύτηκαν το 1954. 

Από τότε συνεχίζουν την κοινή τους ζωή και ξεδιπλώνουν

τις αναμνήσεις τους, από εκείνα τα πολύ δύσκολα -αλλά και όμορφα- χρόνια.

~~~~~~~~~~~~~~~

Ο Ευάγγελος Τσεμπελής γεννήθηκε στα Πούλιθρα το 1919.
Φοίτησε στο δημοτικό σχολείο Πουλίθρων και είχε τότε δάσκαλο τον παπα-Κατσούλο.
Μας λέει:
"Δεν θα ξεχάσω τον δάσκαλό μας , τον παπα-Κατσούλο στην έδρα,
να διαβάζει εφημερίδες και να καπνίζει, λέγοντας πάντα στο τέλος του μαθήματος:
- Τα βιβλία και τα αβάκια στις σάκκες σας!.. "


Αβάκιο της εποχής και πινακίδα για το γράψιμο


Παλιά αναγνωστικά του δημοτικού

Περισσότερα έχει όμως να θυμάται ο κ.Τσεμπελής , από την μετέπειτα θητεία του, ως δάσκαλος πλέον στο σχολείο των Πουλίθρων, από το 1951 μέχρι το 1964.



"..Πολλά από τα παιδιά έρχονταν από μακριά και έμεναν όλη την εβδομάδα στα Πούλιθρα για να μπορούν να παρακολουθούν τα μαθήματα.
Για το λόγο αυτό κουβαλούσαν μαζί τους τα λιγοστά τρόφιμα που διέθεταν
( ένα καρβέλι ψωμί, ένα σβώλο τυρί και λίγα χόρτα ) γι αυτό αποφασίσαμε
να λειτουργήσουμε συσσίτιο, ζητώντας και παίρνοντας
οικονομική βοήθεια από τους εύπορους Πουλιθριώτες.

Ακόμη δεν θα ξεχάσω την πρώτη μέρα που εγκαινιάσαμε το συσσίτιο.
Το πρώτο μας φαγητό ήταν γουρουνοπούλα ψητή!
Αργότερα θυμάμαι τον ψαρομανάβη τον κ.Λάζαρο να φωνάζει τα πρωινά:
-Δάσκαλε έφερα μαριδάκι!.."



Τα εγκαίνια του συσσιτίου.


Αυτό είναι το σπίτι όπου έγιναν τα εγκαίνια του συσσιτίου
και το οποίο διατηρείται μέχρι σήμερα



Ώρα συσσιτίου στο παραπάνω σπίτι, με παρόντες
την δασκάλα κ.Ματίνα και τον δάσκαλο κ.Τσεμπελή


Και συνεχίζει ο κ.Τσεμπελής..
"..Το σχολείο τότε λειτουργούσε σε διπλή βάρδια , από το πρωί μέχρι το μεσημέρι
και ξανά πάλι το απόγευμα.
Τον χειμώνα δε, που έκανε πολύ κρύο, τα παιδιά έπρεπε να κουβαλάνε από το σπίτι
και ένα κομμάτι ξύλο για την σόμπα.
Επίσης, πηγαίναμε κάθε τόσο στο κοντινό ασβεστοκάμινο, να κουβαλήσουμε πέτρες
για τις επισκευές του σχολείου.
Δημιουργήσαμε δε στο προαύλιο μία αλτάνα, για να φυτεύουμε λαχανικά.."


Τα παιδιά κατασκευάζουν τον κήπο του σχολείου

Τέλος δε, αισθάνεται υπερήφανος που..
"..Μπορεί να υπήρξα αυστηρός προς τους μαθητές μου ως δάσκαλος ,
πλην όμως ήμουν αποδοτικός.
'Ενεκα δε, της πλούσιας δραστηριότητάς μου εις το σχολείο, οι προιστάμενές μου αρχές
με αντάμειψαν με 6 βραβεία τα οποία στολίζουν σήμερα το σπίτι μου στα Πούλιθρα."

~~~~~~~~~~~~~~

Εικόνες από τις γυμναστικές επιδείξεις του σχολείου


Η κ.Ματίνα γνώριζε και δίδαξε στα παιδιά,
πολλούς παραδοσιακούς χορούς












   Εικόνες από τις εκδρομές...    


Στην παραλία των Πουλίθρων


Στην Πλάκα Λεωνιδίου μαζί με τα παιδιά της Αμυγδαλιάς


Η δασκάλα μαθαίνει κέντημα τα κορίτσια, ενώ ο δάσκαλος παίζει μπάλα με τα αγόρια

Μετά το 1964 η Ματίνα Μιχοπούλου και κατόπιν ο σύζυγός της Ευάγγελος Τσεμπελής παίρνουν μετάθεση για το σχολείο Λεωνιδίου όπου συνεχίζουν την εκπαιδευτική τους δράστηριότητα.

