.....................Σελίδα για την εκπαίδευση, την παιδεία, τον πολιτισμό, την λαογραφία............
..................................................................................."Η συμφιλίωση των πολιτισμών περνά μέσα από την οικουμενικότητα της Παιδείας"
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Με τον όρο παιδεία εννοούμε την απασχόληση με το παιδί και κυρίως την παιδαγωγική ενέργεια την οποία καταβάλλει η οικογένεια και η πολιτεία για την ανατροφή , την εκπαίδευση και τη μόρφωση του παιδιού. Στη φράση εγκύκλια παιδεία η λέξη παιδεία χρησιμοποιείται με την εξής σημασία: «Ο κύκλος των γνώσεων και των δεξιοτήτων, που πρέπει να δίνονται και να καλλιεργούνται με τη διδασκαλία και συνεπώς να αποτελούν το αντικείμενο της παιδείας».

Σύμφωνα με την κοινωνιολογική προσέγγιση του όρου, "παιδεία" ορίζουμε τη μετάφραση των πολιτιστικών στοιχείων, ώστε να διασφαλίζεται η συνέχεια και η διάρκεια του συστήματος στο πολιτιστικό επίπεδο που έχει επιτευχθεί απ' την προηγούμενη γενιά και ώστε να μην υπάρχει η πιθανότητα παλινδρόμησης σε παλαιότερα στάδια............. Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

«Πολιτεία που δεν έχει σαν βάση της την παιδεία, είναι οικοδομή πάνω στην άμμο».

Αδαμάντιος Κοραής (1748 – 1833)

γιατρός και φιλόλογος, από τους πρωτεργάτες του νεοελληνικού διαφωτισμού.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Τετάρτη 29 Ιανουαρίου 2014

Ευτύχης Μπιτσάκης: Μπορούν να υπάρξουν βιώσιμες σοσιαλιστικές κοινωνίες;

 

Ανθρώπινη φύση- 
Για ένα κομμουνισμό του πεπερασμένου
του Ευτύχη  Μπιτσάκη 
Φιλοσοφία
Εκδόσεις  Τόπος

Είναι το καινούργιο βιβλίο του μαρξιστή καθηγητή της Φιλοσοφίας Ευτύχη Μπιτσάκη, που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Τόπος. Ο συγγραφέας πραγματεύεται το ιστορικό ερώτημα: Μπορούν να υπάρξουν βιώσιμες σοσιαλιστικές κοινωνίες; Μήπως ο σοσιαλισμός, με την έννοια του έδωσε ο Μαρξ, αντιφάσκει σε σχέση με την εγωιστική φύση του ανθρώπου; 
Στη μελέτη αυτή των 243 σελίδων παρουσιάζεται ο τρόπος εισόδου της ανθρώπινης ιστορίας στην ταξική κοινωνία με αφετηρία τις αρχαϊκές κοινότητες μέσω της νομοτελειακής μετεξέλιξης σε δουλεία, φεουδαρχία, καπιταλισμό και σοσιαλισμό. Εξετάζεται ο χαρακτήρας της ανθρώπινης υπόστασης και αναλύονται τα δεδομένα που επηρεάζουν τη συμπεριφορά του ανθρώπου με τη βοήθεια της βιολογίας και της ψυχολογίας. 
Ο συγγραφέας, αφού κάνει μια διαλεκτική προσέγγιση μεταξύ της θεωρίας και της πράξης στην πορεία των αιώνων και με δεδομένη την κατάρρευση κατ΄ άλλους «προδοσία»- των καθεστώτων του υπαρκτού σοσιαλισμού, καταλήγει στο συμπέρασμα ότι: Ο άνθρωπος είναι γενετικά κοινωνικό ον, δεν είναι αναλλοίωτη η εγωιστική του φύση, άρα, δεν υφίσταται ανθρωπολογικό εμπόδιο για το σοσιαλισμό, με τη μορφή της ποθητής αταξικής κοινωνίας, όπου δεν θα υπάρχει εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. 
Παρότι ο μαρξισμός φαίνεται να διαψεύδεται με την καταστροφή των σοβιετικού καθεστώτος, ο κόσμος του εικοστού αιώνα άλλαξε χάρη στον μαρξισμό, επιμένει ο μελετητής δείχνοντας το κράτος πρόνοιας, τη γενίκευση της παιδείας, την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, την άνθηση του πολιτισμού υπέρ των εργαζομένων.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ

Τελευταίες Ειδήσεις