Οι δάσκαλοι με τους μαθητές του Λεωνιδίου κάτω από το Ηρώον.

~~~~~~~~~~~~~~~

Οι μαθητές τιμούν τον Δάσκαλο τους

Κείμενο της Όλγας Μπακομάρου - 

δημοσιογράφου της Ελευθεροτυπίας με καταγωγή από τα Πούλιθρα -

αφιερωμένο στον δάσκαλο Ευάγγελο Τσεμπελή.

                     (δημοσιεύτηκε στην Ελευθεροτυπία στις 2/5/2009 )

*Δεν ξέρω αν ήταν (και) η αναζήτηση εκείνης της αθωότητας που με έκανε να τρέξω το βράδυ στη γιορτή για την απονομή τιμητικής πλακέτας στον δάσκαλο και τη δασκάλα μας (και σύντροφό του) του Δημοτικού σχολείου από παλιούς μαθητές τους· και να μιλήσω κιόλας, για πρώτη φορά στη ζωή μου δημόσια, εγώ για 'κείνον. Αλλά σίγουρα ήταν η ευγνωμοσύνη για έναν δάσκαλο που υπήρξε αυτό που όλοι οι δάσκαλοι όφειλαν και οφείλουν να είναι· και η τιμή που μου δινόταν να το πω αυτό, έχοντάς τον απέναντί μου, λίγο σκυφτό από τα χρόνια, αλλά με την ίδια λάμψη εφήβου στα μάτια, σε μια επικοινωνία αμοιβαίας -το αισθανόμουν- νοσταλγίας και συγκίνησης.

*Ευάγγελος Τσεμπελής το όνομά του, και είναι ο άνθρωπος που μας έμαθε γράμματα. Τη γλώσσα πρώτα-πρώτα, τη σημασία και την αρμονία, τη μαγεία της, το συντακτικό και την ορθογραφία της· από εκείνον έμαθα π.χ. ότι ο Οκτώβριος είναι ο μόνος μήνας που δεν παίρνει «μ» -σαν να τον βλέπω με την κιμωλία στο χέρι, ψηλό και επιβλητικό μπροστά στον μαυροπίνακα, να το γράφει και να το ξαναγράφει, να το λέει και να το ξαναλέει ώσπου να το εμπεδώσουμε. Ακόμα, είναι αυτός που μας δίδαξε τι σημαίνει εργασία, πειθαρχία, αυστηρότητα με δικαιοσύνη, που μας έδινε κίνητρα, ενθαρρύνοντας την όποια έφεση, επιβραβεύοντας γενναιόδωρα κάθε μας προσπάθεια· και που μας εμφύσησε αρχές και αξίες, γιατί δεν τις παπαγάλιζε αλλά τις πίστευε.

*Αφήνοντάς μας την εικόνα ενός ανθρώπου ιερατικά αφιερωμένου σε ό,τι είχε επιλέξει ως καθήκον· και τη βεβαιότητα ότι όλα μπορεί να είναι εφικτά, αν ασκήσεις αυτό που διάλεξες να κάνεις με εντιμότητα, ευθύνη, σκληρή δουλειά και αδιάλειπτη αγάπη. Πρόσωπο της ζωής μας -που την καθόρισε- όσο θα ζούμε, ποτέ δεν έπαψε να ρωτάει για έναν έναν από μας, να μας νοιάζεται, να είναι σαν καλός ίσκιος δίπλα μας. Μύθος των πιο τρυφερών μας χρόνων -εδώ, σ' αυτό το μικρό χωριό με τα περήφανα βουνά γύρω γύρω και το γαλάζιο της θάλασσας μπροστά- που δεν διαψεύστηκε, έχοντάς μας ανοίξει όσα παράθυρα μπορούσε στο όνειρο και στον κόσμο. Ευχαριστούμε, δάσκαλε.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Μετά το 1964 στο σχολείο των Πουλίθρων υπηρέτησαν
πολλοί και αξιόλογοι δάσκαλοι, άξιοι συγχαρητηρίων επίσης,
για την προσφορά τους προς τους μετέπειτα μαθητές του σχολείου.

~~~~~~~~~~~~~~

Σήμερα το σχολείο είναι σιωπηλό, αλλά δεν είναι δύσκολο να ξαναζωντανέψει,
αρκεί οι αρμόδιες αρχές να φροντίσουν για την κατάλληλη αξιοποίησή του,
μετατρέποντάς το ίσως, σε χώρο πολιτιστικών εκδηλώσεων,
όπου θα μπορούν να φιλοξενηθούν μόνιμα, οι φωτογραφίες
και τα αρχεία από την μακρόχρονη ιστορία του.

*από το ιστολόγιο ΛΕΩΝΙΔΙΟ - ΠΟΥΛΗΘΡΑ

http://poulithragr.blogspot.gr/2011/10/blog-post.